مجتبی اعتمادی نیا

2022-05-18 10:53:03 آنچه درباب تجربه‌های نزدیک به مرگ نمی‌دانیم

به‌رغم نیم‌قرن مطالعه و بررسی درباب تجربه‌های نزدیک به مرگ هنوز بسیاری از پرسش‌های مرتبط با این پدیده پاسخ روشنی نیافته است. برخی از این پرسش‌ها عبارتند از:
یک. چرا صرفاً برخی از افرادی که در آستانه مرگ و یا وضعیت‌های خطرخیز قرار می‌گیرند، تجربه نزدیک به مرگ را گزارش می‌کنند و سایرین از داشتن چنین تجربه‌ای اظهار بی‌اطلاعی می‌کنند؟
دو. چرا برخی از افراد تجربه‌ای خوش‌آیند و برخی دیگر تجربه‌ای ناخوش‌آیند را پشت‌سر می‌گذارند؟
سه. چه عواملی در شکل‌گیری تجربه‌های خوش‌آیند و چه عواملی در شکل‌گیری تجربه‌های ناخوش‌آیند دخالت دارد؟
چهار. چرا پس از وقوع تجربه، در برخی موارد تجربه‌گران در نظام باورها و اعتقادات پیشین خود مثلاً درباب وفاداری به ادیان نهادینه تجدیدنظر می‌کنند و درمواردی دیگر چنین نمی‌کنند؟
پنج. تجربه نزدیک به مرگ، دقیقاً متناظر با چه تغییرات و فعل و انفعالات فیزیولوژیکی است؟
شش. چه عواملی در وقوع تجربه‌های نزدیک به مرگِ عمیق دخالت دارد؟
هفت. آیا تجربه‌های نزدیک به مرگ حکایتگر نگاهی اجمالی به جهان پس از مرگ‌اند؟ اگر چنین است، اختلافات موجود در محتوا و نحوه وقوع تجربه‌ها را چگونه باید تبیین کرد؟
هشت. مشابهت تجربه‌های نزدیک به مرگ با برخی دیگر از تجربه‌های فراهنجار نظیر تجربه‌های ناشی از بعضی روانگردان‌های طبیعی چگونه قابل توضیح است؟
نُه. چگونه می‌توان نقش سائق‌های خودآگاه و ناخودآگاهِ تجربه‌گران را در نحوه وقوع، عمق و منظره‌آمیزی تجربه ردیابی کرد؟
ده. چرا برخی از تجربه‌ها مطابق با انتظارات و باورهای فرهنگی و عقیدتی تجربه‌گران و برخی دیگر برخلاف آن‌ها و یا متفاوت با آن‌ها واقع می‌شود؟
اگرچه در پاسخ به برخی از این پرسش‌ها، فرضیه‌ها و حدس و گمان‌هایی ارائه شده اما هنوز پاسخ هیچ یک از آن‌ها به‌وضوح معلوم نیست. مسیر مطالعات ناظربه تجربه‌های نزدیک به مرگ، هنوز انشعاباتِ نکاویده بسیار دارد.

م. اعتمادی‌نیا
بیست و هشتم اردیبهشت یکهزار و چهارصد و یک هجری شمسی باز کردن / نظر دهید

2022-05-14 21:06:43 اجرای مشترک:
#علیرضا_قربانی و #عالیم_قاسم_اف
#موسیقی
شعر : #مولانا

ای بگرفته از وفا گوشه کران چرا چرا
بر من خسته کرده‌ای روی گران چرا چرا باز کردن / نظر دهید

2022-04-28 09:10:07 گفتگوی زنده اینستاگرامی با موضوع
آسیب‌شناسی مواجهات رسانه‌ای با تجارب نزدیک به مرگ

