داغستان من: در رثای عزیز گردی که شمع وجودش امروز خاموش شد.
اسماعیل شمس
مرگ نابهنگام این نویسنده خلوت گزین و بی ادعا و خالق دهها اثر ماندگار به زبان کردی داغی بزرگ بر دل نویسندگان و مردم کرد و کردستان گذاشت.دیری است در کردستان بلاخیز داغ پشت داغ می آید و قلب ما را داغدار می کند.کم کم باورم می شود که ما در کنار زادگاه خاکی و صوری خود،سرزمین واقعی دیگری داریم که نامش داغستان است و جغرافیای آن هر قلبی است که دلش برای انسانیت، برابری، شرافت و امروز و فردای فرزندان این سرزمین می تپد و در میدان عمل، این مسئولیت را بر منافع و مصالح شخصی و حزبی خود ترجیح می دهد. آری چنین قلبهایی هر روز از جفای جغرافیا و تاریخ و زمانه و انسانهای اسیر آن داغ می بینند و چون به تنهایی توان تغییر آن را هم ندارند، نشستن آن داغ ها را بر قلب خود حس می کنند و سرانجام روزی مانند عزیز گردی در گوشه عزلت خاموش می شوند.
تسلیت به خانواده و دوستان و مخصوصا خوانندگان کتابهای مرحوم عزیز گردی
چون در زمان حیاتش هرگز دوست نداشت عکسی از او گذاشته شود، من هم، یکی از آثارش را گذاشتم که خیلی دوست داشت: "داغستانی من"
https://t.me/kurdistanname
