این دل اگر از روی هوس در قفس افتاد بگذار بیفتد که چنین پیش و | بـداهه سـرایی گـروه ادیـبـــانه
این دل اگر از روی هوس در قفس افتاد
بگذار بیفتد که چنین پیش و پس افتاد
از حسرت پرواز دلم خون شد و بشکست
این گونه امیدم به خدا ملتمس افتاد
هر بار دلم خواست که شعری بسراید
قلبم به هواداری تو از نفس افتاد
شام است و ره قافله ی عشق دراز است
زاهد گذرش بر مگسی چون عسس افتاد
#ندا_عابدی
بداهه سرایی گروه ادیبانه
دهم خرداد ۱۴۰۱
