کارگاه همیاران لاهوت

2021-04-22 10:55:41 .

ما ‌همه مسافریم، چمدانهایمان را هم بی اختیار پُر نموده و بسته‌ایم! بی خبر از اینکه آنچه در عمق وجودمان است را از همه پنهان نموده و فقط خداوند است که بر آن ها آگاه است! حتما شنیده ایم که حشر و نشر ما بر اساس همان چیزهای پنهانی ماست و نه صورتک های نمایشی و نه نقاب های پی در پی متغیر مان! حتما شنیده ایم که؛ ما زبان را ننگریم و قال را - ما روان را بنگریم و حال را - ما همه مسافریم، بلیط‌ها و کارت پرواز نیز صادر شده! فقط تاریخ پرواز ِ مشخص شده!! را نمی دانیم!

آیا شما می دانید چه موقع به خانه بر می گردید؟!
آیا می دانید چه چیزی را باید از این سفر به خانه بُرد؟!

و آیا برای بازگشت آماده اید؟!

. باز کردن / نظر دهید

2021-04-22 05:41:42 ‍ .

مستان که گام در حرم کبریا نهند
یک جام وصل را در دو جهان در بها دهند

سنگی که سجده گاه نماز ریای ماست ؛
ترسم که در ترازوی اعمال ما نهند...!

شیخ_بهایی

. باز کردن / نظر دهید

2021-04-22 05:40:26 .

بسیاری از ما زمانی طولانی در پی نور گشته‌ایم، اما هربار با تاریکی بیشتری روبه‌رو شده‌ایم. گوستاو یونگ می‌گوید: شخص با تجسم اشکال نورانی به روشنایی دست نمی‌یابد بلکه با آگاه شدن به تاریکی به روشنایی می‌رسد!

. باز کردن / نظر دهید

2021-04-22 05:39:38 .

‍ اصالت فطری، پادزهری است که طبیعت ریاکار نفْس ما را متعادل می کند و این شجاعت را به ما می دهد که صادقانه بررسی نماییم آیا رفتارهایمان مطابق با بالاترین ارزش های ما هستند یا نه!

برای جبران کردن غفلت های گذشته، بازگشتی با خلوص و پاک سازی دائم و مراقبت پی در پی باید آغاز شود! اصالت فطری، موقعیتی ظاهری نیست که بتوانیم مدعی آن شویم، بلکه حالتی از بودن است که باید آن را در درون مان بیابیم!
ریای نفسانی ما را تشویق می کند که ضعف ها، کاستی ها، وسوسه ها یا امیال تاریک خود را پنهان سازیم، اما اصالت ذاتی، آن شهامت را به ما می دهد تا این ویژگی ها را به عنوان بخشی از وجودمان بپذیریم و در چارچوب گسترده تری از ارزش ها و باورهایمان ببينيم!

ریاکاری های ما معمولا در ناآگاهی صورت می پذیرد! ما گرفتار این گرایش می شویم که کاری را حتما به انجام برسانیم یا تحت تأثير شهوت، زیاده خواهی یا خشم و ناشکیبایی قرار می گیریم!

اصالت فطری و ذاتی به امیال تاریک ما نور می تاباند و وادارمان می کند که پاسخ گوی اعمال مان باشیم! اصالت فطری به ما کمک می کند تا به یاد داشته باشیم که افکار، کلام و رفتار مان مهم هستند، چرا که بر روی کُل جهان هستی تاثیر می گذاریم!

هر بار که ریاکاری می کنیم، به این علت است که خود خواهیم و فقط بر خودمان متمرکز هستیم! اصالت فطریمان ، خودخواهی ما را متوازن و به ما کمک می کند تا خداوندِ علیم را به یاد آوریم!

