آن حضرت در نیمه شعبان سال ۲۵۵ ه. ق در سامراء به دنیا آمد. [۱] | جنود الشيعة.
آن حضرت در نیمه شعبان سال ۲۵۵ ه. ق در سامراء به دنیا آمد. [۱] وی هم نام پیامبر و کینه اش ابوالقاسم است، به عللی بردن نام صریح او نهی شده است. [۲] حجّت، قائم، صاحب الزّمان، بقیّة الله، خلف صالح ؛ از القاب آن حضرت، و مشهورترین آن مهدی (عجل الله تعالی فرجه) است. آن حضرت از طرف پدری، فرزند حسن بن علی بن محمّد بن علی بن موسی بن جعفر بن محمّد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (علیهم السلام) و از طرف مادری، فرزند نرجس دختر یشوعا، فرزند قیصر روم می‌باشد. مادر حضرت نرجس خاتون از فرزندان شمعون بن صفا که وصیّ حضرت عیسی (علیه السلام) بوده به شمار می‌رود. [۱] حضرت نرجس (علیها السلام) از زنان با فضیلت و کمال بود تا آن جا که عمّه امام حسن (علیه السلام)، حکیمه دختر امام جواد (علیه السلام)، خود را خدمتگزار وی می‌نامید و مستندترین گزارش میلاد آن حضرت را نقل کردهاست... [۱] . ولادت او به علت تعقیب شدید خلیفه، (همچون ولادت موسی) بر همگان مخفی بود. [۲] با آنکه اهل سنت اصل اعتقاد به (مهدی (عجل الله تعالی فرجه) ) را قبول دارند، ولی برخي از آنان، ولادت وی را در آینده و آخرالزّمان می‌دانند. [۳] با این حال؛ صدها دانشمند و محدّث به ولادت او تصریح کرده اند. او در روز هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ ه. ق که پدر بزرگوارش شهید شد، در پنج سالگی به مقام امامت رسید. آن حضرت به امر خداوند دارای دو غیبت بود. ---------- [۱]: . اصول کافی ج ۱، ص ۵۱۴ ؛ الارشاد ص ۳۴۶ ؛ الغیبه ص ۱۴۱ ؛ اعلام الوری ص ۴۱۸. برخی هم ولادت او را در سال ۲۵۶ ه. ق نوشته اند. کمال الدین ص ۴۳۲ ؛ کشف الغُمّه ج ۳، ص ۲۲۷. [۲]: . داوود بن قاسم جعفری گوید: شنیدم امام هادی (علیه السلام) می‌فرمود: جانشین پس از من حسن است، حالِ شما چگونه خواهد بود نسبت به جانشین بعد از آن جانشین؟ عرض کردم برای چه؟ خدایم قربانت کند! حضرت فرمود: زیرا شما خود او را نمی بینید و برای شما روا نیست که او را به نامش یاد کنید. عرض کردم: پس چگونه یادش کنیم؟ فرمود: بگویید حُجّت از آل محمّد (علیهم السلام). همچنين علّامه مجلسی (رحمه الله) اخبار دیگری نقل می‌کند که تا زمانی که امام ظهور نکند و زمین را پُر از عدل و داد نفرماید، ذکر نامش روا نیست. (خوانندگان عزیز برای دانستن علل نهی، به اصول کافی ج ۲، ص ۱۲۷؛ مرآت العقول ص ۲۴۰، مراجعه کنید).
[۱]: . از حضرت نرجس (علیها السلام)، به نام‌های ریحانه، سوسن، صیقل، نیز یاد کرده اند. الارشاد ص ۳۴۶ ؛ بحار ج ۵۱، ص ۲۱ - ۳۴ ؛ اثبات الوصیه ص ۲۴۶.
