خب اما نشد نشد داشتمه باشمش ، حالا برنامه واسه ادامه چیه ؟ یه | 𝑽𝒖𝒆𝒍𝒗𝒆

خب اما نشد
نشد داشتمه باشمش ، حالا برنامه واسه ادامه چیه ؟
یه حرکتی تو شطرنج هست به اسم تسوتسوانگ
یعنی زمانی که بهترین حرکت ، حرکت نکردنه
اما مجبوری حرکت کنی چون نوبت توئه

ترجیح میدادم فکر و خیال ولم کنه و

حقیقت اینه که من از زندگی مثل بقیه دنبال آرامشم ، خوشبختی واسه من یه خونه پر از آرامش تعریف شده که بعد از هر اتفاقی اونجا پناهگاهم باشه ، به این ترتیب اهل خیانت نیستم پس چه کنم ؟ اگه با کسی برم تو زندگی قطعا گذشته هم همراهم میاد و این درست نیست ، اون زنی که میاد تو زندگیم گناهی نداره که من تو عقل و قلبم یکی دیگه باشه
اگه تو همین روال الانم بمونم هم که تنهایی خیلی وقته خسته کننده شده ، از یه جایی به بعد بی مزه شده و ارزش این مدل ادامه دادن نداره
پس چه کنم ؟
این چه کنم مدتهاست تبدیل شده به علامت سوال بزرگی تو سرم

به نتیجه ای که رسیدم اینه که خودمو بسپرم به دست زندگی
زندگی کنم سعی کنم آدم خوبی باشم سعی کنم اوقات خوشی بسازم و اگه آدم خوبی سرراهم گرفت دیگه چشم بسته طردش نکنم و ازش بدم نیاد ، اجازه بدم چشام بقیه رو هم ببینن و عقلم نتیجه گیریاشو بکنه و قلبم حرفشو بزنه ، اگه شد که چه بهتر اگه نشد باز ادامه میدم و خدا کریمه
اما همزمان یاد اون همیشه همراهمه ، به این نتیجه رسیدم که نه میتونم و نه میخوام از دوست داشتنش دست بردارم پس اون یاد رو واسه همیشه با خودم نگه میدارم
دلیلی پیدا نکردم که یادشو ول کنم
روزی که داشتمش در عین اینکه از امکانات دنیا هیچی نداشتم بواسطه ی داشتنش انگار دنیا مال من بود
وقتی که مقداری از مال دنیا بهم رسید اما به واسطه ی نداشتن اون انگار فقیر ترین آدم دنیام
هنوزم بدون درنگ حاظرم هرچه دارم و ندارم رو واسه دوباره دیدنش بدم

خُنُک آن قمار بازی که بباخت آنچه بودش
بِنَماند هیچش الا ، هوس قمار دیگر