رمِ اسب ترکمن توو برق چشمای بلوچه رمه آلوده رفتن...رمه آبستن کوچه بی تو دنیا همه هیچ و بی تو دنیا همه پوچه.. جای خالیت توی قلبم جای خالی سلوچه
غم رفتن،غم دست نرسیده به اناره غم طوفان و تگرگ از دل بارون بهاره غم چشمای به در دوخته و عمر آزگاره غم قهوه خونه های خالی و سماورای بی بخاره غم رفتن...غم برگشتن اسب بی سواره...
