نوستالژی فوتبالی

2022-06-08 06:32:24 مهاجمان زیادی مقابل من قرار‌گرفته اند.
بازیکنانی بودند که مرا آزار دادند ولی سخت ترین آنها برای من رونالدو،از نوع برزیلی بود.
الآن نمیتوانم به شما بگویم که کدام ویژگی او من را اذیت میکرد.
استثنایی بود.
سرعت داشت.تکنکیش فوق العاده بود.قدرت حفظ توپ را هم کاملا اجرا میکرد.
انگار که برای مهاجم بودن،او را در یک آزمایشگاهِ دقیق ساخته باشند.

@Football_Noostalgia باز کردن / نظر دهید

2022-06-05 23:57:10 مسی داره چیکار میکنه!؟
حالا برای این نابغه هیچ‌چیز در دنیا مهم تر از تیم ملی آرژانتین نیست.
و شاید اون گره کور ناکامی های سریالی این بازیکن در عرصه ملی،همین اصل باشه.

مسی حالا دیگه دغدغه ای توپ و کفش طلا رو نداره.
فشار سوپر استار بودن در باشگاه بزرگی مثل بارسا،براش تموم شده.
به اندازه ای کافی جام و کاپ و تورنومنت رو فتح کرده و حالا فقط یک چیز باقی مونده وجود داره.
فتح جهان.
میشه به وضوح این رو فهمید که اون تمرکز کرده.
دقیقا شبیه به زمانی که پشت ضربه ای ایستگاهی میره.
نگاهی به هدف و نگاهی به توپ و موانع جلوی این دو.
و ساق پایی که به اندازه کافی ثابت کرده که توانایی هر کاری رو داره.

و از اونطرف دیگه هم پازل بهم ریخته ای آرژانتین داره جذاب تر‌ و کامل تر میشه.
اینکه آلبی سلسته برای رسیدن و تکرار قهرمانی جهان دوباره یک لیدر واقعی رو در ترکیب خودش میبینه.

خیلی دیدن داره داستان مسیِ آلبی سلسته در جام جهانی بیست بیست و دو!
@Football_Noostalgia باز کردن / نظر دهید

2022-06-05 17:29:50 حدودا یک ساله دلتنگی خفه کننده ای بابت نبودن زیدان در فوتبال رو تجربه میکنیم.
روزشمار تولد آقا زیدان شروع شده و ادمین برای در مدارِ نوشتن قرار گرفتن، نیاز به دیدن کلیپ هایی از این نوع داره.

@Football_Noostalgia باز کردن / نظر دهید

2022-06-04 18:01:32 وقتی در بچگی بخاطر بازیگوشی و شیطنت،یک صورت سوخته براش به یادگار موند،میشد حدس زد که جسارت عملی کردن هر کاری رو داره.
زمانی که به بوکا رفت و با پیشنهاد عمل زیبایی روبرو شد،پاسخش منفی بود چرا که میخواست زخم کودکی و گذشته سخت خودش رو برای ساختن آینده باشکوه،همراهش داشته باشه.

یک جنگجوی زیبا.
یک جاه طلب دوست داشتنی که وقتی در زمین فوتبال اونو دنبال میکردی متوجه تلاش دیوانه وار برای گرفتن حقش از مستطیل سبز میشدی.

اسکارفیس فوتبال لقب برازنده ای بود که به کارلوس آلبرتو توز داده شد و او از امروز خود را بازنشسته اعلام کرد تا فوتبال یکی دیگه از دیوونه های یاغی و سرکش خودش رو از دست بده.

قبلا گفته بود اگر بازنشسته بشم یک بازی خداحافظی ترتیب میدم و در تیم خودم از بوفون،هوگو ایبارا،ریو فردیناند،گابریل هاینتزه،پاتریس اورا،پل اسکولز،آندره پیرلو،پل پوگبا،کریس رونالدو،مسی و رونی دعوت به بازی خواهم کرد!
خودم؟
روی نیمکت مینشینم و از بازی آنها کنار هم لذت خواهم برد.

