کانال آگاهی اجتماعی

2022-07-05 09:28:21 فرهاد قنبری
فضای مجازی زبان ناخودآگاه جمعی ماست.

در سال‌های اخیر حملات بسیاری به شبکه‌های مجازی صورت گرفته‌است و افراد بسیاری شبکه‌های اجتماعی را به گسترس ولنگاری و فحشا و خشونت و دودستگی اجتماعی و دروغ و امثالهم متهم کرده‌اند.

اما واقعاً این گزاره چه میزان صادق است؟ اگر شبکه‌های اجتماعی نبودند همهٔ مردم دست‌دردست هم شادان و خندان به افق‌های پرفروغِ آینده خیره شده بودند و خبری از فلاکت و دروغ و دزدی و شرارت نبود؟ اگر شبکه‌های اجتماعی نبودند تمام زنان و دختران جوان با حجاب کامل در حال چنگ‌زدن به ریسمان الهی بودند؟ اگر شبکه‌های اجتماعی نبودند هیچ دودستگی در جامعه وجود نداشت؟ اگر شبکه‌های اجتماعی نبودند ولنگاری و فحشا از جامعه رخت بربسته بود و سؤال مهم‌تر اینکه، آیا در همه کشورهایی که هیچ شبکهٔ اجتماعی فیلتر نیست و سرعت اینترنت‌شان ده‌ها برابر ایران است همه غرق در فحشا و ولنگاری و دزدی و دروغ و رذالت هستند؟

ژاک لاکان روانکاو فرانسوی و بزرگترین شارح اندیشه‌های فروید معتقد بود: «ناخودگاه، بیرون است».
به عقیدهٔ او ناخودآگاه انسان در اعماقی مرموز و فهم‌ناپذیر پنهان نشده، بلکه در کنش‌ها و رفتارهای روزمرهٔ او خود را نشان و بروز می‌دهد. طبق این گزارهٔ لاکانی برای پی‌بردن به عقده‌های فروخورده، ناکامی‌ها، انحرافات و سرخوردگی‌های روحی و روانی و یا میزان تسأهل و رواداری و پذیرش دیگری و یا کینه و نفرت انباشته در جامعه، نیازی به روانکاوی و کاویدن دریچه‌های پنهانِ ذهنی افراد نیست، بلکه می‌توان با نگاهی به کنش‌های اجتماعی و خصوصی مردم به بسیاری از زوایای پنهان شخصیتی آنها پی‌برد. (به‌عنوان مثال تصاویر پروفایل افراد می‌تواند دریچه‌ای به روی ناخودآگاه آنها باشد. مثلاً فردی که اغلب تصاویر پروفایل او را گل و گیاه و طبیعت و نقاشی‌های رنگارنگ تشکیل می‌دهد در مقایسه با فردی که تمام عکس‌های پروفایلش تصاویر تاریک و سیاه و افسرده است دو نگاه متفاوت به زندگی را نشان می‌دهند. یا فردی که تصاویر بسیار متعدد و مختلفی از ظاهر خویش به نمایش می‌گذارد با کسی که هیچ عکسی در پروفایل ندارد و حتی نامش نیز یک کلمهٔ اختصاری است، هر کدام میزانی از توجه‌طلبی، محافظه‌کاری، عدم اعتماد به محیط پیرامون و امثالهم را بیان می کنند.)

در این نگاه دیگر، شبکه‌های اجتماعی نیستند که عامل گسترشِ خشونت و ولنگاری و رکیک‌گویی و بدزبانی و فساد و فحشا و دروغ و امثالهم هستند بلکه این جامعه است که ناخودآگاهِ جمعی خود را در شبکه‌های اجتماعی به نمایش می‌گذارد و شبکه‌های اجتماعی صرفاً آینه‌ای برای تماشا و انعکاس واقعیت حاکم بر جامعه هستند.

