بَیان

2022-07-06 16:52:32 باحال‌ترین ویژگی کانال تلگرام به‌نظرم اینه که آروم و بدون مزاحمت یه گوشه نشسته واسه خودش و هروقت واقعاً یه چیزی واسه گفتن داشتی میای توش می‌نویسی. مثل بلاگ نیست که اگه ننوشتی از صحنه روزگار محو بشی، یا مثل اینستاگرام ملت بذارن برن (البته شما می‌تونید بذارید برید هروقت خواستید ). الگوریتمی هم در کار نیست که ما رو پایش کنه ببینه چقدر فعالیم و بهمون امتیاز بده.

خعلی خب. حالا این‌روزها که نه یوتوب فعالم نه تلگرام (کمی تا مقداری فقط توییتر فعالم)، به‌نظرم علی‌الحساب روزنک رو فالو داشته باشید چون اونجا فعاله به نسبت: @RozanakEdu

و این که اینجا رو اسپم نمی‌کنم، هر وقت حرف حسابی بود میام می‌نویسم که وقت شما هم گرفته نشه. باز کردن / نظر دهید

2022-05-09 17:56:06 از چی می‌ترسی؟

تازگی با یکی از دوستان آلمانی، یک ویدیویی ساختیم که به‌نظرم اومد ارزشش رو داره که اینجا در تلگرام هم به اشتراک بذارم. در آلمان از مردم پرسیدیم که «بیشتر از هر چیزی از چی می‌ترسید؟»





ساختن این سبک ویدیو برای من یکی کار ساده‌ای نبود و نیست، اما از نتیجه راضیم.

@bayanz باز کردن / نظر دهید

2022-04-09 18:58:12 توهم زبانی

در ایران یک توهمی داشتم که زبان انگلیسیم خیلی خوبه. چون راحت با زبان انگلیسی حرف می‌زدم، می‌خوندم و می‌نوشتم و نمره‌ی تافلم هم ۱۰۷ بود. پس از مهاجرت فهمیدم که در دنیای رقابتی همون ۱۰-۲۰ درصد چقدر تعیین‌کننده‌ست. بین فهمیده شدن و تحت تاثیر قرار دادن فاصله‌ی زیادی هست.

این نظر و تجربه‌ی من در مورد زبان انگلیسیه که حداقل ۲۰ ساله کم‌وبیش باهاش سر و کار دارم و با خط‌کش‌های مرسوم توش fluent به حساب میام. حالا دیگه حساب کنید تسلط امثال من روی زبان آلمانی چقدره!

خلاصه اما قبل از این که ناامید بشید اینو بگم که قضیه برای من اصلاً‌ دراماتیک نیست؛ چون به فرض که رقابتی هم باشه (که هست) اولاً دلیلی نداره نفر اول و بهترینِ هرچیزی باشیم و دوم، با مهارت‌های دیگه می‌شه کمبودها رو جبران کرد.

*عددها دقیق نیست. ۱۰-۲۰ درصد زبان معنی خاصی نمی‌ده. اما منظورم رو فکر کنم گرفتید.

@bayanz باز کردن / نظر دهید

2021-09-23 02:06:28 هِی دوستان

چقدر وقته اینجا چیزی نگفتم.
این کانال همیشه برام پناهگاه امن فکری بوده. در کنار شلوغی اینستا و توییتر و تا حد کمتری یوتوب، اینجا آرام و خوش آب و هواست!

آمدم آلمان. شاید بدونید. ریز به ریز اتفاقات رو دارم ویدیو می‌سازم. خیلی وقت‌گیره اما خوش می‌گذره. مثل همین الان که ساعت از ۱ نیمه شب گذشته و تازه ادیت آخرین قسمت تموم شد.

دوست داشتید می‌تونید اینجا تماشا کنید:
https://www.youtube.com/farzadbayan

ارادت. باز کردن / نظر دهید

2021-07-11 13:24:11 اولویت در دوستی

در سال‌های اخیر زیاد می‌شنوم که دوستی و وقت گذاشتن برای یکدیگر رو از منظر «اولویت» تحلیل می‌کنند. «اگر کسی اولویت دیگری باشه براش وقت می‌ذاره». تحلیل از منظر اولویت، ساده و سرراسته و احتمالاً به همین دلیل مورد استقبال. با این حال به‌نظرم دستِ کم ۳ احتمال خطا داره:

۱- اولویت بیشتر از این که شبیه یک جایگاه ویژه در «قلب» دیگری باشه، شبیه یک سلسله‌مراتبه؛ اینطور نیست که ما اولویت دیگری هستیم یا نیستیم. در بهترین حالت (که به‌نظرم تقریباً بی‌معنیه) می‌شه گفت ما جایی در سلسله مراتب اولویت دیگری قرار داریم. اما چرا بی‌معنی؟ چون اولویت‌های هر فرد کاملاً سیاله. این هفته امتحان دارم و شرکت در یک دورهمی دوستانه اولویت ]اول[ من نیست، اما دلیل نمی‌شه هفته‌ی دیگه هم اولویت‌های مشابهی داشته باشم. به همین ترتیب ملاقات فلان دوست صمیمی، شاید امروز اولویت دوم من باشه، اما از معاشرتمون به‌قدری لذت ببرم (یا برعکس زده بشم) که معاشرت با این دوست فردا اولویت اول یا دهم من بشه. سلسله‌مراتبی با این حد از سیالیت که در لحظه می‌تونه زیر و رو بشه، بعیده مبنای خوبی برای ارزیابی کیفیت دوستی‌ها باشه.

