2022-08-06 19:53:13
حذف خاطرات بد
تقویت یا سرکوب خاطرات امکان پذیر است!
با استفاده از اپتوژنتیک (optogenetics) برای تحریک مناطق مختلف هیپوکامپ (hippocampus)، می توان خاطرات موش را تقویت یا سرکوب کرد. یافته ها می توانند نویدبخش توانایی ما در سرکوب خاطرات مرتبط با حوادث تروماتیک در PTSD، و همچنین افزایش توانایی شناختی یا بهبود حافظه ی افراد مبتلا به بیماری های نورودژنراتیو (neurodegenerative diseases)، در آینده باشند.
منبع: دانشگاه بوستون
چه می شد اگر دانشمندان می توانستند طوری مغز ما را دستکاری کنند که خاطرات تروماتیک ما قدرت عاطفی منفی خود را از دست می دادند؟ استیو رامیرز، دانشمند عصب شناسی دانشگاه بوستون معتقد است که یک ساختار کوچک در مغز می تواند کلیدی برای روش های درمان افسردگی، اضطراب و PTSD در آینده باشد، و روزی به پزشکان اجازه خواهد داد تا خاطرات مثبت را تقویت و یا خاطرات منفی را سرکوب کنند.
در داخل مغز ما، ساختار بادام زمینی شکلی به نام هیپوکامپ (hippocampus) اطلاعات حسی و عاطفی را ذخیره می کند که به خاطرات ما تبدیل می شوند، حال، خواه آنها مثبت یا منفی باشند. هرگز دو خاطره دقیقا مشابه هم نیستند، و به همین ترتیب، هر خاطره ای که دارید، در ترکیب منحصر به فردی از سلول های مغز ذخیره می شود که حاوی تمام اطلاعات محیطی و عاطفی مرتبط با آن خاطره است.
خود هیپوکامپ، اگرچه کوچک است، شامل تعداد زیادی از زیرمجموعه های مختلف است که همه در کنار هم کار می کنند تا عناصر یک حافظه ی خاص را فراخوانی کنند.
در مقاله ای که به تازگی در Current Biology منتشر شده است، رامیرز و تیمی از همکاران نشان داده اند که چقدر حافظه انعطاف پذیر است و در صورت تحریک مناطق خاصی از هیپوکامپ، به راحتی می توان تغییراتی در نحوه ی به یاد آوردن خاطرات به وجود آورد و این شاید در آینده امکان خنثی کردن اثرات عاطفی منفی برخی از خاطرات تروماتیک را فراهم نماید.
بریانا چن می گوید: "بسیاری از اختلالات روانپزشکی، به خصوص PTSD، مبتنی بر این ایده هستند که پس از تجربه ی یک رویداد واقعا تروماتیک، فرد دیگر قادر به پیشروی نیست چرا که او بارها و بارها این خاطره ی ترس آور را در ذهن خود مرور و یادآوری می کند."
چن و رامیرز در مطالعه ی خود نشان می دهند که چگونه خاطرات تروماتیک می توانند از لحاظ عاطفی برای کسانی که از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) رنج می برند، چنان ناتوان کننده باشند. با فعال سازی مصنوعی سلول های حافظه در قسمت پایین هیپوكامپ مغز، خاطرات منفی حتی ممکن است ناتوان کننده تر شوند.
در مقابل، تحریک سلول های حافظه در قسمت بالای هیپوکامپ می تواند رنج عاطفی را از خاطرات بد بزداید، و تحمل یادآوری آن را سبک تر کند.
چن و رامیرز با استفاده از تکنیکی به نام اپتوژنتیک (optogenetics)، خواستند دریابند که کدام سلول های هیپوکامپ موش های نر هنگام تجربه ی خاطرات جدیدی از تجارب مثبت، خنثی و منفی فعال می شوند.
مثلا یک تجربه ی مثبت می تواند مواجه شدن با یک موش ماده باشد. در مقابل، یک تجربه منفی می تواند وارد کردن یک شوک الکتریکی ترس آور اما خفیف به پاها باشد. آنان سلول هایی را که بخشی از فرآیند ایجاد حافظه هستند، شناسایی کرده و سپس به صورت مصنوعی سلولهای مرتبط با آن خاطرات خاص را دوباره هدف قرار دادند.
مطالعات آنها نشان می دهد که نقش قسمت های بالا و پایین هیپوكامپ چقدر متفاوت است. به نظر می رسد که فعال کردن بالای هیپوکامپ، اثری مانند در معرض مداوای موثر قرار گرفتن دارد که خاطره را از رنج عاطفی شدید پاک می کند، اما فعال کردن قسمت پایین هیپوکامپ، می تواند ترس پایدار و تغییرات رفتاری مربوط به اضطراب را به موش تحمیل کند، و نشان می دهد که این بخش مغز در هنگام یادآوری خاطره ای که به یک بار عاطفی رنج آور تبدیل شده است، "بیش از حد فعال" می شود.
به گفته ی رامیرز این تمایز بسیار مهم است. او پیشنهاد می کند که سرکوب بیش فعالی در قسمت پایین هیپوکامپ، به طور بالقوه می تواند برای درمان PTSD و اختلالات اضطرابی مورد استفاده قرار گیرد.
"اگر چه مغز موش و مغز انسان بسیار متفاوت هستند، یادگیری این که چگونه این اصول اساسی در مغز موش ها بازی می کنند به تیم ما کمک می کند نقشه ای از نحوه ی کار کردن حافظه در انسان را ترسیم نماید.
توانایی فعال کردن خاطرات خاص و همچنین مناطق مورد هدف مغز درگیر در حافظه، به محققان اجازه می دهد تا ببینند دقیقا "تحریک بیش از حد" مناطق مختلفی از مغز ممکن است دقیقا چه عوارض جانبی و یا نامطلوبی به دنبال داشته باشد.
اگر ما ببینیم حافظه در موش ها و در انسان ها چگونه کار می کند، می توانیم دریابیم چگونه و چرا خاطرات می توانند بر سلامت روانی تاثیر مثبت یا منفی داشته باشند.
#آگاهی_از_مغز
@brainawareness
https://bit.ly/3EKQick
1.8K views16:53
س