@Football_Noostalgia باز کردن / نظر دهید

2022-06-01 22:14:46 فرگوسن وقتی میخواست فن پرسی رو از آرسنال بخره،مستقیم به ونگر زنگ زد و گفت بیخیال!۲۴ میلیون پوند روش قیمت گذاشتی؟
ونگر‌ گفت هر‌موقع از خریدش پشیمون شدی خودم این مبلغ رو بهت پس میدم.

یکی از خوش نقش ترین بازیکن های تاریخ هلند،که یه حسرت لعنتی مانع به پرواز در اومدنش در لباس شیاطین سرخ شد.
بازیکنی که حتما این ظرفیت رو داشت که زیر نظر فرگی به بلندپروازی های خودش پر و بال بده.
مهاجمی که هر سه جناح میتونست هر خط دفاعی رو ویران کنه.
فقط یک سال بعد اون انتقال و در فصلی که به بهترین شکل درخشید،فرگوسن از فوتبال و مربیگری خداحافظی کرد و به قول فردیناند،هیچکس به اندازه فن پرسی از خداحافظی فرگوسن ضرر نکرد چراکه تازه داشت به پرواز در میومد و به یکباره همه رویاهاش فراموش شد و ضربه سختی خورد.


حالا میخواستیم با این عکس فقط روز دختر رو تبریک‌گفته باشیم ولی بحث به این سمت رفت.

@Football_Noostalgia باز کردن / نظر دهید

2022-05-31 19:50:14 من تازه به اودینزه رفته بودم.
در شهر ناپل به مصاف ناپولی رفتیم و بازی حساسی شده بود و من نیمکت نشین بودم.
ما ۲ بر ۱ جلو بودیم ولی در دقایق پایانی آنها توپ را به تیر زدن و در برگشت مارادونا با دست توپ را وارد دروازه کرد.
من از روی نیمکت به سمت داور دویدم و برای او دست زدم و گفتم؛ آفرین ادامه بده تیم مورد علاقه ات نباخت.
داور من را اخراج کرد و به شدت عصبانی بودم.
به سمت مارادونا رفتم و گفتم؛
اگر به داور نگویی که با دست گل زده ای،واقعا آدم بدبختی هستی.
مارادونا گفت؛
خوشبختم زیکو،من مارادونای بدبخت هستم‌!

بخاطر آن اعتراض به داور من ۴ جلسه محروم شدم.
بعدها به دیگو به شوخی میگفتم تو قبل از آن گلِ معروف دست خدا به انگلیس،گل زدن با دست را جلوی ما تمرین کردی.
او هم خندید و میگفت،تو در نیمه ای خوب های تاریخی و من آدم بدِ تاریخ فوتبالم‌.

@Football_Noostalgia باز کردن / نظر دهید

2022-05-30 23:33:45 به این حکایت‌ اخلاقی قدیمی باور دارم که همه باید پدر و مادر شوند، درختی بکارند و کتابی بنویسند.
خوشبختانه، یک دختر و یک پسر دارم. دوران فوتبالم همیشه به درختی تشبیه می‌شود که آن را در زمین بازی روستای فوئِنتالبیا،زمانی که یک کودک بودم کاشتم!
و حالا چیزی که جا مانده این کتاب است:"هنرمند".

پ ن؛از اون کتاب های خاص!
توی مقدمه این کتاب آندرس یه پاداش به خواننده هاش میده و میگه:
مطمعنا با گوگل کردن اسم من خیلی از ویژگی های من رو میتونید بخونید ولی فقط خوندید چون اونها واقعیت نیستن و هیچوقت احساس من رو نمیتونن بیان کنند.
پسر خجالتی و کم حرفی که از تجربه های قشنگش در دوران بازیگری صحبت میکنه.