۲- وقتی حرف از اولویت زده می‌شه، معلوم نیست چه چیزهایی در رده‌بندی قرار می‌گیرند. بعضی افراد صرفاً به اولویت‌بندی آدم‌ها اشاره دارند (یعنی صرفاً اشخاص در رده‌بندی حضور دارند) بعضی‌ها اولویت‌ها رو شامل همه‌چیز می‌دونن (تو کارِت رو به من اولویت دادی). در هر صورت، نکته اینجاست که بعید به‌نظر میاد برای تداوم دوستی نیازی به کسب جایگاه اول در این سلسله‌مراتب باشه. چنانچه شخص می‌تونه با چندین نفر دوستی‌های صمیمی‌ای داشته باشه و هیچ‌یک هم در جایگاه اول اولویت‌های او نباشن.

۳- اولویت افراد بسته به این که چه مقیاس زمانی‌ای (کوتاه مدت یا بلندمدت) مدنظر ماست، تفاوت می‌کنه: اولویت من در یک مقیاس روزانه اینه که ورزش کنم، با دوستی معاشرت کنم، و کتابم رو بخونم. اما اولویت من در یک مقیاس چند ساله، اینه که در شغلم پیشرفت کنم، رابطه‌م رو با فلانی عمیق‌تر کنم و... وقتی از این حرف می‌زنیم که اولویت دیگری هستیم یا نیستیم، منظور ما در چه مقیاس زمانی‌ایه؟ (توجه داریم که حتی وقتی منظور ما «همین لحظه»ست، همچنان پاسخ شخص با نگاه به یک مقیاس زمانی در آینده‌ست).

«برای من مهمه که با تو معاشرت کنم، اما نه وقتی دارم خفه می‌شم یا از گرسنگی می‌میرم. وقتی خیلی گرسنه‌ام، اولویت من غذا خوردنه، نه معاشرت کردن. یا دوست دارم با هم بیرون بریم و قدم بزنیم، اما برای این که بتونم خرج زندگیم رو بدم باید کار کنم. پس در بازه‌ی صبح تا ظهر، اولویت من کار کردنه، نه در تخت ماندن پیش تو. آیا کارم رو به تو اولویت دادم؟ اگر منظورت از «تو» کنار هم بودن و وقت گذروندن با هم‌دیگه‌ست، در یک چشم‌انداز کوتاه چند ساعته آره احتمالاً؛ و در یک چشم‌انداز بلندتر نه. به‌طور کلی حاضرم برای تداوم ارتباطمون از کارم هم استعفا بدم و همینطور روزهایی رو مرخصی بگیرم یا از کارم بزنم. اما همین امروز، فکر می‌کنم اولویت دادن کارم به کنار هم موندن انتخاب بهتری باشه.»

این سه نکته رو باید در کنار هم معنا کرد؛ و هریک به‌تنهایی ناقص یا بی‌معنا می‌تونه باشه. مختصر این که جملاتی مثل «من اولویت تو هستم یا نیستم؟» یا «نگاه کنید ببینید اولویت دیگری هستید یا نه» به عقیده‌ی من (با توجه به ۳ خطای احتمالی مطرح شده) معنای روشنی نداره، یا برای این که داشته باشه، لازمه اول روی تعاریف پایه‌ای توافقی حاصل بشه.

فرزاد بیان

@bayanz باز کردن / نظر دهید

2021-06-21 12:29:34 عکس دندونم رو به ۱۳ تا دندون‌پزشک نشون دادم و نظراتشون رو با هم مقایسه کردم.

ویدیوی کامل در یوتیوب:





@bayanz باز کردن / نظر دهید

2021-05-26 22:29:28 هِیتِرها یا نفرت‌پراکن‌ها کی‌ان؟ چی می‌شه یه نفر هِیتر می‌شه؟ این افراد دنبال چی‌ان و چی کار می‌تونیم در موردشون بکنیم؟ در ویدیوی جدیدم در مورد این قضایا صحبت کردم.





@bayanz باز کردن / نظر دهید

2021-05-18 14:29:07 این کتابی رو که چند روز پیش شروع کرده بودم، امروز تموم کردم.

کمتر پیش میاد کتابی رو به این سرعت بخونم، مگر این که مثل این کتاب، بسیار خواندنی باشه!

