یادداشت یکی از مخاطبان درباره‌ی بو و سکس آیه ۲۶ سوره حجر: وَل | یادداشت‌های یک روانپزشک
یادداشت یکی از مخاطبان درباره‌ی بو و سکس
آیه ۲۶ سوره حجر: وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ ما انسان را از گِل خشکیده‌ای (همچون سفال) که از گِل بد بوی (تیره رنگی) گرفته شده بود آفریدیم
*حماء: گل سياه بدبو
تمیزی و بوی خوش عاالیه و نشونه احترام به خودمون و طرف مقابلمون هست اما ماها که از قرارگرفتن در واژن بدبوی مادرهامون و ترشحاتش به همراه مایع منیِ بدبوی پدرهامون آفریده شدیم, پس چرا اینقدر میل به بوی خوش داریم؟! ما از طبیعتی آفریده شدیم که بدبو هست پس چرا ازش فرار میکنیم؟! چرا با طبیعتمون غریبگی میکنیم و از صمیمیت با اون میترسیم؟! آیا ما واقعا میخوایم به وقت معاشقه خودمون و یارمون بو و طعم خوش داشته باشیم یا اینکه فقط میخوایم بوی خوش بدیم تا بو و طعم واقعی بدن همدیگه رو احساس نکنیم؟!ما از طبیعتمون میترسیم یا ازش بدمون میاد و عُقمون میگیره؟! اینروزا ما سکس های خیلی شیکی داریم با بهترین تجهیزات خوشبوکننده و طعم دهنده ,پس چرا هر کار میکنیم نمیشه؟! پس چرا سکس های آنچنانی هم که حتی بوی بهشتی دارن باز ما رو بهمدیگه نزدیک نمیکنه؟! @hafezbajoghli
