ناصر نقویان

2022-12-22 06:25:06 كمك ها و دستگيري هاي شما گراميان از مردم نيازمند و محترم در آذر ماه باز کردن / نظر دهید

2022-12-22 06:16:03 باز کردن / نظر دهید

2022-12-22 06:15:53 باز کردن / نظر دهید

2022-12-21 14:05:06 مردم همه گوسفندند و‌ ما چوپان !

سال 87 بود کتابی به قلم زیبای سید مهدی شجاعی نویسنده توانای کشور نوشته شد اما پس از اولین انتشار شاهد جمع اوری کتاب از کتابفروشی ها بودیم که بعد ها عنوان شد این کار به درخواست نویسنده کتاب بوده و نه ممنوع شدن آن اما...

در سال 88 و بالا گرفتن اختلافات سیاسی این کتاب نیز حالت ممنوع الانتشاری به خود گرفت ولی مدتی بعد به رایگان در فضای اینترنت منتشر شد و به علت محتوای خوبی که داشت به سرعت در وبلاگها و سایت های فارسی زبان گسترش یافت.

کتاب که طرح روی جلد به ظاهر طنز و فانتزی دارد دارای مطالبی است که به جرات میتوان گفت برای اولین بار است که به این شکل نوشته میشود و شاید تا سالها تکرار نشود.

اما چیزی که تمامی نگاه ها را به خود جلب میکرد ...

داستان شیوا و جملاتی است که با فونت درشت تر در دل این کتاب جای داده شده که در ادامه خلاصه ای از ان را می بینیم:

پادشاهی به نام ممول در کشوری خیالی به نام غربستان پادشاهی میکرد.
او مرد و وصیت کرده بود مردم با انتخاباتی هر دوسال یکبار یکی از 25 پسرش را برای پادشاهی انتخاب کنند.
مردم هر دوسال یکبار یکی از فرزندان او را كه هر كدام يك "دمو" بودند را انتخاب و فرد برگزیده به شیوه ای حکومت کرد.
اما هيچكدام از اين دموهاي شماره و ستاره دار نتوانستند اوضاع كشور را به سامان برسانند و دست آخر مردم تصميم گرفتند ، پسری که عقب مانده بود و مشکلات ظاهری داشت به نام دموقراضه را به سلطنت برسانند.

اما او طور دیگری عمل کرد.

افرادی مانند خود را به پست و مقام رساند ولی دیالوگ هایی که با همین افراد داشت برگ برنده این داستان است :

مردم همه گوسفندند و ما چوپان:

حواستان باشد!
بزرگ‌ترین اشتباه در حکومت، بها دادن به مردم، یا ارزش قائل شدن برای مردم است.

شما مطمئن باشید که اگر برای مردم، ارزشی بیش از گوسفند قائل شوید، نمی‌توانید بر آنها حکومت کنید.

بهای مردم را شما معین می‌کنید، نه خودشان.
اگر شما بر مردم قیمت نگذارید، آنها قیمتی بر خودشان می‌گذارند که هیچ‌جور نمی‌توانید بخرید.
و تازه این گوسفند که من گفتم بالاترین قیمت است: قیمت آدم‌های اندیشمند چاق و چله.
قیمت بقیه‌ی مردم، حداکثر در حد پشكل گوسفند است و نه بیشتر.


طوری برنامه‌ریزی کنید که مردم از صبح تا شب بدوند و آخر شب هم نرسند. مردم اگر مایحتاج خود را آسان به دست بیاورند، اگر وقت اضافه داشته باشند، عصیان می‌کنند، بداخلاقی می‌کنند و به فکر اعتراض و انقلاب و این حرف‌ها می‌افتند.

یک تشکیلاتی را تأسیس کنید که کارش چرخاندن مردم باشد، یا چرخاندن لقمه دور سر مردم.

کارش چیدن موانع مختلف، پیش پای مردم باشد. فرض کنید که آب دریا فاصله‌اش با مردم به اندازه دراز کردن یک دست است. جای دریا را نمی‌توان عوض کرد، اما راه مردم را که می‌شود دور کرد.
هزار جور قانون می‌شود وضع کرد که مردم دور کرهٔ زمین بچرخند و دست آخر به همان نقطه‌ای برسند که قبلاً بوده‌اند. و از شما به خاطر رسیدن به همان نقطه، تشکر هم بکنند.

مردم را به دو دسته تقسیم کنید و به یک دسته حقوق و مواجب بدهید که مراقب آن دسته‌ی دیگر باشند. دسته اول، به طمع مواجب یا از ترس قطع شدن مواجب، مرید شما می‌شوند و دسته‌ی دوم، از ترس دسته‌ی اول، مطیع و منقاد شما.
به این ترتیب، مملکت، خود به خود اداره می‌شود، بی‌آنکه شما زحمتی بکشید یا دغدغه‌ای داشته باشید.

