🌷خرابات🌷

2021-09-22 14:17:38 گفتگوی مطرب و تار

شنیدم شبی مُطربی راست کیش
چنین گفت در پرده با تارِ خویش

که این نالهٔ زیر و بم ازکجاست
به من گوی عشّاق این نغمه راست

حجاز و صفاهان پر از شورِ توست
عراق و نشابور مسرورِ توست

تو کز چوبِ خشکی و یک پاره پوست
بگو از کجا آری این صوتِ دوست

چو تار این سخن را زمُطرب شِنُفت
به مضراب شد یار و در پرده گفت

که ای از ره و رسمِ عشّاق دور
ز راهِ بصیرت تو را نیست نور

نه برمن بناز و نه بر خویشتن
که این نی نوا، نی ز تو نی ز من

نوازنده ای هست هر ساز را
که ناشی از او باشد آواز را

ازو لذّتِ نشئه درجامِ وی
وَزُو سُکرِ هر نغمه درکامِ وی

نواسازِ هر نغمه صافی چو اوست
شود ظاهر این نغمه در چوب و پوست

شاعر: درویش صافی کرمانی



@kharaabaatnew
کانال عرفانی خرابات باز کردن / نظر دهید

2021-09-20 07:46:25 روزی یکی صوفی از مریدان شیخ ابوسعید ابوالخیر در گذر با سگی روبرو شد و عصایش بر سگ زد و دست سگ را شکست. سگ که از کار صوفی غمگین و زار شُد، شکایت نزد ابوسعید بُرد و از ان صوفی گِلِه کرد... شیخ صوفی را بازخواست و به او گفت: ای مرد بی وفا، آیا انسان با یک حیوان زبان بسته اینگونه رفتار میکند؟ صوفی پاسخ داد که سگ خود را به جامه من مالید و جامه ام نجس شد، از همین رو او را زدم، وگرنه که زدن من از روی بازی و سرگرمی نبود...اما سگ آرام نگرفت و پاسخ قانعش نکرد. پس ابوسعید که نا آرامی سگ را دید به او گفت: بگو چه مجازاتی برایش می خواهی تا من همینک او را مجازات کنم که تو خشنود گردی، و خشمت را به روز قیامت مگذاری... سگ پاسخ داد: من چون دیدم که او صوفی است و لباس مردان خدا را بر تن دارد، نزدش آمدم و به خود ترسی راه ندادم. مجازات او باید این باشد که جامه مردان را از تن او به در آوری تا دیگران نیز مانند من فریب لباسش را نخورند و از شر او در امان باشند! و بدان که با این کار خلقی را تا قیامت از دست او اسوده کرده ای....

الــهی نامه
عطار نیشابوری



@kharaabaatnew
کانال عرفانی خرابات باز کردن / نظر دهید

2021-09-19 17:23:45 چون شود از رنج و علت، دل سلیم
طعم کذب و راست را باشد علیم

(مثنوی، دفتر دوم)

دروغ و راست را به‌راحتی نمی‌توان تشخیص داد. شاید با ترفندهایی بتوان تا حدودی به صدق و کذب‌ها واقف شد، اما این ترفندها گاه کارآیی ندارند و حتی خودشان باعث خطا در قضاوت می‌شوند.
مولانا راهی را برای تشخیص صدق و کذب پیشنهاد می‌کند. راهی که هم به خود ما کمک می‌کند تا روحی زلال‌تر پیدا کنیم و هم از آن در تشخیص کذب و صدق مدد بگیریم.
این راه جز صیقلی کردن دل نیست. هر چه دل آدمی صاف‌تر باشد بهتر می‌تواند راست و ناراست‌ها را از هم تشخیص دهد.
این تشخیص بدون دخالت عقل و اراده انجام می‌گیرد. یعنی شخص نیاز به استفاده از عقل و یا هیچ ابزار دیگری ندارد. تنها کافی است به دل مراجعه کند و دل به‌درستی و در کمترین زمان تشخیص را در اختیار او می‌نهد.


@kharaabaatnew
کانال خرابات باز کردن / نظر دهید

2021-08-28 22:55:16 جمع یاعلی مدد

طریقت عارفان و قدیسان طریقت تسلیم است



@kharaabaatnew
کانال عرفانی خرابات باز کردن / نظر دهید

2021-08-28 22:29:24 نياز معنوى

بارها پیش ‌می‌آید که در جستجوی چیزی هستیم، ولی چیز دیگری را با آن اشتباه می‌گیریم. اگر در شب تاریک از درد معده از خواب بیدار شده باشید و خواب‌آلود و با چشمان نیمه‌باز در کمد داروها دست برده و به اشتباه به‌ جای داروی معده، داروی دیگری را خورده باشید و آن‌گاه با تشدید درد مواجه شده باشید، می‌دانید که خوردنِ داروی اشتباه نه‌‌ تنها درد را برطرف نمی‌کند، که درد را تشدید نیز می‌کند.

