کوتاهنوشتها محسن احمدوندی بدبین بودن به پدیدهٔ ازدواج و بر | شعر، فرهنگ و ادبیات
کوتاهنوشتها محسن احمدوندی
بدبین بودن به پدیدهٔ ازدواج و برحذر داشتن دیگران از انجام آن در بسیاری از متون کهن دیده میشود، اما «روضهٔ خُلْد» در این میان جایگاهی ویژه دارد. من به یاد ندارم کتابی را که به این اندازه از ازدواج بد گفته باشد و دیگران را از آن منع کرده باشد. مجد خوافی در باب یازدهم کتاب خود با عنوان «در نکاح و احوال زنان» بارها و بارها از بدیهای ازدواج میگوید و نشان میدهد که دل پُری از ازدواج دارد. در جایی ازدواج را مجموعهای از بلاها و بدبختیها میداند:
آن کس که بلا و محنتِ تن خواهد آوارگی از خانه و مسکن خواهد
صد سلسله از عنا به گردن خواهد دانی که بود؟ کسی که او زن خواهد (مجد خوافی، ۱۳۴۵: ۱۸۹)
و در جایی دیگر و در قالب حکایتی طنزآمیز ازدواج را بدترین عقوبت و عذاب معرفی میکند:
یکی در شهر کرمان دزدیای کرد گرفتش خصم و پیش حاکم آورد
ملک فرمود کاین دزدی تباه است چنین کس را رها کردن گناه است