تعداد دنبال‌کنندگان و لایک‌ها و کامنت‌هایی که توسط مردم در صفحات مختلف شبکه‌های اجتماعی ثبت می‌شود، دریچه‌های باز و آشکاری به سوی ناخودآگاهِ جمعیِ بخش بزرگی از جامعه است. کامنت‌ها و لایک‌هایی که در زیر مطالب کانال‌های خبری یا فعالین و کنش‌گران سیاسی و اجتماعی قرار می‌گیرد یا تعداد دنبال‌کنندگان سلبریتی‌ها دریچه‌ای به سوی ناخودآگاه و عقده‌های سرکوب‌شدهٔ جامعه است.
حضور گسترده در صفحات بازیگران پورن، یا حضور فعال در صفحهٔ همسر و دختر ترامپ، یا پیگیری کیم کارداشیان و جهانبخت و بلیزریان دریچه‌ای گویا از عقده‌های سرکوب‌شدهٔ بخشی از جامعه است.
خشونت کلامی و رکیک‌گویی و میل به توهین و تحقیر دیگری در کامنت‌های صفحات ورزشی و سینمایی و سیاسی دریچه‌ای به سوی ناخودآگاه جمعی جامعه است.

فضای مجازی دریچه‌ای به روی ناخودآگاه جمعی و عقده‌ها، سرخوردگی‌ها و ناکامی‌های یک جامعه است. دقت به اینکه بیشترین صفحاتی که در اینستاگرام توسط شهروندان یک کشور دنبال می شوند، چه صفحات و افرادی هستند. توجه به اینکه پرمخاطب‌ترین کانال‌های تلگرامی چه کانال‌هایی هستند. توجه به اینکه بیشترین جست‌وجو در گوگل توسط افراد یک جامعه حول چه موضوعات و محورهایی است. توجه به اینکه جک‌ها، لطیفه‌ها و کلیپ‌های پرطرفدار شبکه‌های اجتماعی حول چه موضوعاتی است. توجه به اینکه استقبال و اقبال مردم به سمت چه اخباری است و مواردی از این قبیل، خود زبان رسا و گویای "ناخودآگاه جمعی" یک جامعه است.

حاکمان و سیاست‌مداران به جای تلاش برای بستن شبکه‌های اجتماعی و پاک کردن صورت مسئله می‌توانند با مطالعه و توجه بیشتر بر روی این شبکه‌ها، شناخت بهتری از جامعه و آسیب‌های اجتماعی موجود در جامعه داشته و سعی در حل آن داشته باشند. باز کردن / نظر دهید

2022-07-02 12:39:25 نمودار رشد حجم اقتصادی کشورهای خاورمیانه از سال ۱۳۵۴ تا امروز
تاثیر تحریمها بر رشد حجم اقتصادی ایران به وضوح مشخص است. باز کردن / نظر دهید

2022-06-24 17:49:44 واکنش است نه کنش
دوم تیرماه 1401 تصاویر و فیلم هایی از تجمع نوجوانان (15 و 16 ساله) دهه نودی و هشتادی در بلوار چمران شیراز دست به دست شد که مورد توجه کاربران فضای مجازی قرار گرفت. در این تجمع، دختران با کشف حجاب حضور یافته بودند که این امر واکنش شدید مسئولان استانی و حتی کشوری را در بر داشته است.

پ.ن: باید توجه نمود که اتفاقاتی از این دست نه توطئه دشمن، نه برنامه ریزی عده ای معاند، و نه رویگردانی مردم از ارزشهای دینی است؛ بلکه واکنشی است که نوجوانان در مقابل سبک زندگی ایدئولوژیک و حکومتی احساس می کنند. آنان سعی می کنند نشان دهند که حکومت نباید با موضعی دستوری و از بالا به پایین در سبک زندگی آنان دخالت نموده و با تحمیل ارزشهای خود به یکدست سازی آنان همت گمارد.

نتیجه اینکه به قول میشل فوکو "هر جا قدرت هست، مقاومت هست". باز کردن / نظر دهید

2022-06-20 22:29:22 واپسین اعتراض معلمان

محمدرضا نیک نژاد، روزنامه آرمان امروز، 30 خرداد 1401

روز پنج‌شنبه 26 خرداد واپسین دور اعتراض‌های فرهنگیان در پاسخ به فراخوان "شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلملن" کشور بود. این اعتراض‌ها که از پاییز سال گذشته آغاز شده‌اند به لحاظ گستردگی در سطح کشور، تعداد روزهای اعتراض و شرکت کنندگان بی‌مانند بوده است. اما چرا؟

1-هم زمان با روی کار آمدن دولت سیزدهم لایحه‌ رتبه‌بندی، که خواسته یک دهه‌ای فرهنگیان از دولت‌های گوناگون بود، در مجلس تصویب شد. در گام نخست، دولت به بهانه این که این لایحه کارشکنی دولت پیش برای این دولت بوده، خواستار پس گرفتن آن از مجلس شد! این کار زمینه اعتراض‌های اولیه فرهنگیان شد و البته با گسترش این اعتراض‌ها دولت از این خواسته پا پس کشید.