مردم به دو دسته‌ی خیلی نامساوی تقسیم می‌شوند: عوام و خواص. نسبت این دو با هم، نسبت ۹۹ به ۱ است. یعنی از هر ۱۰۰ نفر، ۹۹ نفر عوام‌اند – عین خودمان – و یک نفر خواص است. و هیچ آدم عاقلی، ۹۹ را نمی‌گذارد، یک را بردارد.
پس خواص را در شمار هیچ‌یک از اعضای بدن خود به حساب نیاورید و در صورت لزوم، فقط به جلب رضایت عوام فکر کنید.
چرا که:

اولاً: جلب رضایت عوام، بسیار آسان‌تر از خواص است.

ثانیاً: رضایت عوام را فله‌ای می‌شود جلب کرد ولی خواص را یکی یکی؛ آن هم اگر بشود.

ثالثاً: عقل عوام به چشمشان است ولی عقل خواص، هر کدام، یک جایشان است که با زحمت هم نمی‌توان جایش را پیدا کرد.

و از همه مهم‌تر، در انتخابات و رأی‌گیری، رأی خواص و عوام یک‌اندازه است. رأی آدم خاص که بیشتر یا بزرگ‌تر از آدم عوام نیست.
پس آدم باید مغز خر خورده باشد که خواص را با همه‌ی مشکلات‌شان جدی بگیرد.
خلاصه این که: این عوام‌اند که سرنوشت و تقدیر خواص را رقم می‌زنند.
پس خود خواص را نباید جدی گرفت، ولی خطر خواص را چرا. خیلی باید مراقب بود. این خواص، موجودات پلید و ناشناخته‌ای هستند که اگر ازشان غافل شوید، کار دست‌تان می‌دهند.
عوام، هزارتایش کم است و خواص یک‌دانه‌اش زیاد. اگر توانستید سرشان را زیر آب بکنید، بکنید وگرنه لااقل مراقب باشید که یکی‌شان دوتا نشود

دموکراسی یا دموقراضه

@NaserNaghavian باز کردن / نظر دهید

2022-12-21 13:55:18 باز کردن / نظر دهید

2022-12-21 13:42:50 باز کردن / نظر دهید

2022-12-18 20:39:51 يكي از نيازمندان بخاطر درد بدن از خوابيدن بر روي زمين مشكل دارند اگر عزيزان تختي كه قابل استفاده بوده و به آن نياز نداشته باشند دارند لطفا اطلاع دهند.

@NaserNaghavian باز کردن / نظر دهید

2022-12-18 13:35:04 خدايا داد من (ما) بستان

در ايامي كه جناب رستم قاسمي وزير نفت دولت احمديه بودند بنده در يك سخنراني در دانشگاه تربيت مدرس به مناسبتي اشاره به يك قلم رشوه ميلياردي كه توسط برخي معاونان وزير نفت دريافت شده بود كردم.
متعاقب آن از طرف دادگاه ويژه روحانيت احضاريه اي و دادخواستي از طرف وزير نفت برايم آمد، مبني بر تشويش اذهان عمومي و نشر اكاذيب.
در دفاعيه دادگاه گفتم اين دادخواست بي معناست!
شما بايد ابتدا مداركي دال بر ادعايي كه در آن سخنراني داشتم از من بخواهيد و اگر نتوانستم ارائه كنم آنگاه ميشود تشويش اذهان و نشر اكاذيب!
جناب قاضي كه مأمور بود و مجبور ،
بعد از احضار مجدد و تقارن پيگيري آن با تشكيل دولت جديد كه دستور لغو شكايات اينچنيني را صادر كرده بود، پرونده را مختومه كرد.

@NaserNaghavian باز کردن / نظر دهید

2022-12-11 22:26:41 رفاقت دو طلبه با دو جوانى كه عمامه شون رو انداختند. فيلم را ببينيد حتما

كاش نمايندگان خدا از اين طلبه باصفا ياد ميگرفتند و با معترضين و برخي از مغتششين همينطور برخورد مي كردند و بقول حافظ در اين مسأله كوتاهي و تقصير نمي كردند

صد ملك دل به نيم نظر ميتوان خريد
خوبان در اين معامله تقصير مي كنند

@NaserNaghavian باز کردن / نظر دهید

2022-12-11 13:48:51 ضمن تشكر از آقاي قنبرطلب كه رضايتشان و عفو از آقاي ماهان را اعلام كردند، از رياست محترم قوه قضاييه هم خواهش مي كنيم با توجه به التماس هاي مادر بزرگهاي ماهان و درخواست مردم و گذشت شاكيان، با رأفت و رحمت برخورد كرده و از اعدام اين جوان درگذرند.

باشد كه با اين كار و البته شنيدن و پاسخگويي صحيح به معترضاني كه اعتراضشان به اغتشاش و آشوب منجر نشده ، كار حكومت داري سامان بيشتري و دلهاي مردم به آرامش افزونتري برسد.

@NaserNaghavian باز کردن / نظر دهید