■ این موضوع که ما باید به عقاید مذهبی مردم احترام بگذاریم با خ | فلسفه
■ این موضوع که ما باید به عقاید مذهبی مردم احترام بگذاریم با خون ما عجین شده، همسایه تو حق داره که به هر چیزی که دلش میخواد درباره اعتقاد به خدا ، ساختار اخلاقی در جهان هستی، اعتقاد داشته باشه، همسایه تو حق داره به هر چیزی که دلش میخواد در مورد اتفاقاتی که پس از مرگ میفته اعتقاد داشته باشه، و تو باید حتما به این عقاید احترام بزاری،صرفا به این دلایل که همسایه ات به چنین چیزی اعتقاد داره. ما توی کدوم یک از مباحث دیگه ای، چنین چیزی رو رعایت میکنیم؟؟؟ آخرین باری که به هر کدام از شما گوشزد شده که به اعتقادات کسی در مبحث تاریخ، جغرافیا پزشکی و یا مهندسی احترام بزاره ، کی بوده؟ ما به اعتقادات مردم احترام نمیزاریم، ما دلایل و استدلال هاشون رو مورد سنجش و ارزیابی می کنیم. اگر دلایل و استدلال های من به اندازه کافی خوب باشه، شما ناچارا به چیزی که من اعتقاد دارم ایمان پیدا میکنی، معنی یک انسان منطقی همینه و منطق سرایت پذیره. اگر من میومدم و میگفتم هالوکاست هیچوقت اتفاق نیوفتاده شما به هیچ عنوان زیر بار هیچ مسئولیتی نیستی که به اعتقاد من احترام بگذاری. ما به اعتقاد کسانی که معتقدند الویس پریسلی هنوز زندس احترام نمیزاریم یا تمام کسایی که به این زیارت های مسخره به خونه الویس پریسلی میرن. از زوار خانه الویس پریسلی هیچ وقت دعوت به عمل نمیاد که بیان و جزوی از هیئت مدیران دانشگاه های ما باشن ، اینا نمیتونن رئیس های دانشگاه ها باشن. همه چیز خوب و عالیه تا اینکه میرسیم به مبحث خدا و ادیان و یهو تمام این قوانین دود هوا میشه. دیگه هیچ مدرک و قانونی وجود نداره، دیگه اون موقع میتونی با صفر تا مدرک ، ۱۰۰ درصد مطمئن باشی و تازه به خاطر اینکار بهت احترام میزارن و تاییدت میکنن. دیگه این تابو است که گفتگوها، به انتقاد از اعتقاداتشون کشیده بشه و چیزی که من در کتابم توصیه میکنم و طرفدارشم، نوعی نامدارایی در گفتگوهاست، ما قوانینی بر انکار کنندگان هالوکاست نداریم، تنها چیزی که ما نیاز داریم معیاری برای صداقت روشنفکران است، به این صورت که افرادی که تظاهر میکنند کاملا در مورد همه چیز مطمئن هستند ولی بوضوح مشخصه که اصلا مطمئن نیستن یکمی تحت فشار مباحثه ای قرار بگیرن . تمام این مسائل حل میشد اگر برخورد ما با تمامی کسانی که در مجلس سنا در مورد خدا حرف میزننیجوری بود که انگار دارن در مورد پوسایدن (خدای دریاهای یونان باستان)حرف میزنن. فقط تصور کنین که طوفان های شدیدی رو که توی خلیج های آمریکا داریم رو در نظر بگیرین ( برای در امون موندن از طوفان ) یهو یه سناتوری بزنه به سرش که به طور جدی به درگاه پوسایدن دست به دعا شیم، به هر حال این در حوزه اختیارات پوسایدن هست، اقیانوس ادعای بازپس گیری شهرهامون رو کرده . یقینا این اتقاق پایان حرفه سیاسی اون شخص خواهد بود!!!! و مطمئنا اینجوری نیست که یکی در قرن سوم کشف کرده که خدای انجیل و تورات و... وجود داره ولی پوسایدن وجود نداره ، این دو ادعا هیچ فرقی باهم ندارن و هر دو وضعیت کاملا مشابهی دارن.
