اگر در مناطق کردنشین خاورمیانه صدای واحدی مبتنی بر ایران دو | پریسک زاگرس
اگر در مناطق کردنشین خاورمیانه صدای واحدی مبتنی بر ایران دوستی و تأکید بر هویت ایرانی کردها شنیده می‌شد، لرستانی‌ها هم – با استناد به برخی از منابع تاریخی- باافتخار اعلام می‌کردند: همه ما کردیم. ولی حفظ تمامیت ارضی ایران همیشه خط قرمز لرستانی‌ها بوده است. چه کسی نمی‌داند که برخی از احزاب و گروه‌های تجزیه‌طلب کرد در داخل و خارج از کشور به همراه بلندگوهای رسانه‌ای‌شان سال‌هاست که تمامیت ارضی کشور را نشانه رفته‌اند و از کوهدشت و رومشگان تا چهارمحال و بویراحمد، یارگیری کرده‌اند و برخی از آنان نیز با دعوت از خوانندگان و نوازندگان لرستانی به شبکه‌های ماهواره‌ای در پی فراهم کردن زمینه برای فعالیت‌های ایران سوز خویش‌اند. روی سخن من با کردهای ایران دوست و وطن‌پرستی که همچون نیاکان شرافتمندشان همیشه مرزدارانی جان بر کف برای ایران بوده‌اند و هستند، نیست؛ بلکه جریان‌های ایران ستیزی است که هویت ملی و تمامیت ارضی کشور را نشانه گرفته‌اند. اینان در پی اهداف خویش‌اند و گسترش قلمرو فرهنگی‌شان را زمینه‌ساز گسترش قلمرو سیاسی‌شان می‌دانند و در این زمانه چه چیزی بهتر و راحت‌تر از هنر و به ویژه موسیقی می‌تواند مرزهای جغرافیایی را درنوردد و زمینه را برای گسترش قلمروهای سیاسی آینده فراهم کند. نباید به‌سادگی از کنار موضوع گذشت. در بیخ گوش ما کشور ترکیه با همین ابزار موسیقی و فیلم و سریال است که به دست اندازی فرهنگی و حتی نفوذ به کشورهای ترک‌زبان واقع در شمال کشور رفته است.
شاید بتوان با استفاده از مفهوم «تصویر یا تصور ژئوپلیتیکی» بهتر موضوع را تبیین کرد. "تصویر یا تصور ژئوپلیتیکی عبارت است از ادراک و ذهنیتی که اشخاص، نهادها و بازیگران سیاسی از موقعیت، ویژگی‌ها و محتوای مکان‌ها و فضاهای جغرافیایی (اعم از میکرو یا ماکرو) پیدا می‌کنند. این تصویر یا تصور ممکن است واقعی یا معماری شده باشد. تصویر واقعی ماهیتی علمی دارد که درواقع انعکاس پدیده‌ها و واقعیت‌های موجود مکان و فضای جغرافیایی در ذهن بازیگر سیاسی نظیر دولت‌ها است...نوع معماری شده تصویر ژئوپلیتیکی ماهیتی غیرعلمی، رؤیایی و درعین‌حال سیاسی دارد که با اغراض سیاسی و یا امپریالیستی و بر پایه رؤیاهای ژئوپلیتیکی بازیگران سیاسی، اقتصادی و فرهنگی برای سلطه و نفوذ بر فضاهای جغرافیایی دیگران ساخته می‌شود.» (1)
«در چهارچوب این راهبرد، بازیگران (حکومت‌ها، احزاب، چهره‌های سیاسی) از هنرمندان برای ساخت و تولید فیلم، شعر، موسیقی، نمایش، کاریکاتور، سریال، نمایش، اشکال حجمی، گزینش و تدوین اخبار کمک می‌گیرند. همچنین از کارشناسان، ادبا و نامداران علمی و دانشگاهی برای ایجاد مشروعیت، توجه علمی و طبیعی جلوه دادن و نمایش قهری عمل سیاسی خود استفاده می‌کنند و گزاره‌ها، نظریه‌ها و تحلیل‌های علمی، تخصص و کارشناسی را تولید و معماری می‌کنند...سرانجام بازیگران سیاسی حاصل و نتایج سه گروه یعنی هنرمندان و ادبا، خبرنگاران و نهادهای خبری، کارشناسان و نامداران علمی را با بهره‌گیری از رسانه‌هایی مانند سینما، کانون‌های فرهنگی، همایش‌ها، تلویزیون و رادیو، تارگاه‌ها و وبلاگ‌ها، رایانامه‌ها، تالارهای نمایش، جشنواره‌ها، مطبوعات یا روزنامه‌ها و مجلات، شبکه‌های اجتماعی هم در فضای واقعی و هم در فضای مجازی، به افکار عمومی و شهروندان در مکان و فضای جغرافیایی هدف می‌پذیرانند.»(2) و اندک و اندک با تشکیل یک قلمرو فرهنگی و تغییر هویت باشندگان مکان، زمینه برای تبدیل این قلمرو فرهنگی به قلمرو سیاسی نیز فراهم می‌شود. در واقع شواهدی وجود دارد که برخی از احزاب سیاسی در راستای ایده کردستان بزرگ تمایل دارند که لرستان و مناطق لرنشین را وارد بازی های خود کنند و با ایده تصور ژئوپلیتیکی زمینه را به مرور زمان برای گسترش قلمرو سیاسی خود فراهم نمایند. در هر حال نتیجه بی‌اعتنایی به موسیقی غنی و متنوع لرستان و اهمال بسیاری از آهنگسازان، خوانندگان و نوازندگان بومی به ساخت و تولید ترانه‌هایی متناسب با مجالس شادی، اکنون در برنامه عصر جدید و توسط علی طولابی نوجوان خوش‌صدای کوهدشتی خود را نشان می‌دهد. نوجوانی که علایق و ذائقه موسیقیایی‌اش را احتمالاً از پیرامونش گرفته و به جای ارائه ترانه‌ای از زادبوم خود، به اجرای ترانه‌ای می‌پردازد که با موسیقی زادگاهش فاصله دارد و بسیاری از هم تباران و هم استانی‌هایش معنای مفاهیم ترانه اش را نمی‌فهمند.
از آن روزی که برخی از خوانندگان محلی لرستان در مجالس عروسی لباس کردی پوشیدند و به اجرای کاریکاتوری از آهنگ‌های کردی پرداختند، باید انتظار چنین روزی می‌داشت. روزی که ترانه‌سرایان و نوازندگان و خوانندگان لرستان به جای اینکه به فکر تولید آثار متناسب با مجالس سور و شادی باشند، وارد بازی‌های قومی و زبانی شدند و متخصص و صاحب‌نظر در زبان‌های محلی و قوم شناس! باید انتظار چنین برنامه‌هایی را داشت.