2-اما این به آن معنی نبود که کار برای دولت و معلمان به خیر و خوشی تمام شده است! در گام دوم دست‌اندرکاران اجرایی لابیگری با نمایندگان مجلس و شورای نگهبان را در پیش گرفتند و با برگشت لایحه به مجلس توانستند بخش‌های مهمی از لایحه را ناکارآمد کرده و از محتوا خالی کنند. این دهن‌کجی به این خواسته‌ فرهنگیان زمینه فشار آنان به شورای هماهنگی را افزایش داد و باز هم این شورا برای رویارویی با ترفندِ دولت فراخوان داد و چند اعتراض خیابانی دیگر شکل گرفت. این اعتراض‌ها که در لایه‌های حاکمیت نیز با همدلی‌هایی همراه بود در پایان، دولت را وادار کرد که با سرهم بندی لایحه، کلیات آن را تصویب کند.

3-اکنون نوبت به تهیه آیین‌نامه اجرایی آن در دولت رسید؛ که هم‌زمان با گرامی‌داشت روز معلم در کشور بود. خبرهای گوناگون و گاه متناقضی که از کمیسیون تهیه آیین‌نامه منتشر می‌شد نشان می‌داد که در این گام نیز کاربدستان دولت بیکار ننشسته و با سخت کردن شاخص‌های ارزشیابی معلمان و سپردن آن به نهادهایی بیرون از آموزش و پرورش به دنبال ضربه‌های کاری‌تر به بخش‌های مالی لایحه هستند؛ این کار زمینه عصبانیت و اعتراض فرهنگیان را برای چندمین بار فراهم کرد و باز هم در چند مرحله آنان را به خیابان کشاند؛ که اعتراض روز 26 خرداد در این راستا بود.

آغاز این اعتراض‌ها همراه بود با اجرای حکم‌های قضایی کنشگران صنفی و البته بازداشت‌‌های فراگیر و تازه؛ با این پیش‌فرض که ریشه این اعتراض‌ها تشکل‌ها و کنشگران صنفی فرهنگیان است. البته تکرار بازداشت‌ها نشان داد که اعتراض‌ها چندان قائم به فرد یا افراد نیست و زمینه‌ها و دلایلی غیر امنیتی، از جمله عصبانیت فرهنگیان از مقاومت غیر‌قانونی، توجیه ناپذیر و غیر اخلاقی در برابر خواسته‌های حداقلی آنان دارد. گرچه کم‌و‌بیش همه اعتراض‌های فرهنگیان در یک سال گذشته ریشه در کارشکنی دولت در برابر اجرای همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و لایحه رتبه بندی دارد اما بازداشت‌ها، که اغلب پیش و پس از هر اعتراض‌ انجام گرفته، سبب شده که "آزادی معلمان زندانی" در کنار خواسته‌های معیشتی به یکی از محورهای مهم خواسته‌های مجازی و حقیقی معلمان باشد.

فرهنگیان کشور سال‌هاست به وضع معیشتی خویش گلایه دارند و البته چندان گوش شنوایی برای درد و دل‌هاشان نمی‌یابند. وزیری که باید ضامن و حامی حقوق آنان باشد در کنار نهادهای اجرایی بالا‌دستی قرار گرفته و خود بخشی از مشکل است! نمایندگان مجلس با همه وعده-وعیدهای‌شان تن به خواسته دولت دادند و البته گاه‌گداری از خواسته‌های فرهنگیان در تریبون‌های گوناگون سخن می‌گویند؛ اما دست کم تاکنون نتوانسته‌اند کاری برای معلمان انجام دهند! برای نمونه روز گذشته سخنگوی کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس گفت: "متاسفانه مواردی در تدوین آیین‌نامه رتبه‌‌بندی معلمان در حال لحاظ شدن است که مثبت و رضایتبخش نیست. این قانون در مجلس مصوب شده، برای تصویب آن زحمت زیادی رقم خورده و بودجه آن هم در نظر گرفته شده است، در چنین شرایطی اینکه اکنون بخواهند در تدوین آیین‌نامه داخلی یک اندازه‌گیری متفاوت را اعمال کنند، قابل قبول نیست."

