2022-09-05 18:49:47
.
در این دنیای پر از جذابیت های بی پایه و اساس، در این سرگرمی و بازی در این تَوَهُم مُدام متغیرِ هواهای نفسانی، شلوغی و پراکندگی، انسانِ امروز را درگیر خود نموده، لاجرم بندرت از خویشتن آگاه است!
من یا نفْس یا خود، جریان پیچیده ای است که اغلب در میلِ شدن در تضادها در شلوغی و گُم گشتگی ها در ارتباطات، در فعالیت های پر تنشِ روزانه، هنگام حرف زدن، قضاوت کردن و ارزش گذاری، وقتی دیگران و خودمان را سرزنش و محکوم می کنیم آشکار می شود!
میگویی سالک هستی، در حالی که به پراکندگی و شلوغی عملا معتادی!
سرگشتگیِ ما، نه از وضعیتِ زندگی مان که از بی ایمانی و پراکندگی و شلوغ بودن و ترس ها و نگرانی های ما بر میخیزد!
آیا تاکنون حتی یکبار به جِد، خویشتن را زیر سئوال برده ایم، تا كجا بايد اين وضع را با خود حمل كنيم!؟ حتی اگر بگویی یک روز دیگر، فقط خود را فريب داده ای! چرا که همه ی ما شاهدیم، خود یا نفْس هر روز بهانه های نو برای مان می تراشد!
بدان چاره ای جز مُردن بر این فریبِ بزرگ نداریم، بعد از مُردن بر گذشته در صورت اخلاص و ادامه ی راه با تسلیم و توکل و ایمان، به یقینْ، طبیعتِ بازیست، حال دل انگیز و اهورایی را تجربه خواهی کرد كه تاكنون بويش نيز به مشامت نخورده و ديوانه ى مردن و مردن هاى ديگرى می شوى و مظهر شور و مستیِ زندگی!
باشد كه دريابيم با این فُرمِ بودنِ کنونی با این پراکندگی و میلِ شدن! چه چيزى را از دست مى دهيم و با چه حواشیِ حقیرانه ای هم هويت گشته ایم و چه دردناک است روزى متوجه شویم كه خودخواهى هایمان مهجوریِ دردناکی ایجاد نموده و آن نیز، آگاهانه بوده!!!
.
10.1K views15:49