2022-08-28 10:02:27
توهم ِ یونیورس
ماریآنه فریبرگر
قسمت دوم/۲
هولوگرام های سیاه
از آنجایی که انرژی مربوط به اتم های برانگیخته است (در مکعب یخ منجمد، مولکول های آب به طور منظم در یک شبکه ثابت قرار گرفته اند، در حالی که در آب مایع به اطراف ورجه وورجه buzzing می کنند)، آنتروپی entropy نیز معیاری برای بی نظمی disorder سیستم است. و این بی نظمی ، به نوبه خود، به اطلاعات مربوط می شود: شما می توانید آرایش منظم مولکول ها را در یک مکعب یخ منجمد در یک جمله توصیف کنید، اما برای آب مایع باید مکان دقیق هر مولکول جداگانه را مشخص کنید، و این اطلاعات زیادی نیاز دارد.
بنابراین آنتروپی از نظر ترمودینامیکی و همچنین از دیدگاه اطلاعات توصیف می شود.
قانون دوم ترمودینامیک می گوید که آنتروپی هرگز کاهش نمی یابد. در یک وضعیت ترمودینامیکی این بدان معنی است که سیستم برای تعادلی که در آن انرژی به طور کامل توزیع شده است تلاش می کند. در یک زمینه اطلاعاتی، این بدان معنی است که همه چیز به خودی خود ساده تر نمی شود. در اصطلاح کلاسیک، یک سیاهچاله، که یک جسم حرارتی نیست و توصیف آن بسیار ساده است، نباید آنتروپی داشته باشد. وقتی وارد سیاهچاله می شوید، آنتروپی مثبت شما با آنتروپی صفر سیاهچاله جایگزین می شود و قانون دوم ترمودینامیک نقض می شود.
هنگامی که این موضوع (سقوط ناگهانی آنتروپی هنگام ورود به سیاهچاله) برای اولین بار مورد توجه قرار گرفت، برخی از فیزیکدانان به سادگی از این واقعیت صرف نظر کردند که قانون دوم ترمودینامیک ممکن احتمالا آنقدرها هم اساسی نباشد. اما یکی از افرادی که آن را رها نکرد، جیکوب بکنشتاین بود. در سال 1972 بکنشتاین به شباهتی بین آنتروپی و ویژگی سیاهچالهها که توسط استیون هاوکینگ کشف شده بود، پی برد. هاوکینگ در مورد افق رویداد سیاهچاله ها فکر می کرد. درست مانند پوسته یک تخم مرغ، افق رویداد حجمی از فضا را در بر می گیرد - و یک سطح است و می توانید مساحت آن را اندازه گیری کنید. هاوکینگ نشان داده بود که سطح افق رویداد هرگز و هرگز کوچکتر نمی شود.
هر کاری که با یک سیاهچاله انجام دهید، هر آنچه را که به درون آن پرتاب کنید، مساحت سطح افق رویداد فقط می تواند افزایش یابد - درست مانند آنتروپی.
تصور میشد که این آنالوژی با ترمودینامیک کاملاً تصادفی است، اما بکنشتاین تفسیری بحثبرانگیز ارائه کرد: مالداسینا توضیح میدهد: «بکنشتاین خاطرنشان کرد که میتوان ناحیه افق رویداد را با نوعی آنتروپی در نظر گرفت. این ایده در ابتدا بسیار مبهم بود، اما زمانی که هاوکینگ (در سال 1974) کشف کرد که سیاهچالهها میتوانند انرژی گسیل کنند، واضحتر شد. به عبارت دیگر، سیاهچالهها ترمال آبجکت هستند و در نهایت دارای آنتروپی هستند.
"با ترکیب ایده اولیه بکنشتاین با تابش هاوکینگ، می توان نتیجه گیری کرد که آنتروپی یک سیاهچاله در واقع برابر است با مساحت افق رویداد اندازه گیری شده در یک نوع مشخص از مقیاس طول، به نام واحد پلانک.
این یک فاصله (planck lenght) بسیار کم است. بنابراین آنتروپی یک سیاهچاله ماکروسکوپی بسیار بزرگ است. "
اگرچه یک سیاهچاله بر حجم سه بعدی فضا حاکم است، به نظر می رسد محتوای اطلاعاتی آن یکی از ویژگی های افق رویداد دو بعدی آن باشد.
The second law of thermodynamics paved the way for the holographic principle.
@higgs_field
455 views07:02