Get Mystery Box with random crypto!

نوستالژی فوتبالی

لوگوی کانال تلگرام football_noostalgia — نوستالژی فوتبالی ن
لوگوی کانال تلگرام football_noostalgia — نوستالژی فوتبالی
آدرس کانال: @football_noostalgia
دسته بندی ها: ورزش
زبان: فارسی
کشور: ایران
مشترکین: 2.76K
توضیحات از کانال

مرور خاطرات فوتبالی ⚽️گلهای به یاد ماندنی ⚽️بازیهای خاطره انگیز جام‌ها جهانی
بدون تبادل و تبلیغات👍
@Football_Noostalgia

Ratings & Reviews

2.67

3 reviews

Reviews can be left only by registered users. All reviews are moderated by admins.

5 stars

0

4 stars

1

3 stars

0

2 stars

2

1 stars

0


آخرین پیام ها 2

2022-08-14 00:05:35
یک‌روز قبل از بازی مصدوم شده بودم.
روز جمعه بود و شنبه قرار بود با اِسپرز بازی کنیم.
خودم مقصر بودم.
قرار بود تمرین سبکی داشته باشیم ولی کار به جاهای باریک کشید و برای رو کم کنی روی پای هم تکل میزدیم که در یکی از صحنه ها من شدیدا ضربه خوردم.
من اینجور موقع ها صدایم در نمی آمد و دردم را بروز نمیدادم مخصوصا وقتی پای قهرمان بازی میان بود.
تا صبح از درد نخوابیدم و وقتی لَنگ لَنگان از خانه خارج میشدم به همسرم گفتم؛حقیقتش بازی کردن از من بر نمیاد.میرم و همه چیز رو به اونها میگم.

به معنای واقعی کلمه شَلان شلان خودم را به اولتدرافورد رسوندم و وقتی وارد رختکن شدم حس کردم اونها بدون من به مشکل میخورن.
چندتا قرص مُسکن خوردم و در حین بازی به این فکر‌میکردم که چجوری به همسرم توضیح بدم که من با همون پای مصدوم تونستم بازی کنم.

@Football_Noostalgia
1.5K views21:05
باز کردن / نظر دهید
2022-08-10 15:36:47
سال‌ها بعد قهرمان کسی نیست که شهری را به تنهایی از دست هیولای غول‌پیکر نجات دهد یا اینکه از عجیب‌ترین زندان‌ها فرار کند و یا یک‌تنه ارتشی را حریف باشد.
سال‌ها بعد قهرمان قصه ها کسی است که جرئت می‌کند و میان آدم‌ها،وفادار به یک عشق میماند.
در فوتبال اگر شروع به شمردن اسطوره های وفاداری به تیم هایشان کنید،احتمالا بعد از یکی دو سه نفر نام زانتی را خواهید برد.

معمولا بازیکنان را برای آنچه انجام داده اند تشویق می شوند ولی خاویر زانتی برای کیفیت و تداوم دوران پر از مشقت و سختی که پشت سر گذاشت ستایش شده.
اگر‌مالدینی و توتی و دلپیرو به عنوان یک بازیکن ایتالیایی به تیم هایشان وفادار بودند،زانتی به عنوان یک غیرایتالیایی پای افعی ها ماند و آنها شماره ۴ یک آرژانتینی را در موزه خود شبیه به افسانه ها بازنشسته کردند.

جملات خداحافظی اش در بازی آخر نشان داد که او راه و رسم فراموش شده ای را دنبال کرده بود که فقط با گذر زمان ارزشش را مشخص شده؛

"از لحظه ای ورود به ایتالیا برای ارج نهادن به پیراهن مقدس اینتر جان کنده ام."

یکی از آن آقاهای دوس داشتنی و شایسته احترام،امروز ۴۹ ساله شد.

@Football_Noostalgia
1.8K views12:36
باز کردن / نظر دهید
2022-08-09 23:12:43
از این عکس هم‌نگذریم.
نه بخاطر عکسش.
بخاطر این توصیف از یک نویسنده ای خاص؛

شیفتگان فوتبال هیچ اهمیتی نمیدن که حال و بارت چطوره.
براشون یه بازیکن فوتبال هستی.
یک معبود دوست داشتنی.
پس هیچ بازیکنی نباید توقع داشته باشه وقتی یک هوادار بهش نزدیک‌میشه بپرسه که؛
هی حالت چطوره؟!

