شعرهایم ، زیر دوش شرجی قلم ، عریان تر از ابرهای بی حجاب است... شب زده تراز همیشه خودم را گم می کنم... سایه ام را در شب فروخته بودم، تا خریدار جنونِ چشمی سیاه شوم... شب بازار افکار بی سرانجام منست... دختری شام شعر ، آشپزی می کند تا ترانه های مرا به" سیخِ زبان" کشیده باشد... بوی صدایش ، طعم شنیدن دارد، باید دلی را به دام قلم انداخت... باید دل داد دلبری کرد "اسحاق صیدیان" 3 views19:05
