Pianoclub

2022-01-28 20:15:53 بزرگترین مرجع کتابهای صوتی و پی دی اف برای کتابخوانها. لطفا چنل تلگرامی کتابخانه را به دوستان فرهیخته و عاشقان کتاب خوانی معرفی بفرمایید.
@pianoclub باز کردن / نظر دهید

2022-01-26 00:45:21 سلام دوستان عزیز، چنل نقد آهنگ با حضور کارشناسان متخصص در حوزه شعر و موسیقی مجددا فعال شد. برای بررسی کارشناسانه موسیقی هایی که در داخل کشور تهیه می‌شود می توانید به این چنل ملحق شوید.
@pianoclub باز کردن / نظر دهید

2022-01-24 23:36:26 اجرای تکنوازی پیانو در سبک بلوز توسط میشل گاندلاش.
@pianoclub باز کردن / نظر دهید

2022-01-24 23:30:47 بخشی از اجرای "لویی آرمسترانگ"، خواننده و نوازنده بی همتای ترومپت جاز در سال ۱۹۶۹ میلادی.
It's a wonderful world

@pianoclub باز کردن / نظر دهید

2022-01-24 23:26:15 با شنیدن کلمه جاز می فهمیم که این موسیقی به موسیقی سیاهان آمریکا مربوط می شود و خصوصیات بارزی مانند تاکید های ریتمیک قوی، سنکوپها، سوینگ، سوال و جوابهای موزیکال، خلاقیت و بداهه نوازی دارد. بسیاری از ما فرق جاز و بلوز را نمی‌دانیم و اینکه چرا بعد از دهه ۲۰ میلادی آنچنان از واژه بلوز استقبال نشده است. واقعیت این است که موسیقی بلوز مادر موسیقی جاز است و بنا و ساختمان و شالوده کلی موسیقی جاز سنتی بر اساس بلوز بوده است. گام بلوز ۵ صدایی بوده که یک یا دو نت اضافی مثل نت اشاره هم داشته که به آن نتهای "بلو" می گفتند. اما از آنجایی که این موسیقی در طول مدت بسیار کوتاهی فراگیر شد و شاخه‌های بسیاری پیدا کرد موسیقی شناسان تصمیم گرفتند از واژه دیگری استفاده کنند تا کلی تر باشد و بتواند حق مطلب را ادا کند . بنابراین تقریباً از سال ۱۹۲۰ به بعد اصطلاح جاز جای بلوز را گرفت اما یادمان باشد که موسیقی بلوز عمدتاً همراه با خواننده است در صورتی که جاز می تواند موسیقی بی کلام یا اینسترومنتال هم باشد. موسیقی بلوز به لحاظ گام و مد های کاربردی بسیار محدودتر از جاز است و کسی که اختصاصاً دنبال موسیقی بلوز می رود این تفاوت‌ها را به خوبی درک می‌کند که در بلوز بداهه نوازی و بداهه خوانی بدون مراجعه به نوشته ها بسیار رایج تر است و در واقع بنیان اصلی موسیقی بلوز را تشکیل می‌دهد . اشعار بلوز عمدتاً غمگین و گلایه آمیز هستند اما در موسیقی جاز می‌تواند اینطور نباشد. در مورد تفاوت جاز و بلوز هم جوکی وجود دارد که بسیار جالب است:
"یک نوازنده بلوز سه تا آکورد رو جلوی هزار نفر می زنه و کارش راه می‌افته اما یک نوازنده جاز هزارتا آکورد رو جلوی سه نفر میزنه و هیچکس تحویلش نمیگیره!"