امروزه انسان‌های زیادی با نیاز معنوی مواجه هستند. نیاز معنوی،‌ نیاز انسان به معنای زندگی است. نیاز به اینکه زندگی، پوچ و تکراری و انتخاب‌های ما بیهوده و عبث نباشند. هنگامی که انسان‌های زیادی دچار نیاز معنوی و جستجوی معنا باشند، فروشندگان زیادی نیز پیدا می‌شوند که «تجارت معنویت» به ‌راه می‌اندازند! اگر جستجوگران معنویت، ابزاری برای افتراق بین معنویت اصیل و معنویت قلابی نداشته باشند، به‌راحتی به دام سوداگرانی می‌افتند که کالای تقلّبی خود را به ‌نام کالای اصیل معرّفی می‌کنند و به‌طور قطع همان‌طور که داروی اشتباه درد را می‌افزاید، معنویت قلابی نیز مشکلات انسان را پیچیده‌تر می‌کند. بر این اساس، چند وجه ا‌فتراق مهم بین معنویت اصیل، که مولّد و شکوفا کننده است و معنویت تقلّبی که مخرّب و فریبنده است ذکر می‌کنم.

معنویت مولّد، انسان را واقع‌گرا می‌کند. به او کمک می‌کند واقعیت زندگی را ببیند و با آن کنار بیاید. زندگی نیاز به برنامه‌ریزی، پشتکار و ارزیابی دارد. دانش‌آموزی که قرار است در کنکور شرکت کند، نمی‌تواند اهمال و سهل‌انگاری کند و امید به موفّقّیت داشته باشد. چنین امیدی، ناشی از معنویت اصیل نیست. ساده‌لوحی و خیال‌بافی اگر رنگ و لعاب معنوی به خود بگیرد، چیزی جز معنویت مخرّب نیست. با ‌وجود این با تمام برنامه‌ریزی‌ها، تلاش‌ها و ارزیابی‌های دقیق، برخی از حوادث و پیشامدهای زندگی پیش‌بینی‌شدنی نیستند.

بخشی از واقع‌گرایی زندگی، توانایی پذیرش «پیش‌بینی ‌نشدنی‌ها» است. انسانی که معنویت مولّد را یافته باشد، تنبلی و کوتاهی نمی‌کند و انتظار ندارد چیزی را به ‌دست آورد که برای آن تلاشی نکرده است. هرگاه با وجود تلاش و برنامه‌ریزی هوشمندانه، چیزی را که انتظار داشته است به‌دست نیاورد، به حکمت الهی ایمان دارد و برآشفته و ناامید نمی‌شود‌.

امّا در معنویت‌های قلابی، به انسان‌ها وعده داده می‌شود که از راه‌هایی غیرمعمول و جادویی و معجزه‌آسا و با تلاش اندک، به نتایج بزرگی دست خواهند یافت و به انسان‌ها ‌تضمین‌ می‌دهند که این راه‌ها به‌طور قطع به موفّقّیت خواهند انجامید! معنویت واقعیت‌‌گریز، معنویت تقلّبی است.

معنویت مولّد، انسان را مسئول می‌کند. معنویت، پلّکانی نیست که هرچه در آن بالاتر بروی، مقام مهم‌تری کسب‌ کنی. معنویت در انتخاب‌های لحظه‌ به ‌لحظه ی ما تجلّی می‌یابد. با هریک از انتخاب‌ های زندگی، ‌می‌توانیم معنوی باشیم یا ‌غیرمعنوی‌. انسانی که تا یک‌ ساعت قبل معنوی بوده، ممکن است با انتخاب این لحظه ی خود، غیرمعنوی شود! چنین دیدگاهی، ز‌ندگی را به صفحه ی یک بازی پرشکوه آگاهانه و مسئولانه تبدیل می‌کند، امّا معنویت مخرّب، انسان را می‌فریبد!

