التماس تفکر

2023-02-19 13:31:07 جنگ همانقدر که زاییده شور و شوق جنگ طلب‌ها است، همان‌قدر هم زاییده نومیدی و بی عملی کسانی است که از جنگ بیزارند.

#آلبر_کامو

@mmoltames باز کردن / نظر دهید

2023-02-19 10:30:43 کودکان شاد هستند چون در ذهن‌شان فایلی به نام تمام کارهایی که ممکن است خراب شود وجود ندارد.

@mmoltames باز کردن / نظر دهید

2023-02-18 21:55:17 بیاندیشیم !! اما متفاوت
@lazhevrdi

باز کردن / نظر دهید

2023-02-18 21:30:52 آرژانتین ۱۹۸۵: روایت گذار به عدالت


۱۹۸۵ ، دو سالی است که حکومت نظامیان پایان یافته است. گذار به دموکراسی با ریاست جمهوری رائول آلفونسو شروع شده است اما ژنرال های کودتاچی کماکان فرماندهی نیروهای مسلح را در اختیار دارند.

توازن بیم و امید شکننده است
و تثبیت دموکراسی و حکومت قانون دشوار
می نماید. زخم های بسیاری بر پیکر کشور باقی مانده و تروما و کابوس دیکتاتوری نظاميان جامعه را آزار می دهد.

هزاران نفر در جنگ کثیف نظاميان علیه مردم کشته یا ناپدید شده اند و دادخواهی مادران روسری سفید کماکان ادامه دارد.

در چنین شرایطی تثبیت دموکراسی و گذار موفقیت آمیز به آن، نیازمند گذار به عدالت است. گذار به عدالت نیز بدون پیگرد، محاکمه و مجازات ژنرال ها و عاملان جنگ کثیف و رهبران حکومت نظامی ممکن نیست.

اما سوال مهم این است که دستگاه قضایی جسارت و توان گذار به عدالت را دارد؟

سانتیاگو میتره در فیلم "آرژانتین ۱۹۸۵" روایتگر، تلاش "خولیو سزار استراسرا" دادستان دادگاه عالی آرژانتین برای مستندسازی، پیگرد و محاکمه رهبران دیکتاتوری نظامی است.

استراسرا آدمی معمولی است که محافظه کاری معمول حقوقدانان شاغل در دستگاه قضا در وجودش تثبیت شده است. او از هیاهو و هیجان فاصله می گیرد، اما زمانی که هنگامه آزمون او فرا می رسد جامه محافظه کاری را پاره می کند، مسیر دشوار و پرمخاطره پیگرد نظاميان را آغاز می کند.

کاری که استراسرا برای آرژانتین انجام داد مهم است، بسیار مهم. کاری که از عهده هر حقوقدانی بر نمی آید؛ دوستان و همکاران سابق در این مسیر همراه او نمی شوند و او ناگزیر تیم همکارش را از فارغ التحصیلان جوان دانشکده های حقوق و کارمندان پایین رتبه دستگاه قضایی بر می گزیند.

فیلم نشان می دهد چگونه استراسرا از زندگی معمولی و خانواده ای آرام به دل ماجرا می زند و قهرمان بی بدیل گذار به عدالت برای آرژانتین می شود.

شاید بهترین تاثیر فیلم نمایش گذار استراسرا از یک انسان معمولی به قهرمان است. قهرمان در دموکراسی، از آسمان نازل نمی شود

انسانی معمولی است که محافظه کاری و مصلحت سنجی فردی را کنار می گذارد و شجاعت مدنی را پیشه می کند.

آرژانتین ۱۹۸۵ نشان می دهد که در استقرار دموکراسی و گذار به عدالت تا چه میزان می توان از ظرفیت انسانی و نهادی نظم موجود بهره برد.

از این منظر فیلم کارگاهی آموزشی برای کنشگرانی است که در پی برهم زدن نظم سیاسی-حقوقی موجود در کشورشان و استقرار نظم جدید هستند.
استراسرا، قضات و کارکنان اداری و قضایی در دوره دیکتاتوری نظاميان هم بیش و کم در همین مشاغل مشغول بوده اند ( که در صحنه مشاجره استراسرا و معاونش "مورنو اوکامپو" به آن اشاره می شود) با این وجود، اگرچه شرمسار از سکوت یا استیصال دوران دیکتاتوری هستند اما فاعل اصلی در استقرار عدالت و گذار به دموکراسی همین مردم و کارگزارانی هستند که در کشور باقی مانده اند.

به قول یکی از شاهدان در صحنه واگویی جنایت نظامیان:

آنان که با وجود ترس حاکم ماندند و ادامه دادند.

نکته مهم دیگر فیلم، روایت ضرورت مستندسازی برای پیگرد جنایت دولتی است.

حکومت جنایتی را که مرتکب می شود، آسان تر از هر جنایتکار دیگری پنهان یا توجیه می کند.

ثبت و مستندسازی یک جنایت دولتی، توسط قربانی یا وابستگان آن ضرورت هر پروژه گذار به عدالت است.