برگرفته از کتاب جاز، تألیف نیوشا بقراطی، سرگذشت موسیقی جاز، ویدیوی آموزش موسیقی جاز از تام براوند.
@pianoclub باز کردن / نظر دهید

2022-01-24 23:26:15 مختصری در مورد موسیقی جاز:



شاید برای شما این سوال پیش آمده باشد که اساساً کلمه جاز به چه معنی است و دقیقا از چه تاریخی کاربردی شده است. نکته جالب این است که تا قبل از سال ۱۹۲۰ به موسیقی سیاهان آمریکا جاز گفته نمی شد، بلکه اصطلاح بلوز به کار میرفت که به معنی غمگین و ناله کنان است. پس بلوز بسیار قدیمی‌تر از جاز است. نکته بعدی شیوه تلفظ این کلمه است که باید به صورت "جَس" (و نه جَز که روشنفکران بی مطالعه تلفظ می کنند.) خوانده بشود اما به دلیل اینکه جراید و محافل موسیقی ایران در دهه ۳۰ و ۴۰ تلفظ جاز را در گفتار و نوشتار خود استفاده کرده‌اند این تلفظ عمومی و رایج شد و به همین دلیل بیشتر اشخاص آن را جاز تلفظ می کنند و نباید روی تلفظ این کلمه بسیار حساس باشیم، چون غربی‌ها حتی در تعریف این کلمه به طور دقیق هنوز با هم به تفاهم نرسیده اند. (سال قبل، یکی از اعضا ما را به خاطر تلفظ جاز، به باد ناسزا گرفت و ما را بیسواد خواند!)
واقعیت عجیب در مورد کلمه جاز این است که این واژه هیچ معنی خاصی ندارد و وجه تسمیه آن مشخص نیست. طبق گفته و ادعای دیکشنری آکسفورد احتمالاً کلمه جاز از فرم اسلنگ یا غیررسمی کلمه jasm به معنی انرژی و با روح گرفته شده است و کاربرد آن به حدود ۱۸۶۰ برمی گردد و برخی از کتاب‌ها jism را ریشه آن می‌دانند که به معنای "اسپرم" است! و در سال‌های قبل از ۱۹۲۰ اصلاً استفاده نمی شده است. حتی یک آهنگ ساز جاز به نام "بلیک" در سال ۱۸۸۷ حاضر نشد از این کلمه برای موسیقی خودش استفاده کند چون فکر می کرد که یک کلمه بی ادبانه و شرم آور است.
برخی از ژانرها مثل رگتایم، راک و راک اند رول جزو شاخه های موسیقی جاز حساب می‌شود ولی برخی از موسیقی شناسان آنها را به عنوان سبک های مستقل از جاز معرفی مي کنند.
ناهنجاری ها، ناهماهنگی ها و سوءتفاهمات زیادی در شناسایی سبک جاز وجود دارد. در موسیقی مدرن رسم شده است که هر وقت موسیقی در هیچ طبقه‌بندی و ژانر خاصی نمی گنجد آن را جاز خطاب می‌کنند و حتی بعضی از اقسام موسیقی مدرن را هم که کوچکترین تشابهی با جاز کلاسیک ندارند باز هم به اشتباه، جاز خوانده می شوند.
@pianoclub باز کردن / نظر دهید

