از دیده رفته ای و به جانم نهان تویی بر بامِ آسمان دلم، کهکش | بـداهه سـرایی گـروه ادیـبـــانه

از دیده رفته ای و به جانم نهان تویی
بر بامِ آسمان دلم، کهکشان تویی

هر جا که می روم، اثرِ ردّپای توست
در کوره راهِ گمشده ، تنها نشان تویی

وقت اذان رسید و نمازم قضا شده است
محراب و قبله گاه و طنین اذان تویی

من ساقه های غرق به مردابِ عاشقی
آن غنچه ی شکفته ی نیلوفران تویی

#شهرام_آذین
بداهه سرایی گروه ادیبانه
۲۴ خرداد ۱۴۰۱