از کتاب "پسری روی سکوها" به قلم دکتر صدر عزیز

@Football_Noostalgia
1.4K viewsedited  20:12
باز کردن / نظر دهید
2022-08-09 12:02:03
همیشه یک نفر از جایی که فکرش را نمیکنیم ما را به همان جایی که تعلق داریم بازمیگرداند.
قصه ای جانلویجی بوفون هم کاملا شبیه به همین اصل تامل برانگیز نگاریده شده.

وقتی نوجوان ۱۲ ساله ای بود به تماشای عملکرد حیرت انگیز گلر تیم‌ملی کامرون در جام جهانی ۱۹۹۰ نشست.
عملکرد توماس انکونو کامرونی در چارچوب دروازه، تمام پیش بینی های جی جی را بهم ریخت چرا که در آن زمان تصمیم گرفته بود دروازه بان نشود و نمیخواست تَه زمین به نظاره دویدن و بازی سایرین بایستد.
حالا باید رویایِ شبیه مارکو تاردلی شدنش در میانه زمین را فراموش کند و به اصل خودش بازگردد.

داستان دست ها در خانواده ای آنها داستان عجیبی است.
آنها همیشه از بازوهای خودشان برای خلق شاهکارهایشان کمک گرفته اند.
او به گرانبهاترین عنصر خانواده اش بازگشت؛
"دست ها"
پدرش وزنه بردار بود.
مادرش قهرمان پرتاب دیسک.
خواهرش هم یک‌والیبالیست حرفه ای.
حتی پسرعموی پدربزرگش(لورنزو بوفون)هم گلر اول تیم ملی ایتالیا در جام جهانی ۱۹۶۲ بوده.

بوفون نمیتوانست دست هایش را نادیده بگیرد و حالا دست هایش او را به اصالتش بازمیگردانند.

@Football_Noostalgia
1.4K viewsedited  09:02
باز کردن / نظر دهید
2022-08-03 19:57:17
۱۸ سال پیش پسر نوجوانی در خیابان های مرفه نشین مونته ویدیوی اوروگوئه عاشق یک دختر میشه.
اختلاف طبقاتی مانع از شکل گیری رابطه اونها میشه و خانواده صوفیا به اروپا مهاجرت میکنند.
پسر جسور این داستان برای رسیدن به معشوقه، راه فوتبال و تیم ناسیونال اروگوئه رو انتخاب میکند.
با درخشش در این تیم و رسیدن اولین پیشنهاد اروپایی بی درنگ به خرونیخن هلند میپیوندد.
هرچند در تمام مدت حضور در هلند با رسیدن اولین فرصت به اسپانیا سفر میکرد تا صوفیا رو ملاقات کند.

حالا بعد از ۱۸ سال لوئیز سوارز به همان تیم دوران کودکی پیوسته.
اما اینبار دیگر دغدغه ای قبلی را ندارد.
او حالا هم فوتبال دارد
هم افتخار
و از همه مهم تر عشق.
با صوفیا و سه فرزندی که تمام گل ها را به آنها تقدیم میکرد.
عشق و علاقه سوارز به صوفیا همان شدت دوران رفتگری اش را دارد و نکته قشنگ و تاثیرگذار برای یک پسر از آمریکای جنوبی همین است که زرق و برق و افتخار و شهرت اروپایی شدنش تغییری در این وفاداری او ایجاد نکرد.

او به راحتی میتوانست همه چیز را فراموش کند و با خاطرات معشوقه عمری زندگی معمولی خود را داشته باشد ولی سوارز یک جنگجوی به تمام معنا است.

@Football_Noostal
1.8K views16:57
باز کردن / نظر دهید
2022-08-01 16:10:55
وقتی میخوایم از خط هافبک ژرمن ها صحبت کنیم،باید با خط کش و ماشین حساب های مهندسی از دقت،ظرافت و هوش بالای اونها داستان بنویسیم.
ولی وسط همه ای این زیبایی های دقیق،یک نفر بوده که خیلی متفاوت تر از همه در گوشه ذهن ما جا خشک کرده.

باستین شواین اشتایگر.
باید خیلی بی ذوق میشدیم تا علاوه بر اون دقت و ظرافت،نمایش حماسی و جان کَندن های متعصبانه اش رو در میانه زمین نبینیم.