وقتی زندگی کسانی را که از سؤء استفاده کردن ما آسیب می بینند در نظر می گیریم، مشکل تر می توانیم در کارهای خود ناپاکی کنیم! در هر شرایطی که باشیم وجود فطری مان ما را به سمت پاکی و از خود گذشتگی فرا می خواند، اگر به یاد بیاوریم که هنگام ازدواج چه احساسی به همسر خود داشتیم، پیش از خیانت کردن، دوباره تأمل می کنیم! اگر صادقانه در باره آثار ویرانگر کارهایمان بر پدر و مادر، فرزندان، دوستان، یا همکاران خود بیندیشیم، به زندگی پنهانی یا اعتیادمان ادامه نمی دهیم!

. باز کردن / نظر دهید

2021-04-21 18:30:34 ‍ ‍ ‍ .

چون شرف و عزّ و بزرگی گوهر دل آدمی از این جمله بدانستی ، بدان که این گوهرِ عزیز را به تو داده اند، و آنگاه وی را بر تو پوشیده اند!

چون طلب وی نکنی و وی را ضایع بکنی و از وی غافل باشی، غَبنی و خسرانی عظیم بُوَد. جهد آن کن که دل خود را باز جویی و از میان مَشغله ی دنیا بیرون آری، و وی را به کمال خویش برسانی، که شرف و عزّ وی در آن جهان پیدا خواهد آمد؛ که شادیی بیند بی اندوه، و بقایی بیند بی فنا، و قدرتی بی عجز، و معرفتی بی شبهت، و جمالِ حضرتی بی کدورت!


کیمیای_سعادت
امام_محمد_غزالی


. باز کردن / نظر دهید

2021-04-21 11:53:34 .

هشیار سری بود ز سودای تو مست
خوش آنکه ز روی تودلش رفت ز دست

بی‌تو همه هیچ نیست در ملک وجود
ور هیچ نباشد چو تو هستی همه هست


سعدی رباعی شمارهٔ 10
اول اردیبهشت روز بزرگداشت سعدی

. باز کردن / نظر دهید

2021-04-21 08:47:01 ‍ .

خلل از این است
که خدا را به نظرِ محبت نمی نگرند،
به نظرِ علم می نگرند
و به نظرِ معرفت
و به نظرِ فلسفه!

نظرِ محبّت کارِ دیگر است.



مقالات
شمس_تبریزی

. باز کردن / نظر دهید

2021-04-21 06:07:14 .

تا نکنی کوه بسی دست به لعلی نرسد
تا سوی دریا نروی گوهر و مرجان نبری

سر ننهد چرخ تو را تا که تو بی‌سر نشوی
کس نخرد نقد تو را تا سوی میزان نبری

تا نشوی مست خدا غم نشود از تو جدا
تا صفت گرگ دری یوسف کنعان نبری

مولوی
. باز کردن / نظر دهید

2021-04-21 06:06:02 ‍ .

‍‍ تنهایی انسان، فقط و فقط با حضور خداوند، پایان می پذیرد! هیچ چیز و هیچ کس، قادر به از بین بردن تنهایی انسان نیست! بیهوده اشیاء را بدور خود جمع نکن و به این و آن دل نبند! اینها هیچکدام نجات بخش نیستند و انسان را از نوستالژی غریبی که در این دنیا دچارش شده، رهایی نمی بخشند! نه تنها مشکل را حل نمی کنند بلکه آن را پیچیده تر می سازند! تنها حضور زنده ی خداوند در زندگی است که نشاط و شادابی می آورد!

. باز کردن / نظر دهید

2021-04-21 06:05:11 .

هنگامی که در توجه کاملی، ذهن در سکوت است، اما در آن سکوت، در آن هشیاریِ کامل، ذهن دیگر جایگاه فکر نیست، زیرا فکر در گذشته و آینده است، فکر حافظه است، و وقتی ذهن در توجه است کاملاً ساکت و بسیار حساس است، عملا در این لحظه و اینجا است! در این توجه کامل، مراقبت از فُرم بودن میسر و نوشوندگی دم به دم جاری است!

. باز کردن / نظر دهید