کتاب و زندگی

2022-08-02 16:30:42 @BOOK_LIFE

اگر چیزهای گران‌قیمت نمی‌توانند چندان ما را شاد کنند
پس چرا به این شدت مجذوب آنها هستیم؟

زیرا اشیای گران‌قیمت ممکن است راه‌های معقولی برای برآوردن نیازهایی به نظر برسند که ما آنها را درک نمی‌کنیم.

اشیا در بُعد مادی
ادای چیزی را درمی‌آورند که می‌خواهیم در بُعد روانشناختی بدست آوریم.

باید در افکار خود تجدید نظر کنیم
ولی فریفته‌ی قفسه‌های جدیدی می‌شویم.
سردرگمی و آشفتگی ما
تنها تقصیر خودمان نیست.

درک نادرست ما از نیازهای‌مان را، به قول اپیکور باورهای باطل اطرافیان‌مان بدتر می کند،

باورهایی که سلسله مراتب طبیعی نیازهای ما را منعکس نمی‌کنند
و بر تجمل و ثروت و تنها به ندرت بر دوستی، آزادی و تفکر تاکید می‌کنند.

رواج یافتن باورهای باطل برحسب تصادف نیست.
این به سود شرکت‌های تجاری است
که سلسله مراتب نیازهای ما را تحریف کنند تا دیدگاهی مادی نسبت به خوبی را ترویج کنند
و خوبی غیرقابل فروش را کم اهمیت جلوه دهند
و ما از طریق همنشینی موذیانه‌ی چیزهای زائد با دیگر نیازهای فراموش‌شده‌ی خود فریفته و گمراه می‌شویم...

تسلی‌بخشی‌های فلسفه | #آلن_دوباتن باز کردن / نظر دهید

2022-08-01 17:30:02 @BOOK_LIFE

من می‌دانم که می‌توانم خوشحالت کنم
و مطمئن باش که تو هم می‌توانی خوشبختم کنی.

تو ازمن آدمی ساختی
که اصلا تصورش را هم نمی‌کردم.
حتی با این شرایطی که داری
باز هم می‌توانی شادم کنی.

از تمامِ آدم‌های دنیا
فقط می‌خواهم کنارِ تو باشم،
تو را به هرکسی ترجیح می‌دهم،
حتی این تویی که به نظرِ خودت از دست رفته است...

من پیش از تو | #جوجو_مویز باز کردن / نظر دهید

2022-07-31 19:30:28 @BOOK_LIFE

آن‌کس که می‌داند چگونه هوای نوشته‌های مرا تنفس کند،
می‌داند هوا، هوای بلندی‌هاست.
هوای سلامت آفرین.
باید برای آن آمادگی داشت.
در غیر اینصورت خطر سرماخوردگی،
خطر کوچکی نخواهد بود.

یخ نزدیک است،
تنهایی دهشتناک است،
اما با چه صلح و آرامشی
همه چیز در زیر نور آرمیده!
انسان چه آزادانه نفس می‌کشد.

فلسفه، تا آنجا که من آن را درک کرده
و زیسته‌ام،
زیستن اختیاری در یخ و کوه‌های بلند است،
دویدن در پی هرچیر ناآشنا و پرسش‌برانگیز در هستی...

انسان مصلوب | #نیچه باز کردن / نظر دهید

2022-07-30 16:30:28 @BOOK_LIFE

آدم در تنهایی است که می‌پوسد و پوک می‌شود و خودش هم حالیش نیست.

می‌دانی؟
تنهایی مثل ته کفش می‌ماند،
یکباره نگاه می‌کنی می‌بینی سوراخ شده.
یک باره می‌فهمی که یک چیزی دیگر نیست.

بیشتر آدم‌های دنیا در هر شغلی که باشند از خودشان هرگز نمی‌پرسند
چرا چنین شغلی دارند؟
چیزهای دیگری هم هست
که آدم دنبال دلیلش نمی‌گردد.
یکیش مثل تنهایی است.

خیلی‌ها فکر می‌کنند
که سلامتی بزرگ‌ترین نعمت است،
ولی سخت در اشتباهند،
وقتی سالم باشی
و در تنهایی دست و پا بزنی،
آنی مریض می‌شوی.
غم از در و دیوارت می بارد،
کپک می‌زنی،
کاش مریض باشی
ولی تنها نباشی...

تماماً مخصوص | #عباس_معروفی باز کردن / نظر دهید

2022-07-29 20:05:48 @BOOK_LIFE

اگر بدون درکی قوی از خویشتن خود رشد کنید،
همواره ازخودتان دور خواهید بود.

اغلب اوقات، درحالی که
از نجوای درونی پر ازشک و تردیدتان،
گیج و سردرگم هستید،
درمقابل دشواری‌ها تسلیم می‌شوید،
وقتی باید دیده شوید پنهان می‌شوید
و وقتی باید صدایتان شنیده شود،
دهانتان را می‌بندید.

ترس موجب خواهدشد
آنچه به باورتان شما را درامنیت قرار می‌دهد انتخاب کنید.

ترس این باور رابه شما تحمیل خواهد کرد که شما از عهده‌ی آن برنمی‌آیید،
در اشتباه هستید،
این کار هزینه خیلی زیادی دارد
و مسیر پیش رو بسیار دشوار است.

ترس به شما خواهدگفت:
حتی فکرش راهم نکن.
همان جا که هستی بمان.
الان اصلا وقت مناسبی برای این کار نیست.

اما این‌ها فقط دروغ‌های رنگارنگی هستند که ترس را در مسند قدرت نگاه داشته وشما را از حرکت باز می‌دارند.

