پنجره عقبی

2022-05-28 23:13:02 برندگان جوایز جشنواره کن ۲۰۲۲:
نخل طلا: مثلث غم ساخته روبن اوستلند
جایزه بزرگ : به طور مشترک به «نزدیک» ساخته لوکاس دونت و «ستاره ها در ظهر» ساخته کلر دنی
جایزه هیئت داوران: «ایئو» ساخته یرژی اسکولیموفسکی /«هشت کوهستان» ساخته شارلوت واندرمیرش و فلیکس ون گرونیگن
بهترین کارگردان: پارک چان ووک(تصمیم به رفتن)
بهترین فیلمنامه: طارق صالح(پسری از بهشت)

بهترین بازیگر زن: زهرا امیرابراهیمی(عنکبوت مقدس- علی عباسی)

بهترین بازیگر مرد: سونگ کانگ هو «واسطه/دلال» ساخته هیرو کازو کوره ادا

جایزه دوربین طلایی: War Pony ساخته رایلی کیو و جینا گامل
نخل طلای فیلم کوتاه : «زمزمه آب/THE WATER MURMURS » ساخته جیانینگ چن
_جایزه ویژه به مناسبت هفتادو پنجمین سالگرد برگزاری جشنواره کن به برادران داردن و فیلم جدیدشان رسید. باز کردن / نظر دهید

2022-05-06 20:50:20 ‍ برای هزاران سال است که انسان تلاش می‌کند راهی بیابد که از پیری بگریزد و بر مرگ غلبه کند. این کوشش برای رسیدن به جاودانگی هر چند تا همین چند دهه پیش موضوعی تخیلی به شمار می‌رفت، اما حالا رفته رفته و به طور فزاینده‌ای در حال تبدیل به کانون علم واقعی است.

به گزارش نشریه واشنگتن‌پست، در سال ۲۰۱۳ گوگل یک شرکت بیوتکنولوژیکی به نام کالیکو را تاسیس کرد که هدف آن مقابله با پیری و «حل» مسئله مرگ است. از سوی دیگر پیتر تیل، بنیانگذار شرکت مالی پی‌پل متعهد شده است که با مرگ «مبارزه کند».

سال گذشته گزارش شد که جف بزوس رئیس شرکت آمازون هم در آزمایشگاه‌های شرکت آلتوس، شرکتی که قصد دارد سلول‌ها را به منظور معکوس کردن روند بیماری «جوان‌سازی» کند، سرمایه‌گذاری کرده است. حتی یک شرکت دانش‌بنیان هم در حال توسعه داروهایی است که می‌‌تواند کاری کند سگ‌ها عمر طولانی‌تری داشته باشند. آزمایش‌های بالینی این شرکت قرار است در سال جاری آغاز شود و در صورت موفقیت‌آمیز بودن بر روی انسان‌ها آزمایش شود.

قدمت تلاش بشر برای دست یافتن به جاودانگی به هزاران سال می‌رسد. چین شی هوانگ، اولین امپراتور چین در قرن سوم قبل از میلاد، در جستجوی جاودانگی «اکسیر حیات» را در جامی نوشید اما چندی بعد در ۴۹ سالگی بر اثر مسمومیت جیوه درگذشت.

در طول تاریخ، خون یک داروی محبوب ضد پیری بوده است. در سال ۱۴۹۲ به پاپ اینوسنت هشتم که در حال مرگ بود خون کودکان تزریق شد. او به توصیه یک دانشمند زمانه‌اش به نام مارسلو فیچینو عمل کرده بود که می‌گفت سالمندان می‌توانند خون جوانان را «مانند زالو» بمکند تا ساعت بیولوژیکی بدن خود را به عقب برگردانند.

در دستورالعمل فیچینو آمده بود که خون کودکان قبل از تزریق باید با آب داغ و شکر مخلوط شود. ناگفته نماند که این روش سرانجام کارگر نیافتاد و پاپ اعظم به همراه کودکان اهداکننده خون جان خود را از دست دادند.

حمام کردن در خون باکره‌ها یکی دیگر از راه‌های پیشنهادی عجیب برای مبارزه با پیری بوده است. در آغاز قرن هفدهم، شاهدخت مجارستانی الیزابت باتوری معتقد بود که فرو رفتن منظم در یک وان پر شده از خون دختران باکره از چروک شدن پوستش جلوگیری می‌کند.

