محدوده‌ی جغرافیایی و زبانیِ ایرانشهر از زبانِ ابوالحسن علی بن حسین مسعودی
پارسیان (ایرانیان)قومی بودند که قلمروشان دیارجبل بود از ماهات و غیره و آذربایجان تا مجاور ارمینیه و اران و بیلقان تا دربند که باب و ابواب است و ری و طبرستان و مسقط و شابران و گرگان و ابرشهر که نیشابور است و هرات و مرو و دیگر ولایتهای خراسان و سیستان و کرمان و فارس و اهواز با دیگر سرزمین عجمان که در وقت حاضر به این ولایتها پیوسته است، همه این ولایتها یک مملکت بود، پادشاهش یکی بود و زبانش یکی بود، فقط در بعضی کلمات تفاوت داشتند، زیرا وقتی حروفی که زبان را بدان می‌نویسند یکی باشد و ترکیب کلمات یکی باشد زبان یکی است و گرچه در چیزهای دیگر تفاوت داشته باشد چون پهلوی و دری و آذری و دیگر زبانهای پارسی.
پی‌نویس: دیارِجبل(زاگرس)،اران(جمهوری باکوی امروزی)دربند (قفقاز)
بن‌مایه: التنبیه و الاشراف، ابوالحسن علی ابن حسین مسعودی، ترجمه ابوالقاسم پاینده، چاپ ۱۳۴۹، رویه‌ی ۷۳ و ۷۴
@Institute_vohman |پژوهشکده تاریخی وهومن
