انسان بندي‌ست بسته میان حیوان و ابرانسان؛ بندي بر فراز مغاكي. | یادداشت‌های یک روانپزشک

انسان بندي‌ست بسته میان حیوان و ابرانسان؛ بندي بر فراز مغاكي. فرارفتني‌ست پرخطر، در راه بودني پرخطر، واپس نگريستني پرخطر، لرزيدن و درنگیدنی پرخطر. آن‌چه در انسان بزرگ است این است که او پل است نه غایت؛ آن چه در انسان خوش است این است که او فراشدي ست و فروشدي. دوست می‌دارم آنانی را که جز فروشدن زندگی دیگر نمی‌شناسند، زیرا که ایشان فراشوندگانند. دوست می‌دارم خوار شمارندگان بزرگ را، زیرا که پاس دارندگان بزرگند و خدنگ‌های اشتیاق به سوی کرانه‌ی دیگر...
(چنین گفت زرتشت، نیچه، آشوری)
@hafezbajoghli