تمثیل جاودانگی اثر جولیو رومانو در قرن ۱۶ میلادی/ Detroit Institute of Arts
یورونیوز
#جاودانگی #مقابله_با_پیری #جوانی #جوان_سازی

@sahandiranmehr باز کردن / نظر دهید

2022-03-19 13:24:43 باز کردن / نظر دهید

2022-03-16 00:14:14 بازسازی حمله روسیه به خرسون در چهارشنبه سوری استان خراسون/ مشهد
@sahandiranmehr باز کردن / نظر دهید

2022-03-16 00:13:13 https://www.akhbar-rooz.com/145594/1400/12/24/
زلنسکی: «باید بپذیریم» که اوکراین نمی‌تواند به ناتو بپیوندد! باز کردن / نظر دهید

2022-03-15 23:46:57 https://news.gooya.com/2022/03/post-62304.php باز کردن / نظر دهید

2022-03-13 13:48:56 روزنامه اعتماد یادداشتی از دکتر محسن رنانی استاد اقتصاد دانشگاه اصفهان را منتشر کرده است.

در بخشهایی از این یادداشت آمده است:

*من علم را برای علم نمی‌خواهم. اگر علم نتواند دردی از دردهای مردم کشورم را درمان کند به چه دردی می‌خورد؟ گرچه معتقدم نظام علم جهانی دارد رنج بشری را کاهش می‌دهد اما ما شده‌ایم نشخوارکننده علم جهانی و دانشگاه‌مان به کارخانه تولید «مقاله‌های بازتولیدی» تبدیل شده است تا مقامات‌مان هورا بکشند که ما رتبه چندم تولید علم در جهان را داریم. من نمی‌خواهم در این تقلب مشارکت کنم.

*حالا احساس می‌کنم کار روشنفکری نیز به پایان راه خود رسیده است. از یک سو حکومت خودش را به نشنیدن زده است و فراتر از آن، روشنفکران و منتقدان را، هم در گفته‌های علنی‌شان و هم در پشت پرده، میکروب‌های اجتماعی و سیاسی می‌خوانند؛ از سوی دیگر مردم نیز دیگر چنان در زیر چرخ تورم، بیکاری، فساد و ریاکاری فرسوده شده‌اند که وقت، انرژی، حوصله و انگیزه شنیدن و همراهی با روشنفکران را ندارند.



*حاصل آن رویکرد حکومت و این وضعیت جامعه، آن شده است که از این پس تنها دو قشر عقل و دل نسل جوان را خواهد ربود: براندازان و طنازان (سلبریتی‌ها). اگر اوضاع به همین شیوه پیش برود، رهبران انقلاب یا شورش‌های آینده ایران از میان این دو قشر برخواهند خاست و چه سرگشته است حکومتی که با کوته‌فکری مسیر تحولات را به سویی ببرد و نخبگان و منتقدان مصلح را چنان زمین‌گیر کند که نسل نوخاسته هیچ‌ راهی نداشته باشد جز آنکه یا به امثال مرحوم زم پناه ببرد یا به امثال حضرت تتلو.

*اما یک نقطه امید بزرگ در بستر جامعه وجود دارد که دارد روز به روز پررنگ‌تر می‌شود. برای آینده ایران اگر امیدی به تحول عقلانی و اخلاقی باشد، تنها و تنها از سوی زنان است. زنان این عصر گام‌به‌گام دارند اعتماد به نفسی که در طول تاریخ از آنان ستانده شده بود را باز می‌یابند و حقوق پایمال‌شده خودشان توسط مردان و حکومت‌های طول تاریخ ایران را باز می‌ستانند.

