ادامه ... 'منظورتان این است که همه مسائل فقط زمانی به وجـود | جیدو کریشنامورتی
ادامه ...
"منظورتان این است که همه مسائل فقط زمانی به وجـود می آیند که انسان در تضاد و بدبختی است. ولی انسان وقتی بدبخت است می خواهد از آن خارج بشود؛ این کاملا طبیعی است."
میل یافتن یک راه خروج فقط مسئله دیگری به بار می آورد. با نشناختن یک مسئله شما مسائل دیگری بوجود می آورید. مسئله شما ناخوشبختی است. حـال بـرای آن که همیـن یـک مسئله را بشناسید باید فارغ از همه مسائل دیگر باشید. ناخوشبختی تنها مسئله ایست که شما دارید. حالا با طرح این سوال که چگونـه بـاید از آن خارج شد، مسائلی دیگری ایجاد نکنید تا در آن پیچانده شوید، تا ذهنتان به وسیله آن ها شلوغ و گیج بشود. ذهن شما در جستجوی یک امید است؛ در جستجوی یافتن پاسـخ بـرای مسئله "چگونگی خروج" است. اشتباه و بطـلان ایـن مـوضـوع را ـ که نوعی فـرار است. درک کنید؛ در آن صـورت به طور مستقیم رو در رو با خود مسئله خواهید مـاند. نتیجه در ارتباط مـاندن مستقیم با مسئله بحران است. و ما همیشه از این بحران فرار می کنیم. ولی تنها در پری و شدت بحران است که مسئله پایان می یابد.
"از وقتی آن حادثه کشنده اتفاق افتاد من احساس می کرده ام که باید خود را در یأس و ناامیدی خویش گم کنم؛ باید ناامیدی خـود را هر چه بیش تر پرورش بدهم؛ ولی در عین حال تحمل آن برون از توانم بوده است. اما حالا میبینم که باید بدون ترس و بدون اینکه احسـاس كـنـم نسـبت بـه شـوهرم وفادار نبـوده ام بـا مسـئله برخورد کنم. می دانید، همیشه این احساس عمیق در من بود که اگر مثل زمانی که شوهرم زنده بود شاد باقی بمانم و شادی خود را استمرار بدهم انگار بطریقی به روح او بیوفائی کرده ام. ولی مثـل اینکه بار از دوشم برداشته شد؛ و هم اکنون شادمانی ای را احساس می کنم که برون از زمان است."
