کافه روانشناسی

2021-12-16 15:19:12 دولت‌هایی که آزادی مردم‌شان را سلب می‌کنند باید نفرت آنان را به طرف آدم‌ها و گروه‌های خارج سوق بدهند وگرنه مردم یا طغیان می‌کنند یا دچار روان‌پریشی جسمی می‌شوند و یا از دیدگاه روانشناسی خواهند مرد و به هر حال مردمی نخواهند بود که کشورشان را از آن خود بدانند و برایش به جنگ بروند… مردمی که در یک نظام دیکتاتوری به سر می‌برند اولین گام‌شان در به دست آوردن آزادی این است که نفرت‌ها و آزردگی‌های خاطر خود را که از محیط دیکتاتوری نشات گرفته به سمت و سوی دیکتاتور و دیکتاتوری جهت بدهند.

رولو می
از کتاب انسان در جستجوی خویشتن
ترجمه مهدی ثریا

@caferavanshenasi باز کردن / نظر دهید

2021-12-14 22:51:28 تراژدی این نیست که تنها باشی، بلکه این است که نتوانی تنها باشی. گاهی آماده‌ام همه‌چیزم را بدهم تا هیچ پیوندی با جهان انسان‌ها نداشته باشم. ولی من بخشی از این جهانم و شجاعانه‌تر این است که آن را و همراه با آن تراژدی را بپذیرم.

آلبر کامو
از کتاب یادداشت‌ها

@caferavanshenasi باز کردن / نظر دهید

2021-12-14 22:51:27 مردم نمی‌توانند درک کنند که عشق نوعی فعالیت و نوعی توانایی روح است، خیال می‌کنند تنها چیز لازم پیدا کردن یک معشوق مناسب است و از آن پس همه‌چیز به خودی خود ادامه خواهد یافت. این درست مثل آدمی است که می‌خواهد نقاشی کند، ولی به جای اینکه هنر و فن آن را یاد بگیرد، می‌گوید منتظر موضوع مناسبی برای نقاشی هستم و ادعا می‌کند که اگر موضوع را بیابد زیباترین نقاشی‌ها را خواهد کرد. اگر آدم واقعا و صمیمانه کسی را دوست داشته باشد، حتما همه مردم، دنیا و زندگی را دوست می‌دارد. اگر من بتوانم به کسی بگویم «تو را دوست دارم» باید توانایی این را هم داشته باشم که بگویم «من در وجود تو همه کس را دوست دارم، با تو همه دنیا را دوست دارم، در تو حتی خودم را دوست دارم.»

اریک فروم
از کتاب هنر عشق ورزیدن
ترجمه پوری سلطانی

@caferavanshenasi باز کردن / نظر دهید

2021-12-13 21:18:20 بله، آدم می‌تواند در این دنیا بجنگد، ادای عاشق شدن درآورد، به هم‌نوعش آسیب برساند، توی روزنامه‌ها لاف بزند و خودنمایی کند، خیلی ساده در حال بافتن چیزی از همسایه‌اش بدگویی کند یا بعضی کارها را ادامه دهد فقط برای این که ادامه داده باشد…

آلبر کامو
از کتاب سقوط
ترجمه امیر لاهوتی

@caferavanshenasi باز کردن / نظر دهید

2021-12-13 20:30:19 «چهاردهمین دوره‌ی آموزش نویسندگی خلاق»

محمد مرادپور برگزار کننده‌ی دوره‌های مبتدی، پیشرفته ۱ و پیشرفته ۲ آموزش نویسندگی خلاق است. 

کلاس‌های نویسندگی خلاق با الهام از سبک آموزشی «باشگاه ذهن» و هماهنگ‌سازی حواس‌پنجگانه، سریعترین و موثرترین مسیر نویسنده شدن را به شما نشان می‌دهد.
مدرس: محمد مرادپور

جهت ثبت نام:
@moradpoormohamad باز کردن / نظر دهید

2021-12-13 20:07:01 چرا مردم این‌قدر از فکر کردن می‌ترسند؟ چرا هیچ وقتی برای اندیشیدن ندارند؟ سکون اشکالی ندارد. پوچی، دور خود چرخیدن و حتی شاد نبودن اشکالی ندارد. فکر می‌کنم این چیزها قدم‌های نخستین تولد یک فکر جدید است. برای همین است که دوست دارم کتاب بخوانم.

نینا سنکویچ
از کتاب تولستوی و مبل بنفش
ترجمه لیلا کُرد

@caferavanshenasi باز کردن / نظر دهید

2021-12-09 23:01:47 روشن است که ما سخت نیازمند معناییم و در فقدانش بسیار آشفته. فرد هدفی را می‌یابد و در همه عمر گران‌مایه به آن می‌آویزد. ولی وقتی فرد به یاد داشته باشد هدفش را خود آفریده، ناراحتی‌اش تسکین نمی‌یابد. (فرانکل اعتقاد به معانی خودساخته یا «ابداع شده» زندگی را مثل بالا رفتن مرتاض از طنابی می‌بیند که خود او به هوا افکنده است.)

بسیار آرامش‌بخش‌تر است که معتقد باشیم معنا «جایی» وجود داشته و ما کشفش کرده‌ایم. ویکتور فرانکل تاکید می‌کند: «معنا چیزیست که قصد و منظور یک موقعیت را مشخص می‌کند و پرسشی را درمی‌افکند که طالب پاسخ است... برای هر مشکل تنها یک راه‌حل وجود دارد که همان معنای حقیقی آن است.»

