صدایِ روشنِ فردا متنِ این کلیپ را یک تحصیلکرده ی علوم انسان | راهیانه

صدایِ روشنِ فردا

متنِ این کلیپ را یک تحصیلکرده ی علوم انسانی دانشگاهی ننوشته است. این درک ِ عمیق از نسبت ِ فوتبال و جامعه، از ذهنِ یک پیرِ کارکشته ی با سابقه در ورزش و جامعه نیست. این کلیپ ِ کوتاه ِ ایران دوست‌ ِ شریف را، بودجه های دولتی و حمایتهای حکومتی نساخته.

این، محصول خودانگیخته ی ذهن ِ یک نوجوان ِ ده، یازده ساله است. نه در شمال شهرِ تهران. در شهری کوچک در جنوب ایران.

این فقط یک کلیپِ یک دقیقه ای ساده نیست. این صدای نسلی است که پیش رفته است. که تحلیل میکند. که با جهان آشناست. که محصورِ کتابهای درسی و برنامه های صدا و سیمای تکصدایی نیست. نسلی که بر شانه های زخم خورده ی نسلهایی بیصدا مانده و انکار شده ایستاده است. نسلی که زیرِ بار ِ حرف زور نمیرود. عقب نمینشیند. مبهوتِ تبلیغات و کلیپها و شور دادنها و شعارهای توخالی نمیشود. نسلی که میبیند و و بی پروا نقد میکند و میپرسد و پاسخ میخواهد.

حالا شما، حضرتِ والا، به خیال خودت، #فردوسی_پور و فردوسی پورها را از این جامعه بگیر. بذرهای هزار هزار فردوسی پور، در این خاک جوانه میزند. "با رویش ِ ناگزیرِ جوانه ها چه میکنید؟"

این نسلی است که ایران را یک گام دیگر به پیش میبرد. کارِ ما، رسالت ِ ما، بال دادن به این نسل است. باز کردنِ قفل و زنجیرها از بالهای پروازش. جسور کردنش. و مهر ِ ایران را در دلش نشاندن..

این بچه ها، ایران ِ دیگری میبینند. این صدای ِ روشن ِ فرداست.

تو
را
من
چشم در راهم..


#روشنا