مهر استاد

2021-03-04 11:37:31 «... و شارکهم فی الأموال و الأولاد... با آنان در اموال و اولاد شرکت کن. » سوره اسراء، آیه ۶۴




امام صادق علیه السلام می‌فرمایند:
«إِذا تَوَضَّأَ أَحَدُکُمْ أَوْ شَرِبَ أَوْ أَکَلَ أَوْ لَبِسَ وَ کُلُّ شَیْ ءٍ یَصْنَعُهُ یَنْبَغِی لَهُ أَنْ یُسَمِّیَ فَإِنْ لَمْ یَفْعَلْ کانَ لِلشَّیْطانِ فِیهِ شَرِکٌ»
«سزاوار است که هر گاه یکی از شما وضو می‌گیرد، یا آب آشامد، یا غذایی بخورد، یا لباس بپوشد و نیز هر کاری را انجام می‌دهد «بسم اللَّه» بگوید و اگر
چنین نکند شیطان در آن شریک خواهد شد».
----------
بحارالأنوار، ج ۷۶، ص ۳۰۶ ؛ نظیر آن ج ۶۶، ص ۳۶۹ باز کردن / نظر دهید

2020-09-05 21:16:45 نشانی : المؤمن ج ۱، ص ۳۹
عنوان باب : [التّمحيص] > 2 - باب تعجيل التمحيص عن المؤمن [المؤمنين]
معصوم : امام صادق (علیه السلام)

عَنْ عُمَرَ صَاحِبِ اَلسَّابِرِيِّ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ إِنِّي لَأَرَى مِنْ أَصْحَابِنَا مَنْ يَرْتَكِبُ اَلذُّنُوبَ اَلْمُوبِقَةَ فَقَالَ لِي يَا عُمَرُ لاَ تُشَنِّعْ عَلَى أَوْلِيَاءِ اَللَّهِ إِنَّ وَلِيَّنَا لَيَرْتَكِبُ ذُنُوباً يَسْتَحِقُّ [بِهَا] مِنَ اَللَّهِ اَلْعَذَابَ فَيَبْتَلِيهِ اَللَّهُ فِي بَدَنِهِ بِالسُّقْمِ حَتَّى يُمَحِّصَ عَنْهُ اَلذُّنُوبَ فَإِنْ عَافَاهُ فِي بَدَنِهِ اِبْتَلاَهُ فِي مَالِهِ فَإِنْ عَافَاهُ فِي مَالِهِ اِبْتَلاَهُ فِي وُلْدِهِ فَإِنْ عَافَاهُ فِي وُلْدِهِ اِبْتَلاَهُ فِي أَهْلِهِ فَإِنْ عَافَاهُ فِي أَهْلِهِ اِبْتَلاَهُ بِجَارِ سُوءٍ يُؤْذِيهِ فَإِنْ عَافَاهُ مِنْ بَوَائِقِ اَلدُّهُورِ شَدَّدَ عَلَيْهِ خُرُوجَ نَفْسِهِ حَتَّى يَلْقَى اَللَّهَ حِينَ يَلْقَاهُ وَ هُوَ عَنْهُ رَاضٍ قَدْ أَوْجَبَ لَهُ اَلْجَنَّةَ .




نشانی : المؤمن ج ۱، ص ۳۹
عنوان باب : [التّمحيص] > 2 - باب تعجيل التمحيص عن المؤمن [المؤمنين] باز کردن / نظر دهید

2020-06-20 21:38:01 امام المتقین امیرالمؤمنین علی علیه السلام:
طُوبی لِلْعَبْدِ یَسْتَغْفِرُ اللّه َ مِنْ ذَنْبٍ لَمْ یَطَّلِعْ عَلَیْهِ غَیْرُهُ، فَإِنَّما مَثَلُ الاْءسْتِغْفارِ عَقیبَ الذَّنْبِ مَثَلُ الْماءِ یُصَبُّ عَلَی النّارِ فَیُطْفیها. [۱]


خوشا به حال آن بنده ای که استغفار کند از گناهی که غیر از خودش کسی بر آن اطلاع پیدا نکرده است. مَثَل استغفار بعد از گناه، مانند آبی است که بر آتش ریخته شود و آن را خاموش کند.
----------
[۱]: ۱. مستدرک الوسائل، ج۱۲، ص۱۲۴.