معنویت‌های قلابی، به انسان‌ها وعده می‌دهند که با دریافت تعلیماتِ خاصّ آن‌ها، افراد می‌توانند روزبه‌روز بر درجات بالاتر معنویت و عرفان قرار گیرند. این چنین باوری، انسان‌ها را مغرور می‌کند و فرد تصوّر می‌کند که نسبت به یک سال گذشته، «معنوی‌تر» و بالاتر است! چنین مدلی از معنویت، انسان‌ها را عجول و حریص می‌کند و بدتر از همه، آنان دچار خودفریبی و غرور می‌شوند و تصوّر می‌کنند نسبت به کسانی که خارج از «حلقه تعلیمات» آنان قرار دارند، به خدا نزدیک‌ترند!

معنویت مولّد، کارایی شغلی و اجتماعی انسان را بهتر می‌کند. کسی که برای زندگی معنا قائل است، ‌به اجزای زندگی بی‌اعتنا نیست. او کارش را زیبا، تمیز و مرتّب انجام می‌دهد، امّا در معنویت‌های قلابی، افراد به وظایف شغلی و اجتماعی خود کم‌اعتنا می‌شوند. آنان تصوّر می‌کنند تنها مناسک و مراسم آنان است که ارزش معنوی دارد و وظایف شغلی اجتماعی دنیوی و دون هستند و آن‌ها را فقط باید برای رفع تکلیف انجام داد! "هوشیار باشیم! بازار اجناس تقلّبی داغ است

@kharaabaatnew
کانال عرفانی خرابات باز کردن / نظر دهید

2021-08-28 20:31:38 حسادت، اژدهایی آرمیده! و ناپیدا در کمینگاه و لایه‌های پنهان نفس سالک است و چون  به اندرون بنگرد، آن را نبیند و خود را از آن مبرّا داند. اما:

عقبه‌ای زين صعب‌تر در راه نيست
ای خُنُک آن كُش حسد همراه نيست

اين  جسـد  خـانه  حسـد آمـد  بدان
 وز  حسـد آلــوده  بــاشد   خـاندان

و جز کاملِ زمان و ولیِ خدا، همگان به طریقی درمعرض تهاجم این دشمن درونیند. حسادت صفتی نشآت‌گرفته از احساس کوچکی و حقارت است و خالق صفات رذیله‌ای همچون تکبر، نفرت، کینه، خودخواهی، خودبینی، بدبینی و عامل تشدید و رشد بسیاری ازصفات شیطانی دیگر است.

حسد میل و آرزوی زوالِ نعمت یا نابودی خوبی و حسن دیگران است. حسود، برای جبران ضعف و واماندگیِ خود و اثبات بزرگی و برتری خویش دیگران را نفی و حقیر جلوه می‌دهد و حسود در دركات نفسانی به حدّی تنزل می‌كند كه ترقی و پيشرفت ديگران برای او گران می‌آيد و به‌اصطلاح گرفتار تعزّز می‌شود و موفقيت ديگران برای او سنگين و غيرقابل تحمل می‌شود و چشم ديدن پيشرفت ديگران را ندارد. تا آنجا که برای ارضاء نفس خویش به تهمت، افترا، دسیسه و جنایت نیز متوسل می‌شود.

حسد ریشه‌ی بسیاری از اختلافات و دشمنی‌هاست. در قرآن داستان سقوط شیطان از عرش به فرش، حکایت هابیل و قابیل و قصه‌ی یوسف و برادران او حکایت اندوه‌بار حسدورزی است. به ابلیس امر شد که بر آدم سجده کن، تکبر کرد و بر مقام آدم حسادت ورزید و تسلیم ولیِ خدا نشد. پس آن که ساجد و مطیع ولی حق نباشد و بر او حسد برد مظهر کامله‌ی شیطان و او طاغوت است. قابیل نیز بر برادر حسد برد و حسد او را به آنجا کشید که برادر خود را کشت. آن‌که در طریق حق سلوک می‌کند می‌داند شیطان و قابیل به جهت دنیا و با انگیزه‌ی دنیوی حسد نبردند که جنایت و شقاوتشان برای حضرت حق و کسب محبتِ او بود، اما از طریق ناصواب و با فعل ناصواب‌تر. و برادران یوسف نیز اینچنین بودند و آنها نیز برای جلب توجهِ پدرو مولای خود، برادرخویش را به گرگ نفس سپردند. حسادت چنان کورشان کرد که آه و ناله و حزن مولایشان هم نهیبی برای نفسشان نبود. حسادت، معرفت را از آنها گرفت و نگذاشت که فرزندان یعقوب بفهمند که هر کدام خود یوسفی هستند اگر راه یوسف را در پیش گیرند.

