«خواهران و دختران ما» ـ بزبان عادی (احمد کسروی) در پیرام | پاکدینی ـ احمد کسروی

«خواهران و دختران ما» ـ بزبان عادی (احمد کسروی)

در پیرامون این دفتر


در سال 1312 که انتشار مجله‌ی پیمان شروع شد از همان شماره‌ی اول بابی زیر عنوان «مادران و خواهران ما» باز ‌بود که درباره‌ی زنان بحث می‌کرد. سپس نیز مقاله‌های بسیاری در همان باره چه در مجله‌ی پیمان و چه در دیگر جاها نوشته شد. ‌باید گفت : یک رشته از مهمترین سخنان ما در موضوع زنان می‌بوده.

ولی چون آن سخنان و مقاله‌ها متفرق بوده بارها یادآوری می‌شد که در کتابی گردآوری شود. از جمله پارسال که آقای محمدکریم فرهنگ در شیراز می‌بود با آقای ابراهیم آگاه و دیگران ، با حضور بانوانی جلسه داشته‌اند که بانوان کتابی درباره‌ی زنان درخواست کرده‌اند. آقای فرهنگ بما نامه‌ای نوشت و با نامه پولی را که خود او و آقایان آگاه و نبوی برای کمک بچاپ چنان کتابی داده بودند برای ما فرستاد.

از آن طرف در سالهای اخیر بسیاری از بانوان با فهم و دانش به راه پاکدینی وارد شده‌اند و چه در تهران و چه در دیگر جاها به کوششهایی مشغولند. گاهی نامه‌هایی از این بانوان بدست ما می‌رسد که مایه‌ی رضایت و دلگرمی بسیار می‌گردد. معلومست که جنبش پاکدینی به بانوان هم رسیده و آنان را به تکان واداشته است. در آبادان جلسات بانوان شروع شده و در دیگر شهرها نیز شروع خواهد شد.

در وحشیگریهای پارسال که در تبریز و مراغه بوقوع پیوست ، به بانوان هم صدمه رسید. دختر شانزده‌ساله‌ی آقای ضیاء مقدم و همچنین همسر او از وحشیان پستنهاد مراغه صدمه و آزار بسیار دیدند.
همه‌ی این اتفاقات ما را واداشت که به موضوع بانوان توجه بیشتر کنیم و کتابی (بلکه کتابهایی) در آن باره نوشته بچاپ رسانیم. در نتیجه به نوشتن و چاپ این کتاب پرداخته شد که به «بانوان پاکدین» تقدیم می‌گردد.

یک چیز را که باید یادآوری کنیم اینکه در آذرماه سال 1312 که انتشار مجله‌ی پیمان شروع شد ، هنوز زنها در چادر و هواداران حجاب نیرومند بودند. با این حال مجله‌ی پیمان سخن خود را پنهان نکرد و در بیهوده بودن چادر و روبند ، و ضرر آنها مقالاتی نوشت. سپس در سال 1315 که دولت چادر و پیچه را برانداخت این بار موضوع وارونه شد. به این شرح که زنان افراط کردند و در خودنمایی و آراستگی و یا آمد و رفت با نامحرمان افراط کردند. در این هنگام نیز مجله‌ی پیمان مقالاتی در مذمت این افراط‌کاریها نوشت. این را می‌نویسیم تا معلوم شود که همیشه آزادی بیان خود را حفظ کرده ملاحظه‌ی موقعیت و زمان را نکرده‌ایم.

دفتر نشریه‌ی پرچم


.