سخن از اخلاقی بودن و نبودن #ذبح_اسماعیل بی معناست - ۲ و اما | باورهای قدیم و اندیشه های نو
سخن از اخلاقی بودن و نبودن #ذبح_اسماعیل بی معناست - ۲
و اما ماجرای #ذبح_اسماعیل :
بنابر نظر #روانشناسان یونگی ، همه انسانها از یک ضمیر #ناخودآگاه_فردی برخوردار بوده که مدیریت احساسات و عواطف آنها را بر عهده داشته و در مواقع خاص ، فرمانهای مربوطه را می دهد .
و از طرف دیگر ، دارای یک ضمیر #ناخودآگاه_جمعی بوده که بسیاری از رفتارها و باورهایش برآمده از اعتقادات و یا شیوه های زیسته نسلهای گذشته بوده که به نسل او رسیده است .
از این منظر ، حضرت #ابراهیم ، در #ناخودآگاه_فردی خود ، دچار #عشق ورزی با خداوند و #لبریزگی دلدادگیش با او بوده که بدنبال #بروز و تحقق بیرونی آن بوده است .
و براساس #ناخودآگاه_جمعی موروثی اش ، برای به #نمایش گذاشتن عشق ورزی خود و تحقق بیرونی آن ، بنابر سنت #قربانی کردن که در جامعه آنروز متداول و باور به آن یک امر اعتقادی دینی شمرده می شد ، #ذبح را بهترین شکل فوق و انتخاب #فرزند عزیزش اسماعیل را عالیترین جلوه آن می داند .
اما گویی با دو #ترمز_درونی روبرو بوده است : #یکی دل کندن از اسماعیلش و #دیگری نگرانی از قبولی خداوند .
و روزها و شبها آنقدر #درگیر آن عشق ورزی و این نگرانیها بوده که چند شبی در #خواب ، قوه خیالش ، آن را به شکل #ذبح اسماعیل تصویر کرده و باورش را به امر الهی سوق می دهد .
فلما بلغ معه السعي قال يا بني اني اري في المنام اني اذبحك فانظر ما ذا تري قال يا ابت افعل ما تؤمر ستجدني ان شاء الله من الصابرين فلما اسلما و تله للجبين و ناديناه ان يا ابراهيم قد صدقت الرؤيا انا كذلك نجزي المحسنين ان هذا لهو البلاء المبين و فديناه بذبح عظيم – صافات 102 تا 107
اما امر #اخلاقی این داستان که چه قائل باشیم که #خداوند در این ماجرا دنبال کرده است و چه قائل به #هدفداری ابراهیم از حرکت پیامبرانه اش بوده باشیم ، اینست که ( خداوند ) ابراهیم سعی در #تغییر رسوبات ناخوداگاه هزاران ساله انسان داشته است و آن در دو امر مهم محقق شده است :
#یکی تبدیل قربانی انسان به قربانی چیزی دیگر – و #دوم انتخاب #حیوانی که مورد استفاده #غذایی او بوده و هزینه تازه ای برای او ایجاد نکرده است .
و در #یک_کلام :
در این داستان ، #امری از خداوند مشاهده نمی شود که بخواهیم #قضاوت اخلاقی و یا غیر اخلاقی بودن از آن بکنیم ، جز آنکه #قوه_خیال ابراهیم ، آن اشتیاق به خداوند و بروز دلدادگیش را به او ، در خواب بر اساس #سنت جمعی متداول آن روز ، به صورت #ذبح اسماعیل که گویی تنها شیوه #اثبات آن دلدادگی است متصور می کند ، ولی در نهایت #خداوند ( یا همان ابراهیم در رسالت هدفدار خود ) سنت #قربانی انسان را #لغو کرده ولی بدلیل همان #رسوبات تاریخی باور به #ضرورت امر قربانی ، او را به قربانی کردن #گوسفندی که هم کم #هزینه بوده و هم قابل خوردن باشد سوق می دهد .