با حضور
دکتر مجتبی اعتمادی‌نیا، استاد دانشگاه
دکتر علی قاسمیان، محقق IANDS

آیا رسانه‌هایی مانند تلویزیون می‌توانند انعکاس‌دهنده پژوهش‌های علمی بی‌طرف باشند؟
محدودیت‌های رسانه‌ای در انعکاس تجارب نزدیک به مرگ کدامند؟
آسیب‌های مواجهات رسانه‌ای با تجارب نزدیک به مرگ کدامند؟

زمان: جمعه نهم اردیبهشت، ساعت ۹:۳۰ شب

پیج میزبان:
http://www.instagram.com/near_death_studies


DNDSI.ir
Join → @IranNDE باز کردن / نظر دهید

2022-04-27 12:57:01 جهان و کار جهان جمله هیچ در هیچ است
هزار بار من این نکته کرده‌ام تحقیق

#اسلامی_ندوشن باز کردن / نظر دهید

2022-04-23 17:47:06 تاریخ دیگری می‌داشتیم اگر...

امروز به یکی از شروح کتاب فصوص‌الحکمِ ابن عربی مراجعه کردم. دیدم که سال‌ها پیش در آغازِ «فصُّ حکمةٍ احدیةٍ فی کلمةٍ هودیة» این عبارات را نوشته‌ام: «پس از چندبار مطالعۀ مطالب این فص، هنوز چقدر مسرور و مبتهج می‌شوم از نظر کردن به این سطور».
ابن عربی در بخش‌های پایانی این فص، به حدیثی موسوم به «حدیث تحول» اشاره می‌کند و البته متن حدیث را نمی‌آورد. حدیث منسوب به پیامبر اسلام (ص) چنانکه قیصری یکی از شارحان کتاب آورده، چنین است: «أن الحق یتجلی یوم القیامة للخلق فی صورة منکرة، فیقول: أنا ربکم الاعلی. فیقولون: نعوذبالله منک. فیتجلی فی صورة عقائدهم، فیسجدون له».
معنای این به‌اصطلاح حدیث چنین است: «حق در روز قیامت در صورتی ناآشنا بر آفریدگان متجلی می‌شود. پس می‌فرماید: من پروردگار بلندمرتبۀ شمایم. آفریدگان می‌گویند: از تو به خداوند پناه می‌بریم. پس از این، خداوند در صورت عقاید آفریدگان بر آنها متجلی می‌شود. [این‌بار] در برابرش به سجده می‌افتند».
ابن عربی در شرح این معنا می‌نویسد: «فایاک أن تتقید بعقد مخصوص و تکفر بماسواه، فیَفوتک خیر کثیر بل یفوتک العلم بالامر علی ما هو علیه. فکن فی نفسک هیولی لصور المعتقدات کلها. فان الله تبارک و تعالی، أوسع و أعظم من أن یحصره عقد دون عقد فانه یقول: «فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّه‏» و ما ذکر أینا من أین. و ذکر أن ثم وجه الله و وجه الشیء حقیقته. فنبه بهذا قلوب العارفین لئلا تشغلهم العوارض فی الحیاة الدنیا عن استحضار مثل هذا». یعنی «مبادا به عقیده‌ای متلزم شوی و جز آن را نامقبول بشمری که [اگر چنین کنی] خیری کثیر از کفَت می‌رود، بلکه علم به‌واقع را چنانکه هست از کف می‌نهی. در نفس خویش پذیرای صورت همه معتقدات باش. خداوندِ ـ تبارک‌ و تعالی ـ وسیع‌تر و بزرگتر از آن است که در عقیده‌ای محصور شود. او می‌فرماید: «هر کجا رو کنید، آنجا وجهُ الله است». جای خاصی را در عوض جایی دیگر معین نساخت و فرمود که هرکجا وجهُ الله است و وجه یک چیز، حقیقت آن است. [خداوند] قلوب عارفان را به این حقیقت آگاه ساخت تا عوارض حیات دنیا آنان را از فهم امثال این حقیقت باز ندارد».
با خود می‌گویم: اگر پیروان ادیان و مذاهب به چنین چیزی باور داشتند، تاریخ دیگری می‌داشتیم.