2022-01-24 21:40:08 آیا تا به حال فکر کرده اید که اساساً چرا ما باید تاریخ موسیقی را بدانیم و در مورد آن مطالعه کنیم ؟ مطالعه تاریخ موسیقی چه تاثیری دارد و چه چیزی را به دانش موسیقی های ما اضافه می کند ؟
نخست باید بگوییم که کلاً مطالعه تاریخ از ابتدا برای بشر جذاب بوده است. چه چیزی جذاب تر از این که بدانیم شخصیت‌های اسطوره موسیقی چه کار می کرده و در چه دوره ای زندگی می کردند و از شیوه زندگی و کار آنها باخبر باشیم. آیا مثلاً بتهوون بزرگ به خاطر آثارش اینقدر مشهور شده است و یا شخصیت این هنرمند در پر آوازه‌گی آن تاثیر داشته است؟ اساساً وقتی از موسیقی کلاسیک صحبت می کنیم چه خصوصیاتی از این موسیقی وجود دارد که آن را با دوره‌های قبل و بعد از خودش متمایز می‌کند؟ موسیقی های جدیدتر مثل موسیقی جاز و بلوز چه مختصاتی دارند؟
و یا مثلاً شونبرگ چه موسیقی ساخته که ما را به عنوان آهنگساز مدرن می‌شناسیم؟ سبک‌های اکسپرسیونیسم و امپرسیونیست از چه هنگام در موسیقی پدیدار شده اند و چه مشخصاتی دارند؟ چرا مثلا آثار شوپن و برامس با هم متفاوت هستند در حالی که هر دو در یک مقطع تاریخی زندگی می‌کردند؟ چرا می‌گوییم باخ پایه گذار سبک کلاسیک و بتهوون پایه گذار سبک رمانتیک در موسیقی است؟ چرا به هایدن پدر سمفونی گفته می شده است؟
بسیاری از معلمین موسیقی ما که در حال تدریس ادبیات موسیقی غرب هستند شما را تشویق می‌کنند که موسیقی کلاسیک اجرا کنید اما خودشان هنوز مطالعه دقیقی روی این سبک از موسیقی ندارند و دوران موسیقی کلاسیک را با سبک موسیقی کلاسیک اشتباه می گیرند.
مطالعه تاریخ موسیقی به تمام این سوالات پاسخ خواهد داد و شما را به سبک و دوران اجرایی قطعات نزدیکتر خواهد کرد. با مطالعه تاریخ موسیقی، از موسیقی های دوران های مختلف لذت بیشتری خواهید برد و موسیقی را به طور عمیق تری درک خواهید کرد.
@pianoclub باز کردن / نظر دهید

2022-01-23 17:37:58 جواهرده، بهمن ۱۴۰۰
@pianoclub باز کردن / نظر دهید

2022-01-21 21:08:38 نکته ای که در انتها باید به آن اشاره شود آن است که مواردی که در بالا به آنها اشاره شد اصول و قالب اولیه تهیه یک سونات هستند و آهنگساز ممکن است با توجه به سلیقه خود هر مقدار که بخواهد از چهارچوب اولیه خارج شود.
سونات آلگرو
بسیاری از سوناتهای زیبای موتزارت و بتهوون که ما می شناسیم (همچنین بسیاری از سمفونی ها) حالت سونات آلگرو دارند. پایه گذار اصلی این فرم موسیقی هایدن است و بصورت کلی به چهار بخش اصلی تقسیم می شود.
1- مقدمه : معمولآ تمپوی آرام دارد و ممکن است از تعداد کمی میزان (حتی صفر به معنی نداشتن مقدمه) تا بخش قابل توجهی از موسیقی را بخود اختصاص دهد. مقدمه معمولآ برای آشنایی گوش شنونده با کلید اصلی است اما این امکان هم وجود دارد که آهنگساز برای اتصال آن به کلید اصلی، توجه بیشتری به گامی که در فاصله پنجم کلید اصلی دارد را داشته باشد.
هیچ دلیلی وجود ندارد که آهنگساز تم هایی را که در مقدمه استفاده می کند در قسمت های بعدی دوباره مورد استفاده قرار دهد، در واقع انجام این کار بندرت توسط آهنگسازان مشاهده شده است.
استفاده از مقدمه برای یک سونات وزن موومان را بالا میبرد، مقدمه یک سونات در تکرارهای داخلی آورده نمی شود و تنها ممکن است آهنگساز آنرا در کدا (Coda) دوباره تکرار کند.
2- Exposition : همانطور که قبلآ هم اشاره کردیم تم اصلی و مواد اولیه برای موسیقی در این قسمت آورد می شود. در سوناتها آلگرو این قسمت باتموپوی آلگرو - یا نزدیک به آن - اجرا می شود و معمولآ از سه قسمت کوچکتر تشکیل شده است که می توانند تکرار هم داشته باشد.
اول از همه قسمتی است که در آن موضوعی مطرح می شود. این موضوع در کلید اصلی موسیقی قرار دارد و شامل یک یا بیشتر تم است.
قسمت دوم مسیر گذر به گام جدید است. این قسمت ممکن است شامل یک پاساژ برای رسیدن به پل (Bridge) باشد که در آن مدولاسیون انجام می شود.
و بالآخره قسمت سوم که بخش پایانی نام دارد و هدف آن تاکید بر روی گام جدید است، آهنگساز آزاد است که از مواد ملودیک قبلی استفاده کند و یا تم های جدیدی را معرفی نماید.
3- Development : این قسمت معمولآ با همان گامی که اکسپوزیشن در آن تمام شده است شروع می شود و آزاد ترین قسمت سونات محسوب می شود. آهنگساز می تواند به هر مقدار که بخواهد مدولاسیون انجام دهد و از هر تعداد تمی که بخواهد در آن استفاده کند. محدودیتی در تعداد میزانها ندارد و تمپوی آن معمولآ نزدیک به آندانته (Andante) انتخاب می شود.
قسمت بسط و توسعه می تواند فراز و نشیب های زیاد در ریتم، ملودی و دیگر المانهای موسیقی داشته باشد و همانطور که گفتیم Climax موسیقی در اینجا باید رخ دهد. مجموعه عواملی که بر شمردیم بعلاوه تمپوی پایین تضاد قابل ملاحظه ای را میان این قسمت و دو بخش اطراف خود ایجاد می کند.

