به مردم نامه بنویسید نه به وزیر! کارزاری به راه افتاده که از | پهرست- زبان و ادب پارسی
به مردم نامه بنویسید نه به وزیر!
کارزاری به راه افتاده که از وزارت آموزشوپرورش می‌خواهد شاهنامه را در زمرهٔ درس‌های رسمی مدارس قرار بدهد.
من با این کار و کارزار مخالفم. نه به این دلیل که آشنایی و انس با شاهنامه برای دانش‌آموزان مفید و لازم نیست بلکه فکر می‌کنم که دم‌ودستگاه ناتندرست آموزشوپرورش نمی‌تواند از عهدهٔ این کار مهم برآید. یعنی اگر هم به فرض محال آموزشوپرورش این درخواست را بپذیرد و به فرض محال دیگر به تعداد کافی معلم باکفایت برای این امر وجود داشته باشد، باز حاصل کار بد و تباه خواهد بود. نقض غرض خواهد بود.
مشکل بزرگ جای دیگر است؛ ساختار ایدئولوژیک و سیاست‌زدهٔ آموزشوپرورش شخصیت فردوسی و روح شاهنامه را تحریف خواهد کرد و آن را در قاب منافع سیاسی و ایدئولوژیک حکومت قرار خواهد داد؛ از فردوسی یک آخوند خواهند ساخت که پیام کتابش حمایت و حفظ «محور مقاومت» است. به خاطر دار این معنی که در خدمت کجا گفتیم و ما نباید به دست خودمان مقدمات این تحریف و خسران را فراهم بیاوریم.
شاهنامه کتاب کتاب‌های ما ایرانیان است. پیام راستین شاهنامه را خود ما مردم باید به فرزندانمان منتقل کنیم.اگر روزی به این نتیجه برسیم که وظیفه داریم فرزندانمان را با شاهنامه آشنا کنیم، آن روز، روز جشن ماست. فرمود: آب کم جو تشنگی آور به دست؛ وقتی شوق آموختن شاهنامه به خواست و پویه‌ای ملی بدل شود، کتاب و آموزگار و فیلم و نرم‌افزار مناسب و ارزان فراهم خواهد آمد. از بالا و پست آب خواهد جوشید.
دوستان! کارزار خواندن شاهنامه به راه بیندازید؛ کارزار انس عمومی با شاهنامه. به مردم نامه بنویسید نه به وزیر. به هم یادآوری کنیم که شاهنامه بخوانیم. هم خودمان و هم فررندانمان شاهنامه بخوانیم. به هنرمندان و نویسندگان و شاهنامه‌پژوهان و نرم‌افزارسازان نامه بنویسید و از آنان بخواهید که راه آشنایی مردم با شاهنامه را هموارتر و جذاب‌تر کنند. دریغ است که این کتاب زندهٔ فرهنگ‌ساز در حصار پژوهش‌های فنی و تأملات نخبگانی محصور شود که البته آن هم به جای خود بایسته و مهم است. پژوهش‌های علمی باید فایده‌اش به مخاطب عام هم برسد و درنهایت، فهم عمومی از شاهنامه را درست‌تر و دقیق‌تر کند. فضای مجازی امکان بسیار بزرگی برای گسترش فرهنگ شاهنامه مهیا کرده است.
شاهنامه همیشه کتاب مردم بوده است. با مردم و در میان مردم زیسته است. مردم دل به قصه‌هایش سپرده‌اند. هنوز با اینهمه لجن‌پراکنی آینه‌اش روشن است و میان مردم حرمت دارد. همین مردم شاهنامه را حفظ خواهند کرد و مثل مشعلی در ظلام به آیندگان خواهند سپرد.
صحبت حکام ظلمت شب یلداست نور ز خورشید جو بوکه برآید