محمدشریف شاهی

@mmoltames باز کردن / نظر دهید

2023-02-18 19:31:05 طراحی جلد کتاب تعلیمات اجتماعی سال ۱۳۵۱

@mmoltames باز کردن / نظر دهید

2023-02-18 16:30:34 این تصویر هوش مصنوعی داوران را فریب داد و در یک مسابقه عکاسی برنده شد

تصویری خیره کننده از دو موج سوار که هنگام طلوع خورشید به دریا می‌روند و در کشاکش امواج دست و پا می‌زنند، برنده مسابقه عکاسی شده.
تا اینجا عجیب نیست ولی .. این صحنه واقعی نیست و توسط کامپیوتر توسط هوش مصنوعی (AI) تولید شده است.
شرکت الکترونیک استرالیایی DigiDirect یک مسابقه عکس هفتگی با جایزه نقدی برگزار می‌کند. هفته گذشته، نتیجه را اعلام کرد که “عکس پهپادی” گرفته شده توسط “جین آیکس” برنده مسابقه عکس تابستانی آن اعلام شده.

مدت کوتاهی پس از اعلام این خبر، استودیویی به نام Absolutely Ai اعتراف کرد که قصدش فقط آزمایش کیفیت عکس‌هایش بوده و عکس واقعی نبوده و آن را «اولین عکس برنده جوایز تولید شده توسط هوش مصنوعی در جهان» اعلام کرد.

این شرکت در بیانیه‌ای می‌نویسد:
«ما این کار را انجام دادیم تا ثابت کنیم که با گذراندن آزمون نهایی در نقطه عطفی با فناوری هوشمند مصنوعی هستیم.»

@mmoltames باز کردن / نظر دهید

2023-02-18 13:30:49 نفرین ها انرژی عجیبی در ادبیات گفتاری آدم ها دارند .من همیشه به نفرین ها فکر میکنم از شکل اسمش تا انرژی هنگام به زبان آوردنش در فضا جاری می‌شود و انگار همان جا معلق می ماند.

از افسانه هایی که در موردشان وجود دارد تا حسی که بعد از نفرین کردن در وجود آدمها غلیان پیدا می کند .

من از آن نفرین های مشمئز کننده ای که برای بقیه طلب مرگ می‌کند نمی گویم.گرچه در مورد آن دسته آدم هایی که تا خرتناق به یک مخلوق دیگر ظلم می کنند نظر خاصی نمی دهم

اما منظور من دسته ای دیگر از نفرین ها ست.
آن دسته از دعاهایی که از دل های خیلی شکسته بیرون می آید مثل دویدن زبانه ای آتش به بیرون از خانه ای در حال سوختن

مادرم هرگز اهل نفرین نبوده اما چند دعای جگر سوزانه از مادر بزرگش بیاد دارد که گاهی ناخودآگاه در اوج اندوهش از کسی که به او بد کرده از گلوگاه آغشته به بغضش بیرون می جهد .

یادم می آید وقتی کوچکتر بودم مادرم را می‌دیدم که با بغض پای پنجره نشسته و در حالی که سوزن گلدوزی اش را در پارچه فرو می‌برد زیر لب زمزمه می کرد که
امیدوارم به دود کسی کور شوی و به آتشش گرم نه

مادرم سخت رنجیده و شکسته بود بیاد ندارم مادر مهربانم را چه کسی تا این سر حد رنجانده بود که با دست لرزان از فرط اندوه چنین چیزی به زبان آورد..اما آن دعای بد هرگز فکر مرا رها نکرد‌.

به دود کسی کور شدن و به آتشش گرم نشدن یعنی کسی باشد اما آنقدر بودنش بد باشد که نتوانی تحملش کنی و نه هم بخواهی که نباشد
نه بتوانی بروی و نه بتوانی بمانی .
دیوانه وار دنبال دستگیره ای برای نجات بگردی و آن را نیابی

نمیدانم آدمیزاد چرا باید آنقدر کسی را برنجاند که چنین دعایی نصیبش شود.چرا آدمیزاد باید کسی را به این حد عاجز کند که درد قلب سوخته اش فقط با یک دعای سوزناک آرام گیرد.

من به نفرین ها بسیار فکر میکنم به مرغ امید که گاهی به راه ست و گاهی به نیمه راه هم فکر میکنم

من به درد قلبهای سوخته هنگام جز زدن بسیار فکر میکنم .

عادله زمانی
@mmoltames باز کردن / نظر دهید

2023-02-18 10:30:53 نقشه‌ات رو عوض كن،
اما هدفت رو هرگز!


@mmoltames باز کردن / نظر دهید

2023-02-16 09:45:14 من همیشه می‌خواستم بدونم که مقدره چی بشم. اما خیلی وقته اونو پشت سر گذاشتم.

پسر گفت: از کجا اینو میگی؟

خرگوش جواب داد: من دیگه اونقدرا اهمیت نمی‌دم که بقیه مردم رو تغییر بدم.

@mmoltames باز کردن / نظر دهید

2023-02-16 09:44:53 اگر عقاب هستید، به مدرسه غازها نروید
حتی اگر فردی هدفمند و روشن بین و با اراده باشید، همنشینی با افراد ضعیف و سست اراده شما را شبیه آنها خواهد کرد.

@mmoltames باز کردن / نظر دهید