خب! قابل قبول نیست یعنی چه!؟ شما چه کاری می‌بایست انجام دهید؟ آیا این سخنان تاکنون توانسته دولت را از رویه‌ای که در پیش گرفته منصرف کند!؟ اکنون فرهنگیان چه کنند با خواسته‌های نادیده گرفته‌شان و بیش از 100 بازداشتی در واپسین اعتراضِ خود و ده‌ها معلمی که در یکی-دو ماه گذشته بازداشت شده‌اند!؟ معلمان دلشان به چه کسی خوش باشد!؟ وزیر!؟ وکیل!؟ و ... بهتر نیست نهادهای تصمیم گیرنده بالا‌دستی به ویژه بخش‌های امنیتی، صدای معلمان را بشنوند و به دولت، که با پشت گوش اندازی اجرای همسان‌سازی و رتبه بندی ضد امنیت کشور عمل کرده و می‌کند، نهیبی بزنند و این داستان را تمام کنند!؟

به نظر می رسد این کار در کنار آزاد کردن معلمان زندانی می‌تواند سالی آرام و بی دردسر برای آموزش و پرورش کشور رقم بزند. امیدواریم که در شرایط بحرانی کشور انجام این کار بخشی از مشکلات معلمان و البته کشور را حل کند. باز کردن / نظر دهید

2022-06-20 22:23:21 سجاد عابدی
‌‌‏پدرم که بازنشسته سپاه است؛فردا به همراه مادرم عازم ‎#حج میشوند.درجلسه توجیهی به پدرم گفته‌اند باید گوشی موبایلت خالی از همه شماره تلفن‌هایی که نام ‎#سردار و ‎#سپاه و ‎#بسیج است بشود تا درفرودگاه جده بازداشت نشود ! دیشب همه شماره‌های موبایل پدر را بک‌گراند گرفتم و پاک کردم. باز کردن / نظر دهید

2022-06-20 22:14:16 علی مطهری، نماینده مجلس دهم:

مجلس سیزدهم به جای آنکه طبق قانون اساسی قانون‌گذاری را منحصر به خود بداند، با مصوبه اخیر خود، به شورای‌ عالی انقلاب فرهنگی و شورای‌ عالی فضای مجازی حق قانون‌گذاری داد و ضمنا حق دادخواهی مردم در باره مصوبات این دو شورا از طریق دیوان عدالت اداری را سلب کرد و برخلاف فلسفه وجودی خود که مبارزه با استبداد است، یک گام به سوی استبداد برداشت.

آن هم از طریق بال‌ و پر دادن به دو شورایی که اصلا در قانون اساسی وجود ندارد و ساختگی است برای محدود کردن مجلس.

در واقع مجلس دستان خود را بسته‌تر کرد، دستانی که قبلاً نیز توسط مجمع تشخیص به بهانه سیاستهای کلی نظام مقداری بسته‌ شده بود. باز کردن / نظر دهید

2022-06-19 17:23:16 وقوع «انقلاب» در یک «جامعه شبکه‌ای» چقدر ممکن است؟!

محمد رهبری

با افزایش بحران‌های اقتصادی در کشور و تشدید ناکارآمدی دولت، سؤالی در میان بخشی از مردم مطرح می‌شود که آیا ایران به سمت یک انقلاب دیگر در حال حرکت است؟ برای پاسخ به این پرسش، ابتدا لازم است که شرایط و عواملی که باعث تحقق یک انقلاب می‌شود مورد ارزیابی قرار گیرد. براساس تئوری‌های انقلاب و از منظر بسیج و جنبش انقلابی، ۴عامل «نارضایتی عمومی، سازماندهی، ایدئولوژی انقلابی و رهبری» را برای موفقیت یک جنبش انقلابی ضروری است. آیا این عوامل درجامعه ایران امکان شکل‌گیری دارند؟

