2021-06-15 18:36:36
بسم الله الرحمن الرحیم
*گزیده های تربیتی تفسیر قرآن کریم*
*آیت‌الله جوادی آملی*
*۱*
*وصیت همه انبیاء ع : مسلمان بمیرید!*
*فَلَا تَمُوتُنَّ إِلَّا وَ أَنتُم مُّسْلِمُون* ( بقره / ۱۳۲ )
یعنی کاری کنید که با کفر نمیرید ؛ کاری کنید که با اسلام بمیرید، این درست است.
همین وصیت را که خلیل حق فرمود و یعقوب هم فرمود، وجود مبارک یوسف (سَلَامُ اللَّهِ عَلَیْه) در آخرهای عمر، بعد از دوران وزارت و آن عزّتِ مصر، فرمود: *تَوَفَّنی مُسْلِماً* ( یوسف/ ۱۰۱ )؛ خدایا آن توفیق را بده که من مسلمان بمیرم!
این آخرین دعای وجود مبارک یوسف(سَلَامُ اللَّهِ عَلَیْه) همین است: *تَوَفَّنی مُسْلِماً* ؛ یعنی ابراهیم این را گفت، اسحاق این را گفت و یعقوب این را گفت که با دین بمیر! من هم از توی خدا می خواهم که توفیقی بده که من مسلمان بمیرم، همین! *تَوَفَّنی مُسْلِماً*
حالا این بیان چه زمانی است؟ در بحبوحه قدرت وزارت اوست! حالا در آن اوج قدرت است!
از خدا می‌خواهد که وصیت خلیل حق، اسحاق، یعقوب و اینها را عملی بکند و ما هم موظّف هستیم که به این حضرت تأسّی کنیم! ....
اگر خدای ناکرده برای آدم ملکه نباشد، دوران مرگ، حادثه مرگ کار آسانی نیست که آدم بتواند این امانت را با خودش به گور ببرد !
این تعقیبات نماز را که ملاحظه بفرمائید.
،در تعقیبات نماز پنجگانه، صبح یک تعقیب، ظهر یک تعقیب، عصر یک تعقیب، مغرب یک تعقیب و عشا هم یک تعقیب خاص خودش را دارد.
اما یک تعقیب مشترکی دارند که بعد از هر نماز باید خواند و آن هم دعای *«رَضِیتُ بِاللَّه»* است.
در این دعای *«رَضِیتُ بِاللَّه»* نام این معصومین مقدس را آدم به زبان جاری می‌کند بعد از هر نماز، برای اینکه آن‌قدر باید ملکه بشود که فشار مرگ آن را از یاد آدم نبرد!
از ما که مسائل فلسفی و کلامی و فقهی و اصولی را در قبر سؤال نمی‌کنند، بدیهیّات دین را از ما سؤال می‌کنند؛
خدای تو کیست؟ معبود تو کیست؟ پیغمبر تو کیست؟ کتاب تو چیست؟ امامان تو چه کسانی هستند؟
آدم اینها را باید این‌قدر بعد از نماز تکرار بکند که سرِ زبان او باشد، تا طامّه مرگ از یاد آدم نبرد! مسئله مرگ نظیر غده سرطان و اینها نیست، درست است آن درد دارد و خدا توفیقی عطا کند که راه حلّ درمان آن را پیدا کنند، اما سرانجام تحمّل پذیر است! اگر تحمّل پذیر نبود که اینها زنده نبودند؛ اما طامّه مرگ طوری است که تحمّل پذیر نیست !
اگر شما بخواهید با ناخن‌گیر یا قیچی یک مختصر گوشت دستتان را قطع کنید، چقدر درد میآید؟ و چرا درد میآید؟ برای اینکه می خواهید یک جسم روح داری را بی روح کنید! این گوشت ، چون روح لامسه دارد، می‌خواهی روح را از آن بگیری! در طامّه مرگ تمام بدن، از سر تا پا، از تک تک اینها روح جدا می‌شود!
مگر مُردن کار آسانی است؟!
این محتضر بیچاره نمی‌تواند بگوید که بر او چه می‌گذرد.
انسان زنده است و از تک تک این اجزا روح جدا می‌شود.
مگر مرگ کار آسانی است؟ مگر سکرات مرگ کار آسانی است؟ به اینها گفتند که نام این چهارده معصوم یادتان باشد و اینها هم گفتند باشد! لذا در تعقیبات مشترک اینها هست! همه چیز از یادمان می رود! اینها را در قبر سؤال می‌کنند که پیغمبر تو کیست؟ امام تو کیست؟ اینها را آدم باید آن‌قدر بگوید تا ملکه باشد که این فشار مرگ آنها را از یاد او نبرد. شما در روایات باب برزخ نگاه کنید، خیلی ها هستند که نام مبارک پیغمبر یادشان نیست! بعد از احقابی از عذاب ـ یعنی حداقل هشتاد سال، بعد از هشتاد سال از عذاب ـ تازه یادشان میآید پیغمبر آنها کسی است که قرآن بر او نازل شده است، هنوز نام مبارک حضرت یادشان نیست! ( معانی الاخبار،ص۲۲۱) به این علت است که فرمود با اسلام بمیرید، وصیت همه انبیا همین است!
تفسیر سوره مبارکه زخرف، جلسه نهم
https://t.me/pourzargari_ir
43 viewsmohammad reza pourzargari, 15:36
پ