شواینی هرگز تسلیم نمیشد.
او را بارها مربیان مختلف نخواستند.
بارها شکست را تجربه کرد.
ولی هر بار برای ادامه دادن،دوباره بلند شدن و برای اثبات خودش،همانند یک بازیکن ۱۸ ساله انگیزه داشت.
اگر بایرن اون را نمیخواست به انگلیس سفر میکرد تا ماجراجویی خودش رو ادامه بده و اگر پرواز پویول در میان ووزلای آفریقای جنوبی،رویایِ لمس جام طلایی را برایش کابوس کرد،در جهنم ماراکانا برای تاریخسازی مانشافت جان داد.

شمایل یک سرباز وظیفه شناس آلمانی برای شواینی، بهترین صفتیه که میتونیم اون رو باهاش ستایش کنیم.
سربازِ مبارزی که مانند بوکسورها در زمین مسابقه میجنگید و مانند بچه ها بعد از قهرمانی ها اشک می ریخت ۳۸ ساله شد.

@Football_Noostalgia
1.5K views13:10
باز کردن / نظر دهید
2022-07-31 16:24:48
در ذهنم مدام این صحنه را مرور میکنم.
فکر‌میکنم کاسیاس را فریب دادم چون او تصور میکرد من قصد دریبل زدن او را دارم بنابراین به سمت راست خیز برداشت و من خلاف جهت او به توپ ضربه زدم.ولی او پاهایش را باز نگه داشت و مانع شوت من شد.
من اگر بازهم با او تک به تک بشوم همین کار را میکنم فقط ۳ سانتی متر توپ را بالاتر از قبل میزدم.

@Football_Noostalgia
1.4K views13:24
باز کردن / نظر دهید
2022-07-30 18:05:55
ایستادیم در مقابل هم تا با یکدیگر دست بدهیم.
به چشمان براقش نگاه کردم.به اعتماد بنفس آهنینش.ابهت عجیبی داشت و قابل انکار نبود.
به من گفت موفق باشی.
دوست داشتم در جواب به شاهِ میلان بگویم؛
گوش کن پائولوی زیبا..
گوش کن رفیق.
تو قبلا چهار بار این جام لعنتی را برده ای.
پس لطفا سخت نگیر تا من برای یکبار هم که شده این جام را فتح کنم.

@Football_Noostalgia
1.4K views15:05
باز کردن / نظر دهید
2022-07-28 11:56:46
امروز تولد یکی از دیده نشده ترین بازیکنان فوتبال هست.
مایکل کریک که یکی از مهم ترین مهره های پازل منچستر فرگوسن بود.

فرگی میگه وقتی میخواستیم اون رو بخریم زیاد آشنایی باهاش نداشتم.
سوابقش رو که بررسی کردم فهمیدم تو نوجوانی و در سن ۱۶ سالگی برای بازی در وستهم خانه را ترک کرده بود.
برایم جالب بود پسری از نیوکاسل به شرق لندن برود تا فوتبال بازی کند.این نشان میداد که او جسور است و میتواند جایگزین روی کین شود.
با وجود او ما معمولا بازی ها را میبردیم.
خیلی خوشحالم که کسی متوجه اهمیت او در میانه زمین نمیشد.
متاسفم که در زمان بازیگری اش احترامی که شایسته اش بود را دریافت نکرد ولی او از آن دست بازیکنانی بود که فقط زمانی که نبود،اهمیتش مشخص میشد.
شبیه به یک رولز رویس آرام و بی سر و صدا در تمام نقاط زمین بود.

کریک امروز ۴۱ ساله شد.
در فصل ۲۰۱۴ او جزء نامزدهای دریافت بهترین بازیکن فصل پرمیرلیگ شد.
سایت رسمی پرمیرلیگ برای باقی نامزدهای دریافت این جایزه،آمار و ارقام و گل ها و پاس گل ها را منتشر کرد و روبروی اسم مایکل کریک فقط یک جمله نوشته شده بود؛
"فقط باید تمام بازی های منچستریونایتد را دیده باشید."

@Football_Noostalg
1.6K views08:56
باز کردن / نظر دهید
2022-07-27 00:23:53
در غلغه ای جمعی و "تنها"شده ای باز
آنقدر که در "پیرهنت"نیز غریبی

" "

@Football_Noostalgia
1.5K viewsedited  21:23
باز کردن / نظر دهید