4- Recapitulation : در این قسمت آهنگساز به تکرار و یادآوری قسمت Exposition می پردازد. ممکن است تغییراتی هم در آن اعمال کند اما آنقدر نیست که شنونده نتواند متوجه شود که این همان قسمت اول سونات است.
همانطور که اشاره کردیم ممکن است آهنگساز در انتهای Recapitulation از یک برگشت بزرگ به ابتدا استفاده کند و یا نه در صورت نیاز قطعه را به گونه ای به اتمام برساند که برای اتصال به موومان بعدی آماده شود.
از مفیدترین روشها برای شناخت بهتر فرم در موسیقی آن است که پس از آشنایی با چهار چوبهای تئوریک فرم، یکی از قطعات را بعنوان مدل انتخاب کرده بارها گوش کنید و پس از آشنایی با موسیقی، بر روی نت آن اقدام به تحلیل و آنالیز فرم نمایید، برای مثال سعی کنید بر روی سونات پاتتیک همین کار را انجام دهید.
@pianoclub باز کردن / نظر دهید

2022-01-21 21:08:38 سونات: یک تعریف ساده برای سونات می تواند به اینصورت باشد : "قطعه موسیقی که معمولآ برای یک یا دو ساز نوشته شده و در بیش از یک موومان اجرا می شود". اما فرم و نحوه تنظیم سونات از قرن هفدهم تا کنون در مقاطع مختلف زمانی دستخوش تغییرات بسیاری شده است که سعی می کنیم در این نوشته به توضیح آن بپردازیم.
ریشه و مبدا پیدایش
سونات یا در واقع همان سوناتا (Sonata) از ریشه لاتین - ایتالیایی به معنی صدا دادن و نواختن (to sound , to play) است که در موسیقی برای قطعه ای بکار برده می شود که شما در آن تضاد را می توانید احساس کنید. همچنین سوناتین به معنای سونات کوچک است که معمولاً در دو و حتی یک موومان نوشته می شود و به لحاظ تکنیکی اجرای آن آسان تر است.
این اصطلاحات موسیقی در قرن هفدهم هنگامی که بتدریج موسیقی آوازی (Vocal) از موسیقی سازی (Instrumental) جدا شد، مورد استفاده قرار گرفت. پیش از دوران کلاسیک از این اصطلاح برای بسیاری از فرم های موسیقی بدون کلام استفاده می شد، به همین دلیل نوعی ابهام در درک از معنی و مفهوم سونات در این دوره ها مشاهده می شود که به تدریج با پیداش و گذر دورهای مختلف موسیقی، سونات شخصیت خاص خود را پیدا کرد و به آنچه ما امروز می شناسیم تبدیل شد.
پایه گذاری فرم سونات در دوران کلاسیک آنقدر محکم و دقیق انجام گرفت که بتدریج در دوران رمانتیک این فرم توانست مبدا پیدایش انواع فرمهای موسیقی ارکسترال و کنسرتی - مانند سمفونی - شود. از جمله اولین آهنگسازان بزرگی که بنای سونات به معانی امروزی را پایه ریزی کردند می توان به هایدن، موتزارت و بتهوون اشاره کرد.
فرم های دوتایی و سه تایی
برخی از سونات ها دارای بخشهای دو قسمتی هستند (دقت کنید نه به معنای دو موومان) ، به اینصورت که در قسمت اول موسیقی، آهنگساز پس از معرفی یک تم در یک تنالیته مشخص به سمت تنالیته یا گام جدیدی مدولاسیون می کند و در قسمت دوم از گام جدید به گام اولیه باز می گردد و آن بخش از موسیقی را به پایان می رساند.