به‌دنبال ناکارآمدی دولت و بحران‌های اقتصادی، نارضایتی عمومی افزایش پیدا می‌کند و در صورت تداوم این نارضایتی، مخالفان وضع موجود اقدام به سازماندهی خود جهت اعتراض به این وضعیت می‌کنند. این سازماندهی امروزه با گسترش شبکه‌های اجتماعی تسهیل شده است و اساسا بسیاری ازجنبش‌های اجتماعی در قرن ۲۱ بر مبنای سازماندهی در شبکه‌های اجتماعی شکل گرفته‌اند.

جنبش‌هایی که امروزه به آن‌ها «جنبش‌های بدون رهبر» گفته می‌شود (کاستلز، ۱۳۹۵: ۲۲۷).با این حال نقش شبکه‌های اجتماعی در شکل‌گیری جنبش‌های بی‌سر به این معنا نیست که از دل این جنبش‌ها یک انقلاب متولد می‌شود چرا که یک جنبش انقلابی نیاز به «سر» و رهبر دارد.

لازم است میان جنبش‌های اجتماعی که اهداف اصلاحی در سر دارند با جنبش‌های انقلابی که به دنبال برانداختن نظام سیاسی هستند تمایز قائل شد. نمونه‌های موفقی از جنبش‌های بی‌سر برای پیشبرد اهداف اصلاحی درسراسر دنیا مشاهده می‌شود اما جنبش انقلابی موفقی که در «جامعه شبکه‌ای» شکل گرفته باشد یافت نمی‌شود.

فقدان رهبری که مروّج ایدئولوژی انقلابی باشد، جنبش‌های بی‌سرِ انقلابی را با شکست مواجه می‌کند. اما سؤال اینجاست که آیا در عصر توسعه شبکه‌های اجتماعی، با کمک این شبکه‌ها امکان تولد یک جنبش با حضور یک رهبر انقلابی برای راهبری آن وجود دارد؟

امروزه به واسطه توسعه شبکه‌های اجتماعی، پیام‌های مخرب تا ۵ برابر بیشتر از پیام‌های مثبت اثرگذاری دارند و این وضعیت به تشدید «سیاست رسوایی» در جوامع مختلف کمک کرده است (کاستلز، ۱۴۰۰: ۱۸). آنگونه که تامسون می‌گوید رسوایی‌ها کشمکش‌هایی بر سرِ قدرت نمادین به شمار می‌آیند که در آن‌ها اعتماد و اعتبار به حراج گذشته می‌شود (Thompson, 2000, 245).

البته سیاست رسوایی لزوما محدود به داد و ستادهای فسادبرانگیز مالی نیست و لزوما مبتنی بر حقایق نیز نیست. هر خبری در هر قالبی و توسط هر منبعی انتشار یابد پتانسیل آن را دارد که به سرعت در فضای اینترنت اشاعه یابد (McNair, 2006). شایعه‌های شبکه‌سازی‌شده دیجیتال، در فضای اینترنت به سرعت گسترش می‌یابد و این خصیصه جامعه شبکه‌ای است که کاستلز می‌گوید.

او می‌گوید «موثرترین شکل از حمله سیاسی، نابودکردن این اعتماد از طریق تخریب اخلاقی شخصیت و تصویر کسی به عنوان رهبر است» (کاستلز، ۱۴۰۰: ۱۸) و سیاست رسوایی به علت ایجاد سهولت در تخریب رهبران زیر سوال بردن جایگاه اخلاقی آن‌ها در میان مردم به راحتی این نوع حمله سیاسی را امکان‌پذیر کرده است.

در نتیجه‌ این نوع سیاست‌ورزی، امکان تولد هیچ رهبر انقلابی وجود ندارد؛ چرا که به محض آن که یک نفر در میان مردم محبوب شود، گروه‌های مخالف با آن شخص، نقاط ضعف او را برجسته کرده و اقدام به تخریب وی می‌کنند و آن را در سطح گسترده منتشر می‌کنند تا جایگاه اخلاقی آن شخص را تنزل دهند. اقبال کاربران به محتوای منفی و پذیرش بیشتر آن نیز به این شرایط دامن می‌زند؛ درنتیجه رهبر کاریزماتیک و انقلابی سخت‌تر از قبل متولد می‌شود. این درحالی است که همان گونه که بشیریه می‌گوید، وجود ایدئولوژی و رهبر انقلابی یکی از الزامات تحقق انقلاب در کشورهاست (بشیریه، ۱۳۹۴: ۷).