نویسنده‌ی این کتاب، جاستین لِمیلر (Ph.D روان‌شناسی اجتماعی) بزرگ‌ترین پژوهش انجام شده در رابطه با فانتزی‌های جنسی مردم آمریکا رو اجرا کرده. در فصول ابتدایی کتاب، نویسنده نتایج این پژوهشِ مفصل رو گزارش و تفسیر می‌کنه. و در فصول انتهایی، بر اساس یافته‌های علم روان‌شناسی، در مورد اهمیت درک انواع فانتزی‌های جنسی و تاثیرش در غلبه بر احساس شرم و اضطراب مرتبط با اون‌ها، ریسک و بازده (و در مواردی راهکارهای) عملی کردن انواع فانتزی‌ها و پیشنهاداتی برای بهبود زندگی جنسی صحبت می‌کنه.

چند نکته هست که به‌نظرم این کتاب رو بسیار ارزشمند کرده. این نکات تک‌تک مهمن، اما پیدا کردنشون در کنار هم بسیار مهم‌تر (و البته نادر):

- مبتنی بر پژوهش‌های علمیه (از جمله پژوهش بزرگی که خودش انجام داده).
- با این حال، نویسنده خیلی خوب به محدودیت‌های پژوهش‌های انجام شده واقفه (و بر همین اساس دائماً مخاطب رو از نتیجه‌گیری‌های عجولانه بر حذر می‌داره)

- نویسنده، به واسطه‌ی پژوهشی که انجام داده، درک روشنی از افکار و اعمال اشخاص مورد تحقیقش داره (شاید بدیهی به‌نظر بیاد، اما کافیه برای مثال کتاب Evil نوشته‌ی Roy F. Baumeister رو - که او هم روان‌شناس اجتماعیه - با این کتاب مقایسه کنید تا تفاوت رویکرد رو ببینید)

- به‌نظرم کتاب کاملاً اندازه‌ست. نه اضافه‌گویی داره و نه کم‌گویی (البته به بعضی مسائل مرتبط، به دلیل کمبود داده‌های پژوهشی کمتر پرداخته شده که قابل درکه، اگرچه ممکنه این موضوع بعضی از خواننده‌ها رو ناامید کنه)

- در آخر این که نویسنده بالانس خوبی بین ارائه‌ی شواهد علمی و ارائه‌ی پیشنهادات عملی برقرار کرده که البته بدون دومی هم کتاب خوبی می‌بود و صرفاً ژانرش عوض می‌شد. الان یک non-fiction self-help به‌حساب میاد (البته من زیاد در قید ژانر کتاب‌ها نیستم کلاً).

@bayanz باز کردن / نظر دهید

2021-05-18 14:28:39 Tell Me What You Want: The Science of Sexual Desire and How it Can Help You Improve Your Sex Life

by Justin Lehmiller (Social psychologist & sex researcher) باز کردن / نظر دهید

2021-05-14 21:25:15 نکته‌ای در مورد تبلیغات

تصور عده‌ای هم اینه که هدف تبلیغات فقط دیده شدن برند و محصوله و هر تبلیغ داغونی که وایرال می‌شه، یعنی موفق شده. بعضی‌ها هم می‌گن برندها از قصد این تبلیغات داغون رو می‌سازن که «ضدتبلیغ»‌ بشه، که اینم برداشت اشتباهیه. حالا ضدتبلیغ چیه و چرا هر تبلیغ مزخرفی ضدتبلیغ نیست؟

ضد تبلیغ، تبلیغیه که از تاکتیک به اصطلاح «روانشناسی معکوس» استفاده می‌کنه. فرم خیلی ابتداییش اینه که برند می‌گه «این محصول به درد تو نمی‌خوره، نخرش» و شما حتی ترغیب می‌شی که بخریش.

ضدتبلیغ‌ها هم می‌تونن موفق یا ناموفق باشن. مثلاً این تبلیغ برگرکینگ (تصویر در بالا) یکی از نمونه‌های موفق ضدتبلیغه. می‌گه برگرهای ما بعد از یه مدت تبدیل به یک همچین آشغالی می‌شن (بله، چون نگهدارنده ندارن). و این احتمالاً شما رو ترغیب می‌کنه از این برگر سالم بخورید.

ضدتبلیغ‌ها عامدانه برند/محصول رو دست می‌ندازن، باهاش شوخی می‌کنن یا پیام ضد و نقیضی به مخاطب ارائه می‌دن؛ و در نهایت یک ضدتبلیغ خوب نظر مخاطب رو در مورد اون محصول جلب می‌کنه. پس هر تبلیغ داغونی که نتونسته در رسوندن پیامش موفق عمل کنه ضدتبلیغ نیست و البته هر ضدتبلیغی هم موفق نیست.

اکثر تبلیغاتی که هر ازگاهی در شبکه‌های اجتماعی توسط مردم مورد تمسخر قرار می‌گیرن، به‌نظر من صرفاً تبلیغات ضعیفی‌ان که می‌خواستند یک چیزی بگن (ما خیلی خفن و کول و باحالیم) اما مخاطب چیز دیگری برداشت می‌کنه (شما خیلی لوس و تو دل‌نرو و cringe-worthy هستید).

@bayanz باز کردن / نظر دهید