به فرم نوعی از موسیقی که این حالت در آن رعایت می شود، فرم دوتایی یا Binary گفته می شود، معمول بر این است که از لحاظ اندازه این دوقسمت با یکدیگر مساوی باشند. دقت کنید که فرم Binary ممکن است در یک یا چند موومان و یا حتی بخشی از یک موومان اجرا شود.
در بسیاری دیگر از موارد نیز آهنگساز ترجیح می دهد تا برای ساخت سونات از ساختارهای سه بخشی استفاد کند که در اینصورت بخش اول را عینآ و یا با تغییر مختصری پس از قسمت دوم می آورد، به این فرم، فرم سه تایی یا Ternary گفته میشود.
مدولاسیون
مدولاسیون برای فرار از یکنواختی و همچنین ایجاد تضاد جزء جدا نشدنی سونات محسوب می شود. در فرم های استاندارد، اگر سونات در یک گام بزرگ شروع شود هنگام مدولاسیون به گامی بزرگ در فاصله پنجم پایه می رود و اگر گام اصلی کوچک باشد به گام بزرگ نسبی مدولاسیون می شود. بنابراین برای مثال اگر قسمت ابتدایی سونات در دو ماژور باشد به سل ماژور مدولاسیون می گردد و اگر در دو مینور باشد به می بمل ماژور.
لزومی ندارد که آهنگساز به یکباره عمل مدولاسیون را انجام دهد و یا اینکه تنها همین دو مدولاسیونی را که از آنها نام بردیم بکار ببرد. ممکن است آهنگساز در میان قسمتها نیز مدولاسیون های کوچک انجام دهد. بعنوان مثال ممکن است از دو ماژور برای مدت کوتاهی به ر بمل ماژور برود، سپس به ر ماژور و پس از آن تازه به گام فاصله پنجم یعنی سل ماژور.
مثال دیگر سونات پاتتیک بتهوون است که در آن آهنگساز قبل از رفتن به می بمل ماژور به دو ماژور می رود و سپس به دو مینور بازگشته به می بمل ماژور می رود.
کنتراست و تضاد
آهنگساز در عین استفاده از غالب های دوتایی و یا سه تایی، باید مد نظر داشته باشد در موسیقی او یک بخش شرح اولیه (exposition)، یک قسمت بسط و توسعه که در تضاد با قسمت اول است (development) و در نهایت یک قسمت تکرار و یادآوری اولیه (recapitulation) گنجانده شده باشد.
در قسمت توسعه (development) معمولآ ایده های موسیقی اصلی با حالتی متضاد از لحاظ ریتم، ملودی و ... اولیه نوشته می شود. در این قسمت آهنگساز می تواند برخلاف اکسپوزیشن با تنالیته بازی کند، چرا که نیازی به تلقین آن به شنونده را ندارد.
از نکات بارزی که در development باید رخ دهد آن است که موسیقی باید به نقطه اوج خود یا همان Climax برسد. آهنگساز می تواند در development نیز از تکرار استفاده کند و سپس در قسمت recapitulation به یادآوری تم اولیه سونات بپردازد.
قسمت های دیگر
سلیقه یک آهنگساز ممکن است باعث شود تا به یک سونات قسمتهایی مانند مقدمه و یا برگشت های بزرگی از نوع کدا (Coda) هم اضافه شود. وظیفه مقدمه آشنا سازی شنونده با تنالیته بدور از تمپوی قسمت اکسپوزیشن و یا تم اصلی قطعه است. @pianoclub باز کردن / نظر دهید