*اکنون برای روشنفکران و برای ما مردان، اگر نخواهیم مهاجرت کنیم و اگر نخواهیم دق کنیم، یک راه مانده است و آن اینکه برخیزیم و به زخم‌های ایران سلام کنیم. ما راهی نداریم جز آنکه زخم‌هایی را که در پیدایش آنها مشارکت داشته‌ایم، به رسمیت بشناسیم و برای مرهم نهادن بر آنها آستین بالا بزنیم. همان زخم‌هایی که با مدیریت مردان سیاستمدار و با مشارکت مردان روشنفکر در قرن گذشته و به ویژه در چهل سال اخیر بر پیکر این جامعه نشسته است. زخم‌هایی از جنس فقر، کودکان کار، حاشیه‌نشینی، بزهکاری، اعتیاد، کارتن‌خوابی، تن‌فروشی، آلودگی، امواج بیماری و نظایر آنها که پیکر جامعه ما را شرحه‌شرحه کرده است بنابراین اکنون برای منِ «روشنفکرِ مرد» یک راه مانده است؛ همان راهی که پیتر سینگر (فیلسوف اخلاق) توصیه‌ می‌کند. او می‌گوید «بر خیری که شخصا می‌توانید برسانید تمرکز کنید، نه بر مسائلی که باقی‌ می‌ماند یا حل‌شان دست شما نیست.» باز کردن / نظر دهید

2022-03-02 01:10:56 باز کردن / نظر دهید

2022-02-28 12:26:37 ادامه پست قبل

5-هدف اولیه روسیه در این جنگ، به جای استفاده از جنگ نیابتی و مصون ماندن از تبعات حضور مستقیم، اشغال مناطق روس تبار یا همسو با روسیه در شمال، شرق و جنوب اوکراین با هدف تجزیه اوکراین در گام اول و تحمیل حالتی فدرال برای از بین بردن اقتدار مرکزی تصمیم گیران ساکن کی‌یف بود تا از این طریق حضور غیرمستقیمی در اوکراین داشته باشد، دیوار برلین سابق را به شکل غیر فیزیکی اما عملگرایانه در مقابل پیشانی شرقی ناتو و غرب و در مرزهای غربی اوکراین تشکیل دهد و مانع دایمی پیوستن اوکراین به ناتو و جبهه غرب شود و پس از آن با برجای گذاشتن متحدین خود در ساختار کشور اوکراین دست به تخلیه این کشور بزند و با این موفقیت، ضرورت احیای پیمان ورشو را به همپالکی‌های مجاور خود گوشزد کند.

علیرغم بروز مشکلات لجستیک در میدان نبرد روسیه همچنان این هدف را در مذاکره با هیات اوکراینی پیش خواهد برد و دستکم تضمین نفوذ موثر استان‌ها یا جمهوری های خودمختار همسو با روسیه در تصمیم گیری‌ها با بهانه حفظ حقوق روس تبارها و مشارکت همه بخش‌های اوکراین در تصمیم گیری های دولت مرکزی ، خط قرمز روسیه خواهد بود . روسیه پس از حصول این هدف اقدام به تخلیه اوکراین خواهد کرد. عدم توفیق در این هدف به ادامه جنگ و گرفتن امتیاز در زمین برای استفاده از اهرم فشار بر اوکراین منجر خواهد شد که راهی پر از سنگلاخ برای روسیه تلقی خواهد شد زیرا زمان به نفع اوکراین است .

6- کارآمدی توسل به زور و جنگ- دستکم از بعد از جنگ جهانی دوم- در بیشتر موارد، زیر سوال رفته است با این همه روسیه نه تنها این راه غلط را برگزید بلکه، اقتصاد جنگ را نادیده گرفت، به تجربه ناکام آمریکا در دخالت نظامی یک جانبه و بدون ائتلاف، بی توجه بود و نقش افکار عمومی را کم اهمیت دانست. این سه نکته، از فاحش‌ترین اشتباهات روسیه بوده است. اوکراین نیز بیش از حد لازم به غرب تکیه کرد، در مسیرهایی که غرب در جهت تامین منافع خود پیش روی این همسایه ضعیف روسیه قرار داده بود، بی‌محابا گام برداشت اما به مرور، هم اعتماد به نفس لازم از ایجاد همبستگی ملی را پیدا کرد و هم سریع به نقش مشارکتی همه گروه ها بالاخص در تشکیل تیم مذاکره کننده(متشکل از حزب حاکم و حزب مخالف) پی برد و هم از ظرفیت‌های افکار عمومی استفاده کرد با این وجود آسیب‌های حاصل از ویرانی زیرساخت‌ها در این جنگ ویرانگر چیزی نیست که نادیده گرفته شود.

