2022-08-29 03:50:46
در خانة تو
پروانه ها تشنه نیستند،
در پرواز گرمای سوزناک کویر؛
صحراي خشن زیر پای پروانه ها،
چمن زاری باصفاست؛
مردمان باديه نشين،
چهره هایی دارند به رنگ گل
و محرابی درپهنة آسمان
و غوغای خشونت-
در اندوه خفاش پیر شکسته است،
دو زانو نشسته هویداست؛
یاس در کنار شقایق نشسته،
حوض ماهی ها را نوازش می دهد
وز پشت پرده هاي مشكي مكعب خاکستری،
خندة یار پیداست؛
گذر عشق با نسیم سحر،
رؤیای پروانه ها را تعبیر می کند
چشم دل در وسوسة شیرة گل-
به دنبال پروانه هاست؛
چشم سر در رگباری از اشک-
شاخه های فضای شادی را
در گلستانِ دل انگیز شمعِ وجود نوازش می دهد
آن جا که چهار گلبرگ یاس
از شیاری در رنگین کمانِ آسمان به تماشا نشسته اند،
آن سوی آفتاب پیداست؛
عشق در طشتی سوزناك،
حدیث دلدادگی-
از ستیغ کوه جدا می کند
در گوش آفتاب
سوز وصل می خواند
و عاشقان می سوزند
در خورشید و مهتاب
تا رؤیای پرواز پروانه شوند،
رؤیای عاشقان زیباست؛
بارش شبنم مثل سیلی خروشان
از دامن خورشید همیشه تابان،
جادة خانة دوست را آبپاشی می کند
وز ناودان طلا
- آن جا که جز باران عشق نمی بارد-
بر سر پروانه های شوق پرواز می ریزد،
از چهرة یار پیداست؛
گونه هاي سوخته در کویر،
دل مسیح در شام آخر را نقاشی می کند
و عصای موسی در نیل-
بین دو لنگة در، نور می ریزد-
نقش آرامش دریاست؛
در پنهانی ترین کنجِ صحرای داغ،
چشمه های خنکِ پر از ماهی
با فواره های بلند-
رؤیای دشت های سبز را
در بوم خیال آبرنگ می زند
و تو،
- ای صمیمی ترین دلدادة هستی-
وزشِ باد را
در لابلای اوراق سمفونی هستی
با نغمة نور
به سکوی رقص می رانی،
وآن جا خاموشی کیمیاست؛
و رقاصان صحنة هستی چه خوب می بینند که-
جادة چمن زار همیشه سبزِ خانة تو
همچنان پابرجاست
#نود_منزل_عاشقی
#دکتررحیمی_بروجردی
@DrRahimiBoroujerdi
@Dama_Iranabad
42 views00:50