@mehrostad باز کردن / نظر دهید

2020-04-17 22:41:17 این دعای شریف است که از گناهان حفظ می‌کند و دربرگیرنده رستگاری در دنیا و آخرت است:
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ ، يَا مَنْ أَظْهَرَ الْجَمِيلَ وَسَتَرَ الْقَبِيحَ ، وَلَمْ يَهْتِكِ السِّتْرَ عَنِّي ، يَا كَرِيمَ الْعَفْوِ ، يَا حَسَنَ التَّجَاوُزِ ، يَا واسِعَ الْمَغْفِرَةِ ، وَيَا باسِطَ الْيَدَيْنِ بِالرَّحْمَةِ ، يَا صاحِبَ كُلِّ نَجْوَىٰ ، وَيَا مُنْتَهىٰ كُلِّ شَكْوَىٰ ، يَا كَرِيمَ الصَّفْحِ ، يَا عَظِيمَ الْمَنِّ ، يَا مُبْتَدِئَ كُلِّ نِعْمَةٍ قَبْلَ اسْتِحْقاقِها ، يَا رَبَّاهُ يَا سَيِّداهُ يَا مُوْلَيٰاهُ يَا غايَتَاهُ يَا غِيَاثاهُ ، صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ ، وَأَسْأَلُكَ أَنْ لَاتَجْعَلَنِي فِي النَّارِ.
به نام خدا که رحمتش بسیار و مهربـانی‌اش همیشگی است، ای که زیبایی را آشکار کنی و زشتی را بپوشانی و از من پرده حرمت را ندری، ای بزرگوار گذشت، ای نیکو درگذرنده، ای فراخ آمرزش، ای به مهر گشاده دو دست با رحمت، ای صاحب هر راز، ای نهایت هر گلایه، ای بزرگوار چشم پوش، ای بزرگ احسان، ای آغاز کننده هر نعمت پیش از لیاقت آن، ای پروردگار، ای آقا، ای مولا، ای نهایت، ای فریادرس، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و از تو می‌خواهم که مرا در آتش دوزخ قرار ندهی.
آنگاه از حق‌تعالى هرچه می‌خواهی بطلب.

منبع اصول کافی
@mehrostad باز کردن / نظر دهید

2020-04-16 13:18:25 كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيامُ‏،
رنج به خود حوالت نكرد.
مثال ديگر اين را، آنچه در حقّ بيگانگان بود از شراب قطيعه گفت: وَ سُقُوا ماءً حَمِيماً ...،
آنچه در حقّ دوستان بود، گفت از كأس خاصّ من است كه: وَ سَقاهُمْ رَبُّهُمْ شَراباً طَهُوراً ،
چنان است كه حق تعالى گفت: بنده من! كار تو به تو برنيايد بى معاونت من، از آن بهرى بر تو نوشتم و آنچه اصل است بر خود نوشتم: كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ...، روزه خاصّ مراست‏ : الصوم لي و انا اجزي به، رحمت خاصّ تو راست، وَ رَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْ‏ءٍ [فَسَأَكْتُبُها لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ‏ ] آنچه خاصّ مراست بر تو نوشتم، و آنچه خاصّ تو راست بر خود نوشتم. كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ، آنچه من بر تو نوشتم از روزه تو را برنجاند و تنت ضعيف كند، آنچه من بر خود نوشتم مرا نقصان نكند، تو با ضعف و حاجتت به حصّه خود من با استغنا و قدرتم به حصّه خود وفا بكنم‏ !
نويسندگان چهاراند، يكى قلم است: ن وَ الْقَلَمِ‏ ،
دوم‏ : سفره‏ اند، فِي صُحُفٍ مُكَرَّمَةٍ - الى قوله: بِأَيْدِي سَفَرَةٍ .
سيم‏ ، حفظه‏ اند: وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ‏ - الاية.
چهارم حق است- جلّ جلاله: كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ
قلم احوال تو نوشت، سفره ارزاق تو نوشت، حفظه اعمال تو نوشت، رحمت بر تو جبّار تو نوشت، چنان است كه حق‏ تعالى گفت آنچه قلم نوشت محو كنم: يَمْحُوا اللَّهُ ما يَشاءُ ...،
و آنچه سفره نوشتند بدل كنم: وَ إِذا بَدَّلْنا آيَةً مَكانَ آيَةٍ ،
و آنچه حفظه نوشتند مبدّل كنم: فَأُوْلئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئاتِهِمْ حَسَناتٍ‏ ...،
آنچه من بر خود نوشتم كس آن را محو و بدل نكند: ما يُبَدَّلُ الْقَوْلُ لَدَيَ‏ ...، لا مُبَدِّلَ لِكَلِماتِهِ‏.