حسد شعور سالک را ضایع می‌کند و خواسته و ناخواسته او را به دام دشمن خدا می‌اندازد و حسود در دل،  سوءظن، بدبینی و اعتراض به خدا و حکمت و عدالت او را تقویت و می‌پروراند و از وادی ایمان بیرون و به کفر و شرک متمایل می‌شود.

 هـر  كـسی كو  از حسد بينـی کند
 خويشتن بی‌گـوش و بـی‌بينی  كنـد

حسد موجب زندانی شدن روح می‌شود و انسان را از درک حقايق باز می‌دارد، بصیرت را می‌گیرد و سالک را کور می‌کند.

چون غرض  آمد هنر  پوشيده  شد

صد حجاب از دل به سوی ديده شد

حسد عامل تفرقه و حاسد تفرقه‌انگیز و منافق است.

از حــديث شيــخ، جمعيت رســد

تفــرقـه  آرد   دم   اهــل  حســد

حسود در رنجی درونی و دائمی غافل از درد بی‌درمان خویش است و هم خود و هم دیگران را به زحمت می‌اندازد.

تــوانم   آنكــه   نيــازارم    انــدرون    كسی

حسود را چه كنم كو  ز  خود به رنج در است

بمير  تا  برهی  ای حسود  كاين  رنجی است

 كــه  از مشقت آن  جــز به مرگ نتوان رست 

حسود آخربین و در پی نيل به داشته‌های متعالی و معنوی نیست بلکه آخوربین و در پی کسب عنوان و مقامات صوریست و در واقع حسود کوته‌بین است و دنیاطلب و از یاد مرگ غافل است.

       دنيی آن قدر ندارد كه به آن رشــک بــرند      

 ای بــرادر كه  نه محسود  بمـاند نه حسود

مولانا می‌فرماید:

كـافــران  همجنس   شيطــان   آمــــده
جانشــان    شاگــرد    شيطـانان   شده

صد هــزاران   خــوی   بــد   آمــوختـه
ديـده‌های  عقــل   و   دل    بردوختــه

 كمترين  خوشــان  به زشتی آن حســد 
آن  حســد    كه   گــردن   ابليس   زد

ز آن  سگــال  آموخته  حقد  و حســـد
 كه  نخـواهد  خلــق   را   ملک   ابــد

هر كه را ديد او كمال از چپ و راست
از  حسد  قولنجش  آمد  درد   خاست

زآنكه  هر  بــدبخت  خــرمن ســوخته
 می‌نخــواهد   شمــع    كس   افروخته 

هين  كمــالی  دست‌  آور تــا  تـــو هم
 از  كمال  ديگــران   نفتــی   به  غــم 

از   خـدا  می‌خــواه   دفع  ايــن  حسد
تا    خــدايت     وارهــاند   از    جسد

مر تـو را  مشغــوليی   بخشــد  درون
كه   نپردازی  از  آن  ســوی  بــرون

مثنوی شریف

@kharaabaatnew
کانال عرفانی خرابات باز کردن / نظر دهید

2021-08-28 17:35:06 عرض سلام وادب واحترام خدمت صاحبدلان بزرگوار

@kharaabaatnew
کانال خرابات باز کردن / نظر دهید

2021-08-28 04:53:30 ای درویش!

راه پیدا کردن، واجبست؛ اما راه خدای تعالی در زمین نیست، در آسمان نیست بلکه در بهشت و عرش نیست.

طریق الله در باطن توست
(و فی انفسکم) این باشد

طالبان خدا او را در خود جویند زیرا که او در دل باشد و دل در باطن ایشان باشد .
تو را این عجب آید که هر چه در آسمان و زمین است همه خدا در تو بیافریده است و هر چه در لوح و قلم و بهشت آفریده است مانند آن در نهاد و باطن تو آفریده است.
هر چه در عالم الهیست عکس آن در جان تو پدید کرده است.

#عین_القضات_همدانی


@kharaabaatnew
کانال عرفانی خرابات باز کردن / نظر دهید

2021-08-27 22:43:29 خرابات pinned « بسم الله الرحمن الرحیم هدف از ایجاد کانال عرفانی (خرابات) آشنایی با بزرگان اهل شریعت و طریق وحقیقت بوده بزرگانی که سردی وگرمی و فراز ونشیبها را متحمل شده اند وبه جز نام نیک وکردارنیک چیز دیگری به یادگار نگذاشته اند انشاء الله خداوند متعال همه…» باز کردن / نظر دهید