شاید اگر شبکه‌های اجتماعی در قرن ۲۰ متولد شده بودند،بسیاری از انقلاب‌های بزرگ در جهان شکل نمی‌گرفت؛ چرا که هر رهبر سیاسی و انقلابی نیز نقاط ضعفی در عملکرد خود دارد و قبلا امکان برجسته‌سازی آن نقاط ضعف به سادگی امروز نبود. در نتیجه،در شرایط فقدان کسب اقبال عمومی، امکان تولد یک رهبر انقلابی نیز منتفی است و در نبود یک رهبر انقلابی، وقوع انقلاب موفق بعید به نظر می‌رسد. بنابراین با وجود حجم نارضایتی عمومی و ناکارآمدی گسترده دولت، احتمال شکل‌گیری ایدئولوژی و رهبر انقلابی که مورد پذیرش عموم مردم باشد کم است.

بنابراین اگر تحولی در فضای سیاسی ایران درحال وقوع باشد، از جنس انقلاب نخواهد بود و بهبود وضع موجود یا فروپاشی گزینه‌های محتمل‌تری از انقلاب خواهند بود و وقوع یک انقلاب در ایران تا مدت‌ها بعید به نظر می‌رسد./کانال تحلیل شبکه‌های اجتماعی مجازی
https://t.me/rahimzayer باز کردن / نظر دهید

2022-06-17 18:16:07 در بین ده دانشگاه برتر خاورمیانه اسمی از ایران نیست!
در سطح جهانی وضعیت و جایگاه دانشگاههای ایران از این هم اسفناکتر است.

در بین ۵۰۰ دانشگاه رتبه برتر جهان دو دانشگاه صنعتی شریف و دانشگاه امیرکبیر ( دانشگاهای اول و دوم ایران ) رتبه های ۳۸۰ و ۴۴۸ را به خود اختصاص داده اند.

این آمار و جایگاه یعنی فاجعه علم و دانش و مرگ دانشگاه و پژوهش در ایران است.

فقر دانش و علم :
فقر فرهنگی ، فقر اقتصادی، فقر سیاسی، فقر تکنولوژی و فلاکت در سایر شاخص های رشد و توسعه را به دنبال خواهد داشت.

فرار مغز ها و تهی شدن کشور از نخبگان همچنین حاکمیت فضای غیر علمی در دانشگاهها در بروز این ضایعه علمی تاثیر بسزایی دارد.

محمدرضا نبیئی باز کردن / نظر دهید

2022-06-13 22:17:37 شباهت گفتمان حاکم و ملت
فرهاد قنبری

«آن‌چه بوده‌ای وابسته به ژنتيك بود، آن‌چه خواهی شد را سياست تعيين می‌كند»(استانیسلاو یرژی)

بر خلاف تصور عمومی این مردم نیستند که حاکمان را انتخاب می کنند، بلکه این حاکمان هستند که از طریق رسانه هایی که در اختیار دارند (تلویزیون، رادیو، روزنامه)، نظام آموزشی(کتب مدارس، رشته های دانشگاهی، واحدهای درسی)، نظام فرهنگی (کتاب ها، فیلم ها و آثار هنری که مجوز می گیرند، افراد و ارگان هایی که یارانه و بودجه های کلان فرهنگی دریافت می کنند) و امثالهم مردم را همانگونه که دلخوهشان است شکل و پرورش می دهند.

بر اساس چنین الگویی می توان ادعا کرد اغلب مردم پس از گذشت چند دهه از عمر یک حکومت (گفتمان سیاسی هژمونیک) بسیار شبیه حاکمان همان گفتمان شده و مانند آنان رفتار می کنند.
میزان تساهل و رواداری مردم [حتی اگر خود را صد درصد مخالف آن گفتمان بدانند]، میزان سعه صدر مردم حتی مخالفان حکومت مستقر، میزان تحمل دیگری، میزان توجه به کسب ثروت و قدرت و شهرت، میزان دروغگویی و کلاه برداری و فساد، میزان توجه به معنویت و اخلاقیات، میزان دینداری و خداجویی و در یک کلام هر کنش سیاسی و فرهنگی و اجتماعی شهروندان یک جامعه به شدت شبیه حاکمان آن جامعه خواهد بود، چرا که توسط همان حاکمان و ابزارهای تربیتی آنها رشد و پرورش یافته اند.

