〇 مگر نه چنین است که همواره روزها تهی از عشق است هر سپیدهدم نابخشودنی هر نوازش ناپسند است و هر خنده دشنامی من به خود گوش میدهم و تو به من گوش میدهی همچون لاییدن سگی گمشده به سوی انزوایمان. عشق ما را به عشق بیش از آن نیاز است که گیاه را به باران باید بهسان آینه بود ■شاعر: #پل_الوار [ Paul Eluard | فرانسه، ۱۹۵۲-۱۸۹۵ ] ■برگردان: #احمد_شاملو ●عکس: نمایی از فیلم «پیش از طلوع» (Before Sunrise) به کارگردانیِ ریچارد لینکلیتر (۱۹۹۵) #جهان_شعر_و_ترجمه 〇 @jahan_tarjome 395 views13:26