@Football_Noostalgia باز کردن / نظر دهید

2022-05-29 02:03:14 هر فصل بعد از یک بازیکن جدا شده،قرار بوده برای همیشه رئال مادرید تموم بشه.
رفتن کاسیاس،کریس رونالدو،زیدان و راموس.
همه ای اونهایی که جاشون رو پر کردند بعد از مدتی،بهترین عملکرد ممکن رو به جا گذاشتن.

مثلا تو اولین فصلی که بازیکن کامبک زننده از رئال جدا شد،این تیم رویایی ترین کامبک ها رو زد.
و شاید همین الان به این فکر کنید که با رفتن این زوج تمام نشدنی اونها کارشون تموم بشه!؟
ولی جواب منفی هست چرا که اصالت هیچ موقع تموم نمیشه.

اونها سپید میپوشند ولی ردی که از خودشون در تاریخ فوتبال به جا گذاشتند،پررنگ ترین بوده.

@Football_Noostalgia باز کردن / نظر دهید

2022-05-26 15:32:20 چند روزی هست که بین نوشتن و گذشتن گیر افتادیم.
بین حرف زدن از یک فاجعه تلخ یا گذشتن و عادت کردن بهش.
راستش داشتیم میگذشتیم چون واقعیتش نایی برای فریاد باقی نمونده.
ولی یه خبر باعث شد به خودمون بیاییم.

واسه ما فوتبالی ها،شیرین ترین طنز،پیدا کردن یک بهونه کوچیک و ساده برای ربط دادن آبادان به برزیل بوده و هست.
انقدر شیرین و جذاب که در حین تماشای شعارهاشون،باهاشون همراه میشیم و طی همه این سالها کاملا باور کردیم که آبادان،برزیلته.
خبر تسلیت گفتن سفیر برزیل به واسطه این حس قدیمی بین آبادان و برزیل بدجور مارو خجالت زده کرد.

ما خجالت کشیدیم.
شما مسئول محترم هم خجالت بکش از این همه سانسور و پوشش اشتباه.
از اینکه حتی یک تسلیت و همدردی رو هم از این مردم دریغ میکنید.

برای مردمی که خاک و نفت و جونشون رو برای این سرزمین دادند.
برای مردمی که طی این سالها حس کردیم که تنها دلخوشی اونها فوتبال بود و بس.

برای شهری از اصالت خوزستان‌.
برای شهر آفتاب سوخته ایران.

@Football_Noostalgia باز کردن / نظر دهید

2022-05-23 15:14:43 عَذاب زمان را چشیدن،سنگین ترین حس تنهایی است که شاید عده ای کمی در تاریخ اونو تجربه کرده باشن.

جان مایه ای آن حسِ تنهایی،ایستادگیست.
ایستادگی در برابر قدرت.در برابر ناعدالتی و فساد.
ایستادگی در برابر قدرت را شبیه انسان های در حال مبارزه با سرطان میدانند.
کسانی که با یک مقوا باید در مقابل سیل بایستند.
اصولا آنها شکست میخورند ولی از خود بابت مقاومت مغرورانه خود ردی به جا میگذارند ماندگار و دست نیافتنی.

ناصر حجازی،لبخند کم رَمَق فوتبال ایران است.
لبخندی که برایِ در کنار مردم بودنش به چهره داشت ولی هیچگاه نمیتوانست شاهد ظلمی باشد که به مردمش روا داشته اند.
دفاع از چهارچوب تیم ملی و بعد از آن دفاع از حریم یک ملت،نقشی پررنگ و باشکوه را از ناصر در تاریخ فوتبال ایران ساخته.
به طوریکه بعد از یازده سال از رفتنش با خود میگوییم که ای کاش بود.

ای کاش بود و در این زمان، با دیدن وضعیت مردمش،با همان چهره ای که اینجور وقتها برافروخته و عصبانی میشد،صدای ملتش را بلند تر بر سر حاکمان میکوبید.

@Football_Noostalgia باز کردن / نظر دهید