م. اعتمادی‌نیا
سوم اردیبهشت یکهزار و چهارصد و یک هجری شمسی باز کردن / نظر دهید

2022-04-20 10:24:14 در باب مواجهات ایدئولوژیک با تجربه‌های نزدیک به مرگ

با تجربه‌های نزدیک به مرگ هم مثل هر چیز دیگری می‌توان مواجهۀ‌‌ ایدئولوژیک داشت. پس از انتشار گزارش این تجربه‌ها در فضای عمومی، برخی از پیروان ادیان و مذاهب در سراسر جهان کوشیده‌اند تا آنها را شاهدی بر صدق مدعیات خود در باب کیفیت حیات پس از مرگ و نظام جزا و پاداش اخروی به‌شمار آورند. چنانکه پیداست تنوع این تجربه‌ها به‌نحوی است که پیروان هر دین، مذهب و عقیده‌ای می‌توانند با استناد به گزیده‌ای از گزارش‌ها، شاهدی بر صدق مدعیات خود بیابند، غافل از اینکه رقبای آنها هم توانایی چنین کاری دارند. گزارش‌های موجود از این تجربه‌ها حتی برای کسانی که با ادیان نهادینه رابطۀ خوبی ندارند و به جای دین و مذهبِ رسمی، به معنویتِ فارغ از الزامات شعائری و مناسکیِ ادیان و مذاهب تمایل دارند نیز دستاویزهای خوبی فراهم می‌کند. طُرفه آنکه اکنون در برخی فرهنگ‌ها گزارش‌های مؤید رویکرد اخیر در قیاس با گزارش‌هایی که مؤید آموزه‌های رسمی ادیان و مذاهب است، پربسامدتر است. غرض آنکه هرکس در این آینه نقش خود می‌خواند و آن را واقعیت عریان به‌حساب می‌آورد. حتی به‌نظرم فیزیکالیست‌ها هم در مواجهۀ سلبی با تجربه‌های نزدیک به مرگ، از مواضع خود به‌نحو ایدئولوژیک دفاع می‌کنند و به‌شکلی ناموجه از شواهدی (مانند مشاهدات عینی خارج از کالبَد) که مواضع آنها را تضعیف می‌کند، طفره می روند.
اما اینجا نکته‌ای هست که به گمانم اغلب کسانی که مواجهه‌ای غیرعالمانه و سطحی با این تجربه‌ها داشته‌اند از آن غافل بوده‌اند و آن اینکه دست‌کم بخش‌هایی از هر تجربه متأثر از پیش‌زمینه‌ها و پیش‌داشت‌های اعتقادی و فرهنگی و سائق‌های روانیِ خودآگاه و ناخودآگاه تجربه‌گران است و همۀ اینها خود از تربیت‌ها و تلقینات محیطی و حتی کهن‌الگوهای قومی و آیینی اثر می‌پذیرد. در هر تجربه این بخش‌ها محتاج «تعبیر» است و نه «تبلیغ»! اینکه کسانی فکر کنند ما آدمیان در آستانۀ مرگ و یا حتی پس از آن، شاکلۀ تفسیری خودمان را در مواجهه با آنچه بر ما عرضه می‌شود از دست می‌دهیم، نهایت خام‌اندیشی است. چنانکه پیدا است ما پس از مرگ نیز همچنان «حَیَوان مفسر» باقی خواهیم ماند.