افلاطون فیلسوف بزرگ یونان باستان پا را فراتر می گذارد و می گوید: مرد سیاسی راستین کسی است که در دوره فرمانروایی خود «شهروندان بهتری تربیت کرده باشد» افلاطون می پرسد: «آیا هنگامی که پریکلس[سیاستمدار برجسته یونان باستان] در برابر مردم آتن سخن گفت، آتنیان بدتر از روزی بودند که او آخرین بار در برابر آنان ظاهر گردید؟»
این سخنان افلاطون بیانگر آن است که او نیز بر این باور بوده است که حاکمان و سیاستگذاران یک جامعه هستند که مردم خود را همانگونه که دلخواه خودشان است تربیت کرده و پرورش می دهند. و بر اساس چنین نگاهی ملاک قضاوت حاکمان را پرورش شهروندان خوب و بد می داند.

به نمونه تربیت توده ها توسط حاکمان در کشور خودمان بنگریم:
محمود احمدی نژاد بیشتر از آنکه شبیه طرفدارانش باشد این طرفداران او بودند و هستند که خود را در گفتار و رفتار و سبک زندگی شببه احمدی نژاد می بینند.
احمدی نژاد در دوران ریاست جمهوریش هر میزان که اشتباه می کرد و هر میزان رفتارهای غیرمعقول نشان می داد به همان میزان توده های بیشتری جذب او می شدند و به اصطلاح مردمان شبیه خود را تولید می کرد. اغلب طرفداران احمدی نژاد نه حقوق شهروندی برایشان موضوعیتی داشت و نه راستگو بودن رئیس جمهور را امری ملموس به شمار می آوردند. آنها در قامت احمدی نژاد، صورتهایِ آفتاب سوخته و سختی کشیده خویش را می دیدند که مثل خودشان لباس پوشیده و ادبیاتی بسیار شبیه آنها دارد. آنها خود را در احمدی نژاد مستتر دیده و با او همذات پنداری می کردند. احمدی نژاد بیشتر از آنکه برآمده از مردم باشد، این مردم و توده های دلخواه و مدنظر او بودند که توسط گفتمان وی ساخته و پرداخته شدند. باز کردن / نظر دهید

2022-06-07 17:23:07 نگاهی به روند تورم ایران در ۸۵ سال گذشته!

تصویر بالا روند ۸۵ساله تورم را در اقتصاد ایران نشان می‌دهد.

همان طور که مشخص است در عمده این سال‌ها شاهد وجود تورم در اقتصاد ایران بوده‌ایم.

به‌گونه‌ای که تنها در سه سال از این ۸۵ سال شاهد وجود تورم منفی در اقتصاد ایران بوده‌ایم و در سایر سال‌ها همواره شاهد افزایش سطح عمومی قیمت‌ها هر چند به‌میزان اندک بوده‌ایم!

به طوری که در ۲۷ سال از این ۸۵ سال نرخ تورم تک‌رقمی (تورم ملایم یا خزنده)، ۵۱ سال دورقمی (معتدل) و یک سال نیز سه‌رقمی (افسار گسیخته یا حاد) بوده است!

میانگین نرخ تورم در این بازه زمانی بیش از ۱۱درصد بوده است. میانگین نرخ تورم در سال‌های پیش از انقلاب نیز ۶درصد و پس از انقلاب نیز به بیش از ۱۹درصد رسیده است!

همان طور که مشخص است اقتصاد ایران درگیر بیماری تورم مزمن (رشد بی‌رویه و مداوم قیمت‌ها) است و برای رهایی از این وضعیت نیازمند انجام اصلاحات اقتصادی عمده توسط سیاست‌گذار است که نکته حائز اهمیتی است!

فیندو؛ صادق، خیرخواه، بیطرف باز کردن / نظر دهید