(۱) او موضع سارتر را که می‌گوید یکی از مسئولیت‌های آزاد بودن این است که فرد باید خود معنا بیافریند، زیر سوال می‌برد. فرانکل در سراسر نوشته‌هایش تاکید می‌کند که: «معنا را باید یافت نه آنکه بخشید.»

(۲) موضع فرانکل بنیانی مذهبی دارد و بر این فرض استوار شده که خدایی هست و معنایی برای هر یک از ما مقدر کرده تا آن را بیابیم و محقق سازیم. فرانکل اصرار دارد با اینکه نمی‌توانیم معنا را تمام و کمال درک کنیم، باید مومنانه بپذیریم الگویی یکپارچه برای زندگی و هدفی برای رنج انسانی وجود دارد. همان‌طور که حیوان آزمایشگاهی دلیل دردسرهایی را که برایش ایجاد می‌شود نمی‌داند، انسا‌ن‌ها هم نمی‌توانند معنای رنج‌هایشان را درک کنند زیرا در ابعادی ورای درک آنان جای دارد.

با این حال، باید دید آنچه پایه این استدلال قرار گرفته، قابل دفاع است؟ اصلا اگر خدایی هم باشد، چرا باید از این قانون تبعیت کند که هدفی برای زندگی و مهم‌تر از آن، هدفی برای هر یک از ما قرار دهد. فراموش نکنیم که این انسان است که ذهنش درگیر هدف است نه خدا.

اروین یالوم
از کتاب روان‌درمانی اگزیستانسیال
ترجمه سپیده

@caferavanshenasi باز کردن / نظر دهید

2021-12-08 16:06:34 مشکل بسیاری از مردم در وهله نخست این است که دوست‌شان بدارند، نه اینکه خود دوست بدارند یا استعداد مهر ورزیدن داشته باشند. بدین ترتیب، مسئله مهم برای آنان این است که چه سان دوست‌شان بدارند و چگونه دوست‌داشتنی باشند. پس راه‌هایی چند برمی‌گزینند. تا به این هدف برسند. از جمله می‌کوشند، تا به اقتضای موقعیت اجتماعی‌شان، مردمانی موفق صاحب قدرت و ثروت باشند و این در مورد مردان بیشتر صادق است. زنان بیشتر می‌کوشند تا با پرورش تن، جامه برازنده و غیره آراسته و جالب بنمایند. هر دو گروه سعی می‌کند با رفتاری خوشایند و سخنانی دل‌انگیز و با فروتنی و یاری به دیگران و خودداری از رنجاندن آنان، خود را در دل مردم جای دهند. زنان و مردان برای محبوب شدن همان راه‌هایی را برمی‌گزیند کـه معمولا برای موفق شدن، «جلب دوستان بیشتر و نفوذ در مردم» توصیه می‌شود. در حقیقت، آنچه اغلب مردم در فرهنگ امروزی ما از محبوب بودن می‌فهمند، اساسا معجونی است از مردم‌پسند بودن و جاذبه جنسی.

اریک فروم
از کتاب هنر عشق ورزیدن
ترجمه پوری سلطانی

@caferavanshenasi باز کردن / نظر دهید

2021-12-04 22:34:28 از نظر هانا آرنت، نظام‌های توتالیتر در طول حیات خود سه فاز دارند:

در فاز اول اکثریت مردم سرمست از «ایدئولوژی» به دنبال رهبران‌شان راه می‌افتند؛ گویی «بهشت گمشده» خود را یافته‌اند. ایدئولوژی را دربست می‌پذیرند و خواهان کوچک‌ترین تغییری در آن نیستند.

در فاز دوم، واقعیات چهره خود را نشان داده و هیچ کدام از وعده‌های فریبنده رهبران تحقق نیافته است. مردم از نظام دلزده و مایوس می‌شوند و گروهی به فکر «اصلاحات» می‌افتند؛ اما به دلایل بسیار از جمله این که «اصول ایدئولوژی را نمی‌توان تغییر داد»، اصلاحات راه به جایی نمی‌برد.

فاز سوم فاز نهایی نظام‌های توتالیتر است. در این فاز متولیان تمامیت‌خواه می‌کوشند از خشونت عریان استفاده کنند. از بین همفکران سابق، هر کس را که با آنها کوچک‌ترین زاویه‌ای داشته باشد از دایره «خودی‌ها» می‌رانند. تصفیه‌های گسترده آغاز می‌شود و دایره خودی‌ها تنگ‌تر و تنگ‌تر، و ناکارآمدی‌ها عمیق‌تر و تعداد مخالفان بیشتر و بیشتر می‌شود و نهایتا سیل اعتراضات می‌آید و همه چیز را با خود می‌برد...

@caferavanshenasi باز کردن / نظر دهید

2021-11-28 23:00:41 مشکلات مربوط به دوست داشتن، وابسته به موقعیت نیست. عشق بیش از آنکه یک رویارویی خاص باشد، یک مَنِش است. مشکل دوست‌داشته‌نشدن تقریبا در همه موارد مشکل دوست داشتن است.

اروین یالوم
از کتاب روان‌درمانی اگزیستانسیال
ترجمه سپیده حبیب

@caferavanshenasi باز کردن / نظر دهید