این‌ها دروغ‌هایی هستند که شما را در حد متوسط نگه می‌دارند
و زندگی در ناکامی را برایتان تنظیم می‌کنند.

این‌ها دروغ‌هایی هستند که اگر قصد دارید آینده‌ای قابل پیش‌بینی را کنار بگذارید
و به سمت آینده‌ای غیرقابل پیش‌بینی، اما بی‌نهایت زیبا پرواز کنید،
باید با آنها مقابله کنید...

شجاعت | #دبی_فورد باز کردن / نظر دهید

2022-07-28 19:42:24 @BOOK_LIFE

شاید لازم نباشد انسان همه‌چیز را در عمل آزموده باشد
تا آنچه می‌گوید نزدیک به واقع باشد.

خاصه در واقعه مرگ انسان نمی‌تواند آنچه می‌گوید مبتنی بر تجربه باشد.

اما من به یک حقیقت مهم در امر مرگ اطمینان دارم
و آن این است که انسان تا به زندگی پشت نکرده باشد،
مرگ بر او چیره نمی‌شود.

این که چه عواملی سبب می‌شوند شخص روی از زندگانی برگرداند
و پشت کند به آن، می‌توانند بی‌نهایت باشند.

اما این اتفاق باید بیفتد؛
یعنی انسان به هردلیل و علل باید دست رد برسینه زندگی بگذارد
تا مرگ مجال وارد شدن بیاید
و بر شخص چیره شود...

سلوک | #محمود_دولت‌آبادی باز کردن / نظر دهید

2022-07-27 17:39:35 @BOOK_LIFE

هرجا قلبت باشد،
گنجت هم همانجاست.

قلب تو زنده است،
همچنان به آنچه برای گفتن دارد،
گوش بسپار،
هرگز نمی توانی قلبت را خاموش کنی
و حتی اگر وانمود کنی
به او گوش نمی‌دهی
باز همیشه در درون سینه‌ات به تکرار نظرش درباره زندگی
و جهان ادامه می‌دهد.

هیچ‌کس نمی‌تواند از قلبش بگریزد.
برای همین بهتر است
آنچه را که می‌گوید بشنوی.

در این صورت هرگز ضربه‌ای را دریافت نمی‌کنی
که انتظارش را نداشته باشی...

کیمیاگر | #پائولو_کوئیلو باز کردن / نظر دهید

2022-07-26 19:30:58 @BOOK_LIFE

کیوان آهسته گفت:
من هرچه داشتم از دست دادم، چیزی برایم باقی نمانده. هیچ روزنه‌ی امیدی نیست. همه‌ی درها بسته شده‌اند. همه چیز تمام شده.

فروغ ابروها را درهم کشید.
آمد کنار تخت او.

با ملایمت نگاهش کرد و گفت:
همه‌ی زندگی همین است. همه چیز را به مرور از دست می‌دهیم. تنها می‌شویم ویاد می‌گیریم به تنهایی‌مان عادت کنیم.

خیلی‌ها مثل تو هستند. در عین تنها نبودن‌شان تنها هستند، فقط خودشان خبر ندارند.
کیوان چیزی نگفت.

فروغ ادامه داد،
در این ناامیدی مطلق هم بالاخره روزنه‌ی امیدی پیدا می‌شود،
اما باید صبور باشی.
به پیدا شدن امید،
امیدوار باش...

یادت نرود که... | #یاسمن_خلیلی‌فرد باز کردن / نظر دهید

2022-07-25 19:10:50 @BOOK_LIFE

زندگی،
قبل از هرچیز زندگی‌ست.

گل می‌خواهد،
موسیقی می‌خواهد،
زیبایی می‌خواهد.

زندگی حتی اگر
یکسره جنگیدن هم باشد،
خستگی در کردن می‌خواهد.
عطر شمعدانی‌ها را بوییدن می‌خواهد.

خشونت هست، قبول،
اما خشونت، اصل که نیست،
زایده است،
انگل است،
مرض است.
ما باید به اصل‌مان برگردیم.

زخم را که مظهر خشونت است
با زخم نمی‌بندند.
با نوار نرم و پنبه پاک می‌بندند.
با محبت، با عشق...

آتش بدون دود | #نادر_ابراهیمی باز کردن / نظر دهید

2022-07-24 17:30:35 @BOOK_LIFE

خلا روحی، علت عمده‌ی آن است که آدمیان به دنبال معاشرت، سرگرمی و انواع تجملاتی می‌روند که بسیاری از مردم را به اسراف و سرانجام به فقر می‌کشاند.

کسی که از نظر ذهنی پُر مایه است
به دنبال زندگی آرام، با قناعت
و درحد امکان بدون درگیری است.

از این رو، پس از اندک آشنایی با کسانی که به اصطلاح همنوع او هستند،
به انزوا کشیده می‌شود
و اگر شعوری در حدّ کمال داشته باشد،
تنهایی را برمی‌گزیند.

زیرا آدمی هرچه در درونِ خود بیشتر مایه داشته باشد،
از بیرون کمتر طلب می‌کند
و دیگران هم کمتر می‌توانند
چیزی به او عرضه کنند.

انسانِ کم مایه از هیچ چیز به اندازه‌ی خود نمی‌گریزد.
زیرا در تنهایی، هنگامی که هرکس به خویشتنِ خود باز می‌گردد،
معلوم می‌شود که در خود چه دارد...

در باب حکمت زندگی | #آرتور_شوپنهاور باز کردن / نظر دهید