ما در توضیح دادن و گاهی وراجی کردن و نق و غر زدن عالی هستیم، و | دکتر علی میرآقایی
ما در توضیح دادن و گاهی وراجی کردن و نق و غر زدن عالی هستیم، ولی در فهمیدن و درک کردن مشکل داریم. برای هر معلولی در ذهن به شدت دنبال علت هستیم؛ آن هم علتی که واقعیت ذهن ماست و نه حقیقت دنیای بیرون. این یک حقیقت زیست شناسانه بین همه آدم هاست. اطلاعات در دسترس ذهن خودمان آن هم صرفا بر پایه تجارب گذشته را عین حقیقت می‌دانیم و تمایلی برای دیدن بی نهایت اطلاعات متناقض از خود نشان نمیدیم. ما گرایش داریم اطلاعاتی را ببینیم که با چهارچوب باورهای ذهنیمان همراه باشد و استعداد بی نظیری برای ندیدن نادانی هایمان داریم. جالب اینکه هر اندازه نیمکره چپ مغز که در آن زبان و قابلیت کلامی وجود دارد قوی تر باشد، قدرت ما برای داستان سرایی بر پایه تجربیاتمان بیشتر میشود.
روایت گری و تمایل به تصدیق گفتگو های ذهنی خودمان ضعف جهان‌شمول انسان است. برای مدیریت این ضعف و مخصوصا هنگام مواجه شدن با اتفاق های مهم، اولین چیزی که باید انجام بدیم، با صدای بلند به خودمون بگیم تفسیر من از اتفاق های پیرامون میتونه در بردارنده خطاهای بسیار باشه و این مغز تنبل و انسجام طلب منه که دید من رو محدود میکنه تا کمتر انرژی مصرف کنه.
کمی مکث و صرف انرژی بیشتر برای اندیشیدن و تفکر درسته که سخته ولی میتونه ما را از مشکلات زیادی نجات بده.