7-ماجرای روسیه درس‌های فراوانی برای ما داشت. در این جنگ مشخص شد نه تنها تضمین‌های غرب که تضمین‌های روسیه نیز چیزی برای دلخوشی ندارد همچنانکه نماینده اوکراین در سازمان ملل خطاب به همتای روسی خود گفت، نه تضمین ها قابل اتکاست و نه حتی برای نزدیکان پوتین ، برنامه های شیطانی او روشن و قابل پیش بینی است.

نه روسیه و نه غرب هیچکدام قابل اتکا و اعتماد نیستند اما این به معنی نادیده گرفتن موازنه در رابطه با این دو نیست. روسیه علیرغم وسعت سرزمینی و ظرفیت‌های بالقوه و توان نظامی، اکنون مقهور عدم توازن اقتصادی، انزوا و وجهه ناخوشایند در عرصه بین المللی است و این مساله بیش از هرچیز ذهن ما را متوجه استقلال در سیاست خارجی ، در نظر گرفتن عامل توسعه اقتصادی و سیاسی و موازنه در رابطه با قدرت‌ها می‌کند. استقلال ، نیازمند اقتدار حاکمیت است و اقتدار نیز مبتنی بر مشروعیت مردمی.

مشروعیت مردمی حاصل سهیم کردن مردم در قدرت و اقتصاد و سیاست و پاسخگویی به آنهاست. همه اینها زمینه ساز توسعه اقتصادی و سیاسی و مکمل آن، پرهیز از انزوا در سطح جهان است. ملزومات قدرت و منفعت در جهان امروز اینهاست و تاریخ چندان وقعی به اما و اگرهای ما نمی‌نهد. رسیدن به این ملزومات و تحقق ان اهداف ممکن است اما پیش از هرچیز نیازمند تصمیمی شجاعانه و اندیشه‌ای بلند است.
@sahandiranmehr باز کردن / نظر دهید

2022-02-28 12:26:37 نکته‌ها و عبرت‌های جنگ روسیه علیه اوکراین
سهند ایرانمهر

با گذشت چند روز از حمله روسیه به اوکراین حالا می توان ارزیابی نسبتا دقیقتری از اوضاع در قالب چند نکته داشت:

1-در کنار متغیرهای متعدد سیاسی و اقتصادی، نباید این واقعه را خالی از بُعد ایدئولوژیک دانست. پوتین از سالها قبل به شدت تحت تاثیر رساله" وظیفه ما" ایوان ایلین، فیلسوف سیاسی و متفکر دینی روسی بوده است. او با پیش‌بینی فروپاشی شوروی ، مبدع ایده روسیه ملی گرای مبتنی بر روح ارتدوکس مسیحی است که باید روح روسی را در سرتاسر روسیه احیا کند و حتی اقوام روسی زبان برای رستگاری روسیه و جهان بکار گیرد و این همه نیازمند ابرمردی است که به جای تمکین از قانون به همراهی روس تباران و تشکیل اتحادیه ارواسیایی برای مقابله با اروپای کلاسیک بیاندیشد. در افکار ایلین، مهار کردن اوکراین عصیانگر در پیشانی شرقی اروپا اهمیت شایانی دارد و نقل قول های متعدد پوتین پیش و پس از اشغال کریمه از ایوان ایلین بی‌سبب نیست.

