چیرگی بر آتش - ریچارد رنگم - اسکندر قربانی - نشر فهامه خوان | Friedrish
چیرگی بر آتش - ریچارد رنگم - اسکندر قربانی - نشر فهامه
خواندن قسمت اول
پس از اینکه انسانها یادگرفتن غذاشون رو بپزن، به مرور روده‌شون کوچیکتر شد تا غذا رو با هزینه‌ی کمتری هضم کنن. این باعث شد اون انرژی ذخیره شده، صرف بزرگ شدن مغز انسان و کارهای دیگه بشه. پخت و پز باعث شده انسانها به مرور دهان کوچکتری داشته باشن و آرواره‌هامون ضعیف‌تر باشه.
آرواره و سیستم فک و دهن شامپانزه‌ها خیلی قدرتمندتر هستن. ولی انسانها به مرور چون نیازی به فک قدرتمند نداشتن، و یاد گرفتن غذاشون رو بپزن، لب و دهنشون کوچیکتر شد. الان این فک و دهن برای خوردن غذاهای خام سفت اصلا مناسب نیستن درحالی که شاید روزگاری مناسب بودن.
حتی معده ما هم در طول زمان کوچیکتر شده. این قیاس رو در برابر گونه‌های شبیه به ما انجام دادن که شامپانزه‌ها و بونوبوها هستن. کولون انسان خیلی کوچیکتر از پریمات‌های نخستینه و همین باعث شده ما نتونیم فیبر زیادی رو در خودمون ذخیره کنیم.
انسان دستگاه گوارش جانواران گوشت خوار رو برای نگهداری غذا برای طولانی مدت نداره، و بخاطر همین سیستم هضم ما نمیتونه تکه‌های گوشت خام رو برای گوارش آماده کنه. گوشت در معده‌ی سگ دو تا چهار و در گربه پنج تا شش ساعت می‌مونه تا برسه به مرحله‌ی هضم و روده‌ی کوچک.
کتاب میگه پخت و پز ما رو به انسان امروزی تبدیل کرد. چون بخش بزرگی از انرژی رو که صرف هضم غذا می‌شد رو با پختن، به جاهای دیگه‌ی بدن تزریق کردیم و بخصوص مغزمون رشد کرد تا بتونیم نسبت به سایر جانداران هوشمندانه‌تر زندگی کنیم.
این کتاب درباره غذاست و سیستم گوارش بدن و تکامل ما انسانها از روزهایی که جزو نخستی‌ها بودیم تا به امروز. خوندنش برای کسی که علاقه داره بیشتر بدونه از سیستم گوارش و خوردنی‌ها، خالی از لطف نیست.
