الویت دادن منافع سیاسی کوتاه مدت به منافع بلند میان مدت و دراز | ورزش و جامعه
الویت دادن منافع سیاسی کوتاه مدت به منافع بلند میان مدت و دراز مدت جامعه روش غلطی است که هر گروه و فردی این روش را انتخاب کند در نهایت بازنده است ،اینکه چرا یک پدیده منفی یا حتی مثبت به یک آسیب تبدیل می شود موضوعی پیچیده است. اگر دیدگاه پاسونز در زمینه کارکردگرایی را در نظر بگیریم، میتوانیم کارکردهای ورزش را مورد بررسی قرار دهیم. در واقع، ورزش از جمله عواملی است که میتواند فرد را در دستیابی به اهداف خود، از راههای مقبول اجتماعی، یاری کند. این در حالی است که در بحثی که مرتون تحت عنوان "بیهنجاری" مطرح میکند، گفته میشود که اگر در جامعه انسان ها اهدافی داشته باشند ولی راههای رسیدن به هدف برای دستیابی به آنها تعیین نشده باشد، شرایطی فراهم میآید که افراد به راه دیگری کشیده شوند که آشوب، سنتگرایی و عزلت و کنارهگیری از جمله نمونههایی از این هستند...
معلوم نیست که فدراسیون های جهانی و کمیته ملی المپیک و قوانین بین المللی را قبول داریم یا نداریم بر روی کاغذ قبول داریم و محصولات و اعتبارات آن را می خواهیم ولی فلسفه وجودی آن را قبول نداریم و به آن درست عمل نمی کنیم ، قوانین آن را براساس اشخاص در کشور اجرا می کنیم .
اینکه گروهی بخواهیم سلیقه و شیوه های زندگی خود را به همه تحمیل کنیم، نه ممکن است و نه مفید . این امر در کوتاه مدت بی اثر است یعنی ، عملا سلیقه ها ادامه می یابند و حتی به صورت واکنشی کسانی که ممکن است به سلیقه ای گرایش نداشته باشند به دلیل ممنوعیت یافتن آن، بدان جذب می شوند. در دراز مدت نیز بدون شک این فشارها به بازگشت گسترده همه رفتارها و عقایدی بر می گردد که به صورت تصنعی و به صورت آمرانه لغو شده یا ممنوعیت یافته اند. بیاییم و فکر کنیم که شاید راه حل هایی که به نظرمان فرهنگی و اجتماعی می آمده اند، اشتباه بوده اند. و به فکر راه حل های درست باشیم. نه اینکه یک اشتباه را با اشتباه بزرگتر جبران کنیم. اکثر جامعه شناسان معتقدند که هرگز در طول تاریخی که ما می شناسیم، آسیب های اجتماعی با اقدامات آمرانه و سخت گیری ها ترمیم نشده اند و درست برعکس این اقدامات در دراز مدت به شدت بر آسیب ها افزوده اند. https://www.instagram.com/p/CdlJiFfu5LOsg7pfZDDr2nKqbJFVAR0PUUksCY0/?igshid=YmMyMTA2M2Y=