دل صاحب نظران طالب و جویای توست جان سپردند ز هجران تو دل سوخت | جنود الشيعة.
دل صاحب نظران طالب و جویای توست جان سپردند ز هجران تو دل سوختگان دردم مرگ، مُقدم به تمنّای توست طبیب دردمندان ای طبیب دردمندان خسرو خوبان کجایی ای شفابخش دل مجروح بیماران کجایی ظلم وجوروجهل وکین یکباره عالم را گرفته ظالمان جولان دهندای مصلح دوران کجایی دشمنان شادوعزیزان خواروقرآن مانده بيكس یا معزّ الاولیاء ای حامی قرآن کجایی صبح امید محبّین از غمت شام سیه شد شمع دل افروز در شام سیه روزان کجایی دیده ما، درانتظارت شدسفیدای نور چشمان قلبهاخون شدزهجرت ای ماه تابان کجایی چون بیایی خاک پایت سرمۀ چشمم نمایم رُخ نهم برمقدمت ای روح بخش جان کجایی رفت ازکف صبروازدل تاب تا آندم که آید بوی پیراهن ز مصر ای یوسف کنعان کجایی تا به کی با هم نشینیم و بگوییم درد یاران تابه کی ریزیم اشک از دیدۀ گریان کجایی عمرکوتاه است و ترسم مرگ آید ناگهانی جان دهم اما نبینم روی آن جانان کجایی دیده ات گریان شب وروزازمصیبت‌های بی حدّ دوستان محزون ازآن غم وزغم هجران کجایی پهلوی زهراشکست ازدر، علی مظلوم کین شد محسن اندرخون طپید زان آتش