ص ۷ - ۶
#تفسیرروض‌الجنان‌و‌روح‌الجنان‌ج۳_ابوالفتوح‌رازی باز کردن / نظر دهید

2020-04-16 13:18:20 قوله: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا، اهل لسان‏ گفتند: اسمهم‏ باسمه و رسمهم برسمه‏ ، فشرّفهم حين عرّفهم، و وصفهم ثمّ كلّفهم. به نام خودت بخواند كه‏ :
«امنوا» به رسم خود رقم زد كه «عبادى»، به تعريف خودت تشريف داد، به تلطيف خودت تكليف كرد، اوّل مشرّف آمد آنگه معرّف‏ آمد، آنگه ملطّف آنگه مكلّف،
سهّل لك السّبيل و اوضح لك الدّليل، خاشاك از راهت دور كرد و رهنماى بر سر راهت بداشت.
حق تعالى از غايت كرم و نهايت نعم چون تو را تكليفى خواست كردن كه در آن مشقّتى بود، چند عذر خواست و چند لطف كرد: اوّل تو را به نداى شرف و مدحت ندا كرد: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا، مذهب جماعتى فقها آن است كه: كنايت از عتق، عتق باشد، و از كنايات عتق آن است كه سيّد بنده را به نام آزادان برخواند، اگر گويد: يا فلان، و نام آزادان بود آزاد شود. حق تعالى تو را به نام خود برخواند، اميد است كه علامت آزاديت باشد از دوزخ.
عذر ديگر اين است كه: «كتب» گفت به لفظ مجهول، اگر چه او نوشت، حواله به خود نكرد براى آن كه در او رنج است، رحمت كه در او راحت است حواله به خود كرد، گفت: كَتَبَ رَبُّكُمْ عَلى‏ نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ ...، او آنچه رنج تو است‏ از طاعت به خود حواله نكرد، شرم ندارى‏ كه آنچه نقص‏ تو است از معصيت بدو حواله كنى.
دگر عذر: كَما كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ‏، تا بدانى كه اين كار كه تو را افتاد پيش از تو ديگران را افتاد.
عذر ديگر: لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ‏، تا بدانى كه براى تو كنيم‏ نه براى خود.
عذر ديگر: أَيَّاماً مَعْدُوداتٍ‏، تحقير كار مى‏كند بر تو تا ترغيب در كار او برى.
عذر ديگر: فَمَنْ كانَ مِنْكُمْ مَرِيضاً أَوْ عَلى‏ سَفَرٍ.
عذر ديگر در آخر آيات: يُرِيدُ اللَّهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَ لا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ. اى عجب! به يك تكليفى كه صلاح تو است، از تو هفت عذر خواست، هر روز هزار خطا بكنى كه فساد كار تو است، و يك عذر نخواهى!

ص ۵ - ۴
#تفسیرروض‌الجنان‌و‌روح‌الجنان‌ج۳_ابوالفتوح‌رازی باز کردن / نظر دهید

2020-04-14 05:46:45 امام عليه السلام مقصد اصلى خلقت و خلاصه و نتيجۀ علياى آن مى‌باشد و خدا همه اشيا را براى بشر و بشر را براى انسان كامل كه ولىّ‌ امر هر عصر و قطب دوران و صاحب‌الزمان است، آفريد


ص ۲۷
وابستگی‌جهان‌به‌امام‌زمان‌عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف
آیت‌الله‌لطف‌الله‌صافی‌گلپایگانی
@mehrostad باز کردن / نظر دهید

2020-04-13 19:07:16 جهان هستی به دست توانای خداوند متعال خلق گردیده، هر یک از پدیده های عالم طبیعت نیز از حد و مرز، خصائص و آثار، و عوارض و امتیازات مخصوصی برخوردار است که آن را از سایر موجودات متمایز می سازد. این خصوصیات نیز که نوعاً جزئی از ذات و غیر قابل انفکاک از آنهاست، مخلوق خداوند بوده، به اراده و مشیت الهی به صورت خاصیت هر یک از آن پدیده ها خلق گردیده است.
تماس دائمی انسان و به تبع آن، انس وی با بسیاری از این خصوصیات، باعث گردیده که نوع مردم، این ویژگی ها را با همه عظمت و شگفتی که دارد، به صورت امری کاملاً عادی و طبیعی می بینند و به سادگی از کنار آن می گذرند. اما برخی دیگر از این خصوصیات و آثار و عوارض، به خاطر بیگانگی از دریافت های روزمره و دور بودن از امثال و نظائر محسوساتی که به طور دائم با آنها سر و کار دارند، به نظرشان عجیب می نماید، در حالیکه هیچ تفاوتی بین آنها نیست.
همان که آتش را سوزاننده و آب را تر و گوارا آفریده، و هم او که زمین را از نیروی جاذبه و آدمی را از قدرت فکر و اندیشه برخوردار ساخته، خود قادر است که صله رحم را موجب پاکی اعمال و ازدیاد مال، و سبب دفع بلا و آسان شدن حساب و باعث افزایش طول عمر قرار دهد.