م. اعتمادی‌نیا
سی و یکم فروردین یکهزار و چهارصد و یک هجری شمسی باز کردن / نظر دهید

2022-04-17 17:07:29 شوخی را باید جدی گرفت
(درآمدی بر فلسفه شوخی)

«شوخی» (humor) را می‌توان گفتار یا موقعیتی به‌شمار آورد که آدمی را در وضعیت خنده قرار می‌دهد. برخی تحلیلگران قرار گرفتن در این وضعیت را یکی از وجوه تمایز انسان از حیوان دانسته و آن را صورت تکامل‌یافته پرخاشگری بازیگوشانه و تصنعی در میان حیواناتی مانند شامپانزه‌ها و گوریل‌ها شمرده‌اند که به‌عنوان نوعی بازی، در تثبیت و تلطیف روابط دوستانه میان حیوانات مؤثر واقع می‌شود.
فارغ از خاستگاه تکاملی خنده، شوخی به‌مثابه اصلی‌ترین عامل بروز خنده در انسان، قدمتی هزاران ساله دارد و ردپای آن را در سوابق فرهنگی همه اقوام و ملل جهان می‌توان پی‌گرفت، اما به‌رغم شیوع فراگیر شوخی در میان همه اقوام و ملل جهان، نوع مواجهه برخی یا شاید بسیاری از نخبگان فکری و فرهنگی با موضوع شوخی مثبت نبوده و اغلب، آن را به‌عنوان رذیلتی اخلاقی یا امری بیهوده و نابخردانه، مطرود و بی‌اهمیت انگاشته و موضوعی درخور بررسی و تأمل نیافته‌اند! شاید از این‌رو است که تا پیش از این فیلسوفان، روانشناسان و جامعه‌شناسان تلاش‌های چندان قابل‌‌ توجهی در تبیین چیستی و علت شکل‌گیری شوخی به خرج نداده‌اند و از این ‌رو، میراث فربهی دراین باره امروزه در اختیار ما نیست.

متن کامل نوشتار
http://www.irannewspaper.ir/newspaper/item/609933 باز کردن / نظر دهید

2022-04-02 20:02:38 این دهان بستی دهانی باز شد... باز کردن / نظر دهید

2022-04-01 18:56:45 نُه عقیده محوری رواقیان به روایت استفان هَنسِلمَن

یک. اگر طالب زندگی هموار هستی، به مقتضای طبیعت زندگی کن.
دو. سعادت در گرو اشیاء و رویداهای بیرونی نیست، بلکه یکسره در گرو فضیلت [ـِ بهره‌مندی از آرامش] است. ما از رهگذر انتخاب‌ها و ارزش‌گذاری‌های خود به سعادت دست می‌یابیم.
سه. ما تسلطی بر رویدادهای بیرونی نداریم، بلکه صرفاً اندیشه‌ها، دیدگاه‌ها، تصمیمات و وظایف خود را ضبط و مهار توانیم کرد.
چهار. هریک از ما از همۀ منابعی که برای پیشرفت به آن نیاز داریم بهره‌مندیم.
پنج. ما باید از عواطف مضر و ویرانگر بپرهیزیم؛ عواطف و احساساتی نظیر امید، ترس و عصبانیت از این قبیل‌اند.
شش. ما خود مسئول آن چیزی هستیم که هستیم. هرچه فریاد داریم باید بر سر خودمان بزنیم.
هفت. هیچ انسانی جزیره نیست. زندگیِ هر یک از ما به‌نحوی در گرو نحوۀ ارتباطمان با دیگران است. این قاعده طلایی رواقیان است.
هشت. پیشرفت شخصی هریک از ما رهین نحوۀ همکاری و هم‌زیستی‌مان با دیگران است.
نُه. سودای دستیابی به کمال را از سر فرو بنه و پیوسته از رهگذر اصرار بر طی طریق صواب و مقاومت در برابر بدی‌ها، در بهتری بکوش.

توضیح مربوط به هریک از این موارد نُه‌گانه را اینجا ببینید:
https://dailystoic.com/9-core-stoic-beliefs/ باز کردن / نظر دهید

2022-03-18 21:28:10 https://t.me/bookcitycc/18393 باز کردن / نظر دهید