از رمضان نسل های پیشین تا اکنون محمدرضا کائینی تصویر ض | جامعه شناسی مردم
از رمضان نسل های پیشین تا اکنون
محمدرضا کائینی
تصویر ضمیمه ، تذکاری است از یکی از مجالس افطاری در دوره قاجار، برخی نیز آن را به یکی از ضیافت های افطار ناصرالدین شاه منتسب کرده اند.این اختلاف اما ، در نتیجه گیری ما بی تاثیر است.
اهل تاریخ آورده اند که در این مجالس ، ابتدا اغذیه ای سبک به میهمانان داده می شد و پس از ساعاتی ، روزه داران با شامی نسبتا مبسوط و مقوی پذیرایی می شدند.نوع غذاهایی هم که طبخ می شدند ، با فصل و شرایط آب و هوایی ماه مبارک و در نگاهی کلان تر ، سلامتی میهمانان تناسب تام و تمام داشت.
شاید یکی از دلایلی که مردم در آن روزگاران ، رمضان را به مثابه موسمی نیک می گرفتند ، همین آداب و عاداتی بود که باخود داشت و آن را شیرین و متمایز می ساخت.
به این نکته به ظاهر نه چندان با اهمیت ، می توان به مثابه رهیافتی نقادانه به زندگی پس از تجدد در ایران نگریست. به راستی موج نوگرایی وارداتی ، بر سر زندگی فردی و اجتماعی مردمان این دیار چه آورده است؟
از همین سربند ، این قلم گاهی به نظریه های ضد تجدد نزدیک شده است.چرا که می بیند: خوردنی های خلق الله شده محصولات فرآوری شده و تراریخته! معماری تاریخی و ملی ما فراموش شده و مردم دلالت شده اند به قوطی کبریت های شصت متری! روابط اجتماعی ما الگویی دارد با مدل روابط حیوانات! تعبیر دقیقی به کار نبردم ، حیوانات هم بر حسب غریزه،حدودی را رعایت می کنند.
سیاست ما هم کپیه ای دست چندم،از زد و بندهای رایج در آن طرف آب است ، یعنی اگر خیلی هنر کنیم می رسیم به ابواب جمعی جناب عموسام که پس از سیصد سال تمرین دموکراسی ، از تحفه ای به نام ترامپ رونمایی کردند! و شگفتا که در حول و حوش ما ، عده ای هنوز برای رسیدن به غایت این بن بست، هروله می کنند!...فاعتبروا یا اولی الابصار.
نشانی ما در اینستاگرام https://instagram.com/Popular_Sociology/
