بخش دوم مصاحبه روزنامه اطلاعات با جناب آقای مهندس انصاری نایب | Kayson INC.
بخش دوم مصاحبه روزنامه اطلاعات با جناب آقای مهندس انصاری نایب رئیس اتاق بازرگانی استان تهران: مسئولان واهمه دارند حمایت از بخش خصوصی برایشان شایعه نسازد!
از نیمه قرن بیستم به این سمت ۷ تا ۸ کشور خود را از عقب ماندگی نجات داده‌اند و به قافله پیشرفت پیوسته‌اند. وقتی به مسیر طی شده آنها نگاه می‌کنید، متوجه می‌شوید که اقدامات مشخصی از جمله مقررات‌زدایی و حمایت از صادرات انجام شده است. یک مثال روشن دراین زمینه، ترکیه است که در سال ۱۹۸۰ در زمان تورگوت اوزال و دمیرل ۳ میلیارد دلار صادرات داشت که عمدتاً کشاورزی بود و امروزه ۱۸۰ میلیارد دلار صادرات دارد و در مغازه‌های ما می‌گویند جنس اصل ترک است؛ درحالی که ۴۰ سال پیش آنجا می‌گفتند فلان جنس اصل ایرانی است و منسوجات ایران آنجا فروش می‌رفت.
وقتی همه گله دارند، باید دید در مرکز پیام آنها چه موضوعی نهفته است. بخش خصوصی، امری موهوم نیست؛ همین سلول‌های خصوصی است که مرکز اقتصاد کشور را تشکیل می‌دهند. این سلول‌ها را زنده نگه دارید؛ به خصوص آنهایی را که خدمات بیشتری ارائه کرده‌اند. چون اینها از توانایی بیشتری برای ایجاد اشتغال برخوردارند و باید تقویت شوند تا اشتغال‌شان را چند برابر کنند. امروز در کیسون ۸ هزار نفر مشغول کار هستند و کافی است مسائلی که دست و پای شرکت را بسته است، باز شود تا ظرف سه سال، آن منحنی قبلی تا ۲۸ هزار نفر تکرار شود. ما هنوز هم بهترین‌های خودمان را نگه داشته‌ایم؛ مهندسان لایقی که از نظر مدیریتی، فنی، مالی و اداری مسلط هستند و در این سازمان آموزش دیده‌اند.
در کیسون سعی شد به مرور مدیریت را از مالکیت تفکیک شود که این امری ضروری برای ماندگاری شرکت بود. شرکت‌های پیمانکاری در ایران تشکیل می‌شوند و سازمان پیدا می‌کنند؛ ولی این سازمان، وابسته به یک فرد است و با فقدان آن فرد، این سازمان هم از بین می‌رود.چون مدیر، همان مالک است؛ در حالی که شرکت‌ها، سرمایه‌های ملی هستند و نابودی آنها، به مفهوم از بین رفتن این سرمایه‌ها است.
شرکت‌ها در بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان بعضاً ۳۰۰ سال قدمت دارند. روشن است که موسس و مالک نخستین آن شرکت، ۳۰۰ سال زندگی نکرده است؛ ولی با تفکیک مدیریت از مالکیت، شرکت توانسته است سیر رشد خود را طی کند.
در همین راستا، شرکت کیسون تبدیل به سهامی عام شده است. کیسون چندین سال است که تنها شرکت پیمانکاری کشور است که تلاش می‌کند از بازار پایه، وارد بازار اصلی فرابورس شود؛ اما این راه به دلایل مختلفی بسته شده است. از این رو به نظر می رسد با باز شدن این راه، به پیمانکاران اجازه ورود به بازارهای بالاتر داده شود. البته این کار مستلزم داشتن رویکرد باز و روحیه خدمت و شناخت همزمان الگوهای غربی و مقتضیات کشور با نگاه ملی از جانب مدیریت بورس است.
* بزرگترین دشواری‌های شما به عنوان کارآفرین چیست؟
امروز با دشواری‌های زیادی روبرو هستیم که عمدتاًناشی ازاقدامات خلاف قانون است. مسئله اکثر کارآفرینان کشور این است که نمی‌توانند موانعی را که به صورت غیرقانونی سر راه ایشان قرار داده می‌شود، بردارند. امروز اگر مالیاتی غیرقانونی برای شرکتی بستند یا مسئله بیمه‌ای خلاف قانون ایجاد شود، نمی‌توان به راحتی مشکل را حل کرد و انرژی زیادی که باید متوجه کار و تولید شود، صرف مقابله با این مسائل می‌شود. مقررات دست و پا گیر، مخل کار و رفتار غیرمسئولانه بسیاری از متولیان هم مزید بر علت است.
در ماده ۶۱ و ۶۲ قانون حمایت از تولید، تکالیفی برای بانک‌ها معین شده، اما مشخص نشده است که در صورت عدم اجرای مقررات توسط بانک چه باید کرد و ضمانت اجرایی قانون چیست. در کدام حرفه ۳۰درصد سود به دست می‌آید که باید چنین رقمی به بانک پرداخت شود؟
اکثر مقامات ما پاک‌دست هستند؛ اما اکثر آنها از حمایت از بخش خصوصی در برابر مسئله‌ای که شرکت خصوصی با آن مواجه شده است، روی‌گردان هستند تا در معرض شایعات در جامعه قرار نگیرند؛ در حالی که شرکت‌ها باید حمایت شوند و حل مسائلی که یک شرکت با آن روبرو شده است، در حالت عادی باید انجام شود و این موضوع، مستقیماً با منافع ملی مرتبط است. عملکرد دستگاه‌های نظارتی در این زمینه هم موجب می‌شود خیلی از مدیران حتی دارای حسن نیت، مسائل بخش خصوصی در مراجعاتی که به ایشان می‌شود را حل نکنند تا مورد سوال آن دستگاه‌ها قرار نگیرند.
