دموکراسی اخلاقی #حسین_دباغ خانه‌ی فرهنگی غدیر، دوشنبه ۲۹ آذر | Hossein Dabbagh حسین دباغ
دموکراسی اخلاقی #حسین_دباغ خانه‌ی فرهنگی غدیر، دوشنبه ۲۹ آذر ۱۴۰۰
دموکراسی را حکومت مردم برای مردم و توسط مردم تعریف کرده اند. از محسنات دموکراسی بسیار گفته اند. برای مثال، ادعا شده است که تا کنون در کشوری که دموکراسی و مطبوعات آزاد دارد قحطی دیده نشده است. یا اینکه دموکراسی ها با هم نمی جنگند و در دموکراسی ها می توان رهبران بی کفایت را بدون خونریزی پایین کشید. با این همه، هنوز طنین استدلال افلاطون علیه دموکراسی به قوت در ادبیات فلسفه سیاسی شنیده می شود. افلاطون معتقد بود حکمرانی کردن یک مهارت است و اموری که نیازمند مهارت اند را باید به خبرگان سپرد. اما مشکل اینجاست که در دموکراسی ها مردمی حکمرانی می کنند که خبره نیستند و مهارت ندارند. بنابراین، دموکراسی غیر معقول است.
در دنیای کنونی، مسئله عمیق تر هم می شود وقتی با طغیان نورچشمی ها مواجه می شویم. جای خبرگان را نورچشمی ها می گیرند و بسیاری از دموکراسی ها را نورچشمی ها هدایت می کنند. آیا چنین دموکراسی ای معقول است؟ اخلاقا قابل دفاع است؟ اگر پاسخ منفی است چرا که زیرساختارهای ناعادلانه توسط این دموکراسی ها بازتولید می شود آنگاه راه برون شو کجاست؟ چطور می توان استبداد و سلطه نورچشمی ها را تضعیف کرد و صدای خفته و خفه قشر مطرود جامعه را شنید و آنان را به مشارکت بیشتر دعوت کرد؟