فرهنگ‌تربیت
شیخ عباس‌اسماعیلی‌یزدی
@mehrostad باز کردن / نظر دهید

2020-04-12 05:33:20 و گفته‏ اند: اذكروني فى النّعمة و الرّخاء اذكركم فى الشّدّة و البلاء، و بيانه قوله: فَلَوْ لا أَنَّهُ كانَ مِنَ الْمُسَبِّحِينَ، لَلَبِثَ فِي بَطْنِهِ إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ‏ . و نيز قول رسول است- عليه السّلام:
تعرّف الى اللّه فى الرّخاء يعرفك فى الشّدّة
، با خداى آشنايى كن در خوارى‏ تا تو را شناسد در سختى.
سلمان پارسى گفت: چون بنده بر اين درگاه آشنا باشد، او را بلايى رسد فريشتگان شفيع او باشند، گويند: بار خدايا! خادم حضرت تو است و بنده درگاه تو است، او را بلايى رسيد، بار خدايا! اگر مصلحت دانى‏ از او كفايت كن، چون بر درگاه آشنايى ندارد و بلاييش رسد آنگاه به درگاه آيد گويند: الان!
بيانش قصّه فرعون: آلْآنَ وَ قَدْ عَصَيْتَ قَبْلُ .


ص ۲۳۱
#تفسیرروض‌الجنان‌و‌روح‌الجنان‌ج۲_ابوالفتوح‌رازی

@mehrostad باز کردن / نظر دهید

2020-04-12 00:29:48 زنان بهشت پاكند از حيض و نفاس و ساير كثافات و نجاسات و فواحش نه براى مرد خرج‌تراشى مى‌كنند و نه تكبّر و زبان درازى مى‌نمايند و نه لاف مى‌زنند و نه تدليس و اخّاذى مى‌كنند و نه مكر و حيلۀ دارند و نه با شوهر خود اظهار بغض و كينه و تعصب و غيرت مى‌نمايند و نه بر روى شوهر صيحه مى‌كشند و نه عيبى از عيوب شوهر خود را به كسى اظهار مى‌دارند و نه بر او العياذ باللّه دست درازى مى‌كنند، خلاصه آنكه از تمام عيوب زنهاى دنيا منزّه و مبرّى هستند، و در فقيه از حضرت صادق (علیه السلام ) روايت نموده كه حيض نمى‌بينند و حدث از آنها سر نمى‌زند، حال ملاحظه كن اى برادر عزيز چه قدر مغبونى اگر معاوضه كنى اين قبيل زنان حوريّه را با زنان كثيف انسيّه كه اگر العياذ باللّه شوهردار باشد خيانت با برادر دينى خود نموده‌اى لابد اگر آدم باشى تا عمر دارى در باطن از او خجل و شرمسارى و در ظاهر هم مضطرب و پريشان حالى كه مبادا قضيه كشف شود و خطرات دنيوى برايت روى دهد و اگر روزى پشيمان شوى چگونه از زير بار حقى باين بزرگى بيرون آئى و اگر شوهر نداشته باشد علاوه بر زحمات و تضييع وقت و تشويش حواس و صرف مال بالاخره دچار امراض مسريه مزمنه شوى كه شريك عمرت باشد و در اعقابت يادگار بماند كه دعاگويت باشند و در آخرت هم در آتش جهنم كه شمۀ از اوصافش گوشزد شد بسوزى و از وصل حوران بهشتى كه داراى اوصاف مذكوره‌اند محروم شوى پس از ابتدا اختيار چشمت را از دست مده تا دچار چنين بدبختى نشوى كه اگر اختيار نظر را از دست دادى بعيد است مبتلى نشوى كه دل دنبال ديده مى‌رود و تو دنبال دل تا قعر جهنم


مده از كف زمام ديده و دل
كه گر دادى شود كار تو مشگل


ص ۴۵
#روان‌جاویددرتفسیرقرآن‌مجیدج۱
آیت الله ثقفی رضوان الله تعالی علیه

@mehrostad باز کردن / نظر دهید