بگذار دوستت بدارم تا از اندوهِ بی‌کرانِ درونم رهایی یابم. تا | شعرانه(عطیه انتظام)

بگذار دوستت بدارم
تا از اندوهِ بی‌کرانِ درونم
رهایی یابم.

تا از روزگار زشتی و تاریکی برَهَم.
بگذار دمی در بسترِ دستانت بیارامم.

ای شیرین‌ترین آفریده‌ها
با عشق می‌توانم هندسه‌ی جهان را دگرگون کنم، می‌توانم در برابرِ این پریشانی تاب آورم...


#نزار_قبانی
@atie_entezam