ی گردشکری شهر مارماریس رو بلد بود. چندین حس هیجان مختلف و خاص | 🔖دا̑س̑̑ـ̑̑ـ̑̑ت̑̑ـ̑̑ـ̑ــــــا̑ن̑̑ـ̑̑ـ̑̑ڪ̑̑ـ̑̑ـ̑ــــده🔖
ی گردشکری شهر مارماریس رو بلد بود. چندین حس هیجان مختلف و خاص داشتم. تغییر باور نکردنی مانی و رابطه جدیدش با داریوش، همچنان برام گنگ و غیر قابل باور بود. در کنارش استرس و هیجان این رو داشتم که شاید هر لحظه، یکی از آقایون یک کاری از من بخواد. در آخر هم هیجان این رو داشتم که زودتر شهر زیبای مارماریس رو ببینم.
یک پیراهن آبی آسمانی نسبتا بلند تا روی زانوم پوشیدم. موهام رو مرتب و صورتم رو کمی آرایش کردم. سیما شلوار جین و تیشرت تنش کرد. عسل هم مثل من یک پیراهن پوشید اما پیراهنش از من کوتاه تر و لُختی تر بود. هم خط سینه‌هاش و هم رون پاهاش، مشخص بود. داریوش کت و شلوار پوشید و بقیه آقایون تیپ اسپرت زدن. همگی کامل حاضر و داشتیم از سوئیت خارج می‌شدیم که رضا رو به من گفت: شورتت رو در بیار و بذار تو کیفت. توی این مسافرت هر بار که رفتیم بیرون، حق نداری شورت پات کنی.
سر همگی به سمت من چرخید. یک نفس عمیق کشیدم و گفتم: اوکی.
رضا لحنش رو جدی کرد و گفت: هر وقت بهت دستور می‌دم، باید بگی چَشم.
چند لحظه به داریوش نگاه کردم. به عنوان اولین زنی که موافقت خودم رو با قوانین اعلام کرده بودم، نمی‌تونستم بزنم زیرش. دوباره به رضا نگاه کردم و گفتم: چَشم.
پیراهنم رو دادم بالا و شورتم رو از پام درآوردم و گذاشتم توی کیفم. از نگاه عسل و سیما مشخص بود که به خاطر درخواست یا دستور رضا سوپرایز شدن. توقع داشتم که از عسل هم بخوان تا شورتش رو در بیاره، اما هیچ کَسی چیزی نگفت و از سوئیت زدیم بیرون.
مطابق پیش‌بینی همه‌مون، شهر مارماریس به معنای واقعی زیبا بود. ساحل زیباش بیشتر از همه من رو جذب کرد. در کنار لذت بردن از طبیعت زیبای مارماریس، شوخی‌های عسل و بردیا تموم شدنی نبود و دائم در حال خنده بودیم. ته دلم کمی به عسل حسودی‌ام می‌شد. بمب انرژی خالص بود و یک تنه می‌تونست هر جمعی رو گرم کنه.
توی رستوران، منتظر حاضر شدن ناهار بودیم. رضا بعد از شستن دست‌هاش کنار من نشست. قاشق روی میز رو برداشت و دستش رو برد زیر میز. به آرومی و رو به من گفت: پیراهنت رو بزن بالا و پاهات رو از هم باز کن.
دوباره همگی به من نگاه کردن. لب پایینم رو گاز گرفتم و نیم خیز شدم. پیراهنم رو دادم بالای کونم و دوباره نشستم و پاهام رو از هم باز کردم. رضا قاشق سرد رو توی شیار کُسم حرکت داد و در گوشم گفت: تا آب کُست راه نیفته و چشم‌هات خمار نشه، ولت نمی‌کنم.
نیازی به گفتن رضا نبود. هر چی که دمای قاشق به دمای بدنم و کُسم نزدیک تر می‌شد، من هم شهوتی تر می‌شدم. رضا لبخند پیروزمندانه‌ای زد و گفت: حالا شد.
بعد قاشق رو فرو کرد توی کُسم. دردم اومد و ناخواسته دستم رو گذاشتم روی دست رضا. اما یاد قوانین افتادم و دستم رو بعد از کمی مکث، برداشتم. رضا به آرومی قاشق رو توی کُسم جلو و عقب می‌کرد و از برق چشم‌هاش مشخص بود که داره با تمام وجودش لذت می‌بره. بردیا رو به سیما گفت: نظرت چیه قاشقی که تو کُس پریساست رو لیس بزنی و بخوری؟
حتی تُن صدام هم کمی شهوتی شده بود و رو به بردیا گفتم: که آدم ساده‌ای هستی؟
رضا قاشق رو از توی کُسم درآورد و داد به دست زنش. سیما یک نگاه به اطراف انداخت و قاشق خیس از آب کُس من رو با زبونش لیس زد و بعد قاشق رو کامل گذاشت توی دهنش. برای چند لحظه با عسل چشم تو چشم شدم. انگار بیشتر از بقیه، از دیدن شرایط من و سیما لذت می‌برد.
شام رو هم بیرون خوردیم. موقع برگشتن، من و عسل و داریوش و مانی، تو یک تاکسی سوار شدیم و بقیه سوار یک تاکسی دیگه شدن. داریوش جلو و ما سه تا عقب نشستیم. مانی بین‌مون بود و یک چیزی توی گوش عسل گفت. عسل
