2022-03-16 23:46:57
در باب نذر دولت
《از یکی از همولایتی های ما نقل می کنند که نذر کرده بود اگر مشکلش حل شد و کارش راه افتاد مادرش را پای پیاده بفرستد کربلا! فی الواقع برخی کار خیرشان هم زحمت برای بقیه است؛ ژست خیرخواهی میگیرند و منت می گذارند ولی دیگران را به دردسر می اندازند.
این ماجرا خیلی با قضیه حداقل حقوق برای سال 1401 متفاوت نیست؛ اعلام افزایش 57 درصدی حداقل حقوق برای خیلی ها غیرمنتظره بود. از یک طرف سروصدای خیلی از کارفرماها درآمده بود که هزینه پرداختی کارفرما برای نیروی کار خیلی بالا می رود و چاره ای جز تعدیل نیرو برای سال جاری نیست. از آن طرف کسانی هم می گفتند با این تورم افسارگسیخته حتی این حداقل حقوق جدید هم به جایی نمی رسد و طرف باید شانس بیاورد که پولش تا آخر برج برسد. بهتر است کارفرماها هم دندان طمع را بکنند و هوای کارگران و کارمندان را بیشتر داشته باشند. بیراه هم نمی گویند؛ اگر کسی در مملکت توریست نباشد به تجربه دریافته است که گذراندن امورات زندگی و تدبیر منزل برای اکثریتی از مردم بسیار دشوار شده است.
این وسط البته برنده اصلی دولت فخیمه است هم بهاصطلاح خیرخواهی و مردمداری خود را نشان داده و هم رعایا را به جان همدیگر انداخته است. اگر کمی به جنبه سیاسی پشت قضیه دقت کنیم، اهالی دولت اکنون می توانند ادعا کنند ما حواسمان به «اقشار آسیب پذیر» هست ولی سرمایه داران سودجوی زالوصفت نمی گذارند حق به حقدار برسد. توپخانه رسانه ای هم فعال است که نشان دهد گیر کار از حرص و طمع کارفرماهای بیوجدان است ...
پراندن نرخ تورم و آماربازی های مضحک برای تعیین «حقوق متناسب با هزینه های زندگی و منزلت مردم نجیب» هم بازار گرمی دارد؛ کسی هم نمیپرسد چطور برای این همه آدم با نیازها و خواسته های متفاوت یک عدد به عنوان «هزینه زندگی» تعیین کرده اید و این منزلتسنجتان چطور کار می کند؟!
اما دنیای واقعی با قصه جن و پری فرق دارد و ما همه محکوم به مواجهه با واقعیتایم. تعیین حداقل دستمزد شاید همیشه و در همه شرایط منجر به افزایش بیکاری در کوتاه مدت نشود ولی علیالاصول انتظار داریم حداقل دستمزد اجباری میزان اشتغال را متاثر کند.قضیه مربوط به دیروز و امروز هم نیست؛ در کتاب جالب «چهل قرن کنترل قیمت ها و حقوق/دستمزد: چطور با تورم مبارزه نکنیم؟» شرحی تاریخی از این داریم که کنترل قیمت ها و البته قیمت نیروی کار (حقوق/دستمزد) چه پیامدهایی خواهد داشت ...
کارفرماها برای روبه رو شدن با این محدودیت ممکن است رفتارهای متفاوتی را پی بگیرند که برخی از آنها عبارتند از: از سود خود کم می کنند، منطق تقسیم کار بنگاه خود را تغییر می دهند، در تکنولوژی بازنگری می کنند، نیروی انسانی مازاد! را تعدیل می کنند، سراغ دور زدن قانون می روند، در کوتاه مدت برای تامین منابع لازم از بانک ها استقراض می کنند، میزان و ترکیب تولید را تغییر می دهند و در نهایت شاید حتی کل بنگاه را تعطیل کنند و سراغ کاری دیگر بروند. با این حال به نظر می رسد که در سطح کل اقتصاد اغلب تعطیلی برخی بنگاه ها و تعدیل نیروها ناگزیر است؛ از آن پیامدهایی که کم و زیاد دارد ولی سوخت و سوز ندارد! دود این ماجراجویی ها هم به چشم ضعیف ترین ها در میان نیروی کار خواهد رفت》.
متن کامل این یادداشت بنده مخلص در دنیای اقتصاد را اینجا بخوانید؛ هرچند در روزنامه جوک اول متن حذف شده است که گند زده است به حس متن! والله اعلم.
کانال راهبرد/امیرحسین خالقی
@RahbordChannel
حمایت از راهبرد:
https://bit.ly/2Hja5HY
7.1K viewsAmir Hossein KhaleQi, 20:46
ر