2- نزاع فعلی بیش از نزاع روسیه و غرب(اعم از اروپا و آمریکا) بیشتر نزاعی اروپایی و روسی است اگرچه نمی‌توان به شکل کامل آمریکا را از آن دور داشت. برنده این نزاع تا اینجای کار، آمریکاست، همچنانکه آمریکا درعین همپیمانی با اروپای آزاد، برنده نزاع پیش آمده در اروپای جنگ دوم جهانی بود. آمریکا، اکنون قرارداد نورد استریم 2 را که باعث وابستگی انرژی اروپا به روسیه -و بالتبع رفتار توام با احتیاط آنان با پوتین بود- دچار شکست می‌بیند. منابع عظیم ارزی روسیه در بانکهای آمریکایی و بریتانیایی بهانه خوبی برای انسداد یافته است و می‌تواند اهرم فشار موثری علیه روسیه شود و اقتصاد ضعیف آن را نیز تحت الشعاع قرار دهد. ماجراجویی روسیه و تبعات به شدت سنگین آن در زمینه اقتصادی، افکار عمومی جهان و آسب پذیرتر کردن اقتصاد روسیه، پیام روشنی به چین و توسع طلبی ارضی آن در مورد تایوان نیز بود و از همه اینها مهمتر اینکه افزایش قیمت جهانی نفت و کاهش نرخ خرید، ضربه هنگفتی به اقتصاد درحال رشد چین تلقی می‌شود.(کسینجر همواره تاکید داشت که رابطه آمریکا با دشمنانش باید بیشتر از رابطه آنان با یکدیگر باشد و نیکسون همواره این نکته را در نظر داشت، این از جمله نکات منفی حوادث اخیر برای امریکاست زیرا چین به روسیه نزدیکتر شده است)

3-غرب با زیرکی و پیش از حمله روسیه به اوکراین، این کشور را در حالت آچمز قرار داد. اگر روسیه به نفوذ روز افزون ناتو در حوزه نفوذ خود(یا خارج نزدیک به تعبیر روس ها) بی‌اعتنا بود، خود را در معرض تهدید جدی امنیتی می‌دید و اگر وارد جنگ می‌شد علیرغم هزینه های سنگین -به عزم خود- چنگ و دندانی به ماجراجویی های غرب نشان می‌داد. روسیه راه دوم را برگزید و تصور می‌کرد که هزینه آن کمتر است و همانند ماجرای کریمه موضوع به راحتی فیصله می‌یابد اکنون نیز استمرار روش سخت نظامی روسیه در اوکراین خطر فرسایشی شدن جنگ و تبدیل اوکراین به باتلاق روسیه را افزایش خواهد داد . این نکته ای است که روسها نیز به خوبی دریافته‌اند و اروپایی‌ها و آمریکایی ها نیز چندان نگران طولانی شدن جنگ نیستند (اگر نگوییم تعلل در حمایت موثر از اوکراین و اجتناب از حضور ناتو، تا حدی عمدی بوده است).

4-اولاف شولتز صدراعظم آلمان در سخنرانی خود در بوندستاگ، سخنان قابل تاملی را بر زبان آورد. او این جنگ را از دو جنبه "اروپایی " و "ضد دموکراسی"بودن حایز اهمیت فراوان در "تاریخ" دانست و گفت که :"اروپای بعد از این اروپای پیش از این نخواهد بود". این سخن واکنش به نظریه‌ای است که این روزها به نظریه"روکش" موسوم شده و هوادارانی یافته است.

طبق این نظریه هر آنچه در دنیای متمدن و آزاد مبتنی بر حقوق و قوانین آزادیخواهانه و مدرن بشری وجود دارد، روکشی موقتی است که زیر خاکستر آن آتش عملگرایی، راستگرایی و استبداد مبتنی بر زور خفته است . بروز دو جنگ جهانی اول و دوم ، بحران بالکان و ماجرای اخیر اوکراین در کنار سربرآوردن جنبش های واگرایانه و دست راستی در سرتاسر اروپا و حتی آمریکا نشان های آشکاری از تایید این نظریه قلمداد می‌شوند. علاوه بر اینها، مدتی است که کارآیی دموکراسی در جهان با عملکرد قاطع و موثر چین در زمینه اقتصادی و مهار بحرانهایی چون کرونا و نیز مشت آهنین روسیه در مسایل بین المللی و داخلی در قبال عملکرد کند و توام با تردید و سراسر تفرقه و اختلاف غرب زیر سوال رفته است . بحران اوکراین آوردگاه جدی غرب برای غلبه بر این تردید است، بنابراین توفیق یا شکست آن تاثیر عظیمی بر تاریخ، اروپا و دموکراسی خواهد داشت و از همین روست که شاهد تغییر رویه "رسمی" آلمان برای ارسال سلاح به مناطق درگیر بعد از جنگ دوم جهانی و تکاپوی غرب هستیم.

..ادامه پست بعد باز کردن / نظر دهید