ما به صورت پیوسته در حال طی کردن فرایند تصمیمگیری هستیم. در ح | دکتر علی میرآقایی
ما به صورت پیوسته در حال طی کردن فرایند تصمیمگیری هستیم. در حال پیوند زدنِ حال و آینده و رفت و آمد در این مسیر. معمولا دو ذهنیت درگیر این فرایند میشوند. اینکه ما بر اساس ارزیابی دقیق احتمالات پیش بریم یا به دنبال کسبِ اطمینان باشیم. مادامی که بر اساس احتمالات زندگی میکنیم، درک واقعبینانه تری از کنترل ناپذیری بخش اعظمی از دنیای پیرامون داریم. هنگامی که اطمینان میخواهیم، یک دنده و لجوج میشویم. مثل یک کودکِ سه ساله.
ما اغلب ناچاریم پیش از آنکه حقایق آشکار شوند تصمیم بگیریم. در مورد ازدواج، کار، دوستی، تحصیل و... تلاش برای کسب اطمینان و آشکار شدن حقایق پیش از تصمیم گیری، برگرفته از عافیت طلبی کودک درون ما است.
اطمینانی از آینده وجود ندارد. بپذیریم هر آنچه که در آینده پیش میاد و مسئولیت آن را به عهده بگيريم.