قرار بوده تو شاد باشی

2022-05-26 19:49:08 این دنیایی که تو در اون زندگی می‌کنی، یه دنیای الکی و تصادفی نیست.

بلکه یه دنیای کاملا مرتب و تعریف شده است.

و تنها کار تو اینه که، با کمال و کامل بودنش همراستا بشی، که یعنی باید باور کنی همه چیز درست و مرتب و سر جای خودشه.
و در همون لحظه که باور کردی همه چیز درست و مرتب و کامله، هر چیزی که در تماس با تو هست هم درست و کامل و مرتب میشه!


#آبراهام‌هیکس باز کردن / نظر دهید

2022-05-25 11:21:21 شکر حق را کان دعا مردود شد

من زیان پنداشتم آن سود شد

بس دعاها کان زیانست و هلاک

وز کرم می نشنود یزدان پاک

مولانا
@razeshadmani باز کردن / نظر دهید

2022-05-25 11:19:48 دوستانه رفتار کردن با آنچه که هست،
یک تمرین معنوی است.

بیشتر مردم با آنچه که هست، دوست نمیشوند مگر اینکه آن، آنقدر غیرقابل تحمل و دردناک شود که ناگهان همۀ مقاومت در برابر آن از هم بپاشد. این حالتی از تسلیم خودانگیخته است.
و این واقعاً اساسِ همۀ معنویتها است.

حالتِ »بله« گفتن به آنچه هست.

اکثرمردم توسط شدت رنج، به سوی آن کشیده میشوند. برخی دیگر، با شدت رنج روبرو میشوند ولی هرگز به»بله« نمیرسند.
در دام ( نه ) میمانند.
این به تعبیری تنزل به جهنم است.
آنها در یک نقطه،توسط این دعوت به سوی بهشت یا آزادی از بند شخص بودن کشیده خواهند شد.

اکهارت تله
@razeshadmani باز کردن / نظر دهید

2022-05-24 11:00:25 مرگ بزرگترین معلم است بزرگتر از همه فلسفه های بشری.
درست تر از هر دینی.
مرگ دروغ ها و وانمود کردن را از بین میبرد.
رنجش مان را به سخره میگیرد.
طمع لجاجت و نارضایتی مان را میسوزاند.
مرگ مارا به حضوری محض دعوت میکند.
به رهاسازی ، به بخشش، به دیدار بدون تاریخ.
مرگ این را آشکار می سازد که فقط عشق اهمیت دارد.
که فقط عشق موجب می شود زندگی ارزش زیستن داشته باشد و همه چیزهای دیگر گرد و غبار است.
مرگ یک دروازه بی رحم است.
ثروت های دنیوی در مقابلش ناتوانند.
نفرت نمی تواند در آن زنده بماند تنها عشق می تواند از آن عبور کند.
ما به ذات راستین مان برمیگردیم.
چرخه کامل میشود.

جف فوستر
@razeshadmani باز کردن / نظر دهید

2022-05-23 18:23:15 پرسش و پاسخ

مرید: فجایع گسترده‌ای در جهان ویرانی به بار می‌آورند مانند قحطی و طاعون. علت چنین اتفاقاتی چیست؟

باگوان رامانا ماهارشی: این چیزها برای چه کسی ظاهر می‌شوند؟

مرید: این رضایت‌بخش نیست.
من درد و رنج را در اطراف می‌بینم.

باگوان: تو در خوابت از دنیا و درد و رنج‌هایش بی‌خبر بودی و در وضعیت بیداری‌ات از آن‌ها آگاهی. به آن وضعیت که در آن با این چیزها پریشان نمی‌شوید ادامه دهید. به‌عبارت‌دیگر هنگامی‌که از دنیا بی‌خبر هستید رنج‌هایش بر شما اثر ندارد. هنگامی‌که به‌عنوان خویش همانند وقتی‌که در خواب هستید باقی بمانید دنیا و رنج‌هایش روی شما اثری نخواهند داشت؛ بنابراین به درون نگاه کنید. خویش را ببینید! آنگاه پایانی بر دنیا و رنج‌هایش خواهد بود.

مرید: اما این خودخواهی است.

باگوان: دنیا چیزی بیرونی نیست اما ازآنجاکه تو خودت را به‌اشتباه با این بدن یکی انگاشته‌ای دنیا را بیرون از خودت می‌بینی و درنتیجه رنج‌هایش برای شما آشکار می‌شود. اما آن‌ها حقیقی نیستند. حقیقت را جستجو کنید و از این احساس غیرحقیقی رها شوید.

مرید: انسان‌های بزرگی وجود دارند فعالان اجتماعی کسانی که نمی‌توانند این مسائل مربوط به بدبختی دنیا را حل کنند.

باگوان: آن‌ها نفس-محور هستند و بنابراین ناتوان‌اند. اگر در خویش ساکن بودند متفاوت عمل می‌کردند.

مرید: برای بهبود وضعیت جهان چه‌ کاری باید انجام بدهیم؟

باگوان: اگر رها از درد و رنج باقی بمانید هیچ دردی در جایی نخواهد بود. مشکل حال حاضر به خاطر این است که دنیا را بیرونی می‌بینید و همچنین فکر می‌کنید که در آنجا دردی وجود دارد. اما هم دنیا و هم درد و رنج درون خود شما هستند. اگر به درون بنگرید هیچ رنجی در آنجا نخواهد بود.

مرید: خدا کامل است. چرا این دنیا را ناقص آفریده؟ یک اثر هنری ماهیت خالقش را به اشتراک می‌گذارد. اما اینجا این‌طور نیست.

باگوان: چه کسی است که این سؤال را مطرح کرده؟

مرید: من – این شخص

باگوان: آیا شما جدا از خدا هستید که این سؤال را مطرح می‌کنید؟
تا وقتی‌که خودت را این بدن در نظر بگیری دنیا را چیزی بیرونی می‌بینی. این نقص چیزی است که برای تو ظاهر شده است. خدا کامل است. اثر او نیز بی‌نقص و کامل است؛ اما تو به خاطر هم هویت شدگی اشتباهت آن را ناقص می‌بینی.

مرید: چرا خویش به‌عنوان این دنیای تیره‌بخت ظاهر می‌گردد؟

باگوان: به این دلیل که آن را جستجو کنید. چشم‌های شما نمی‌توانند خودشان را ببینند. آینه‌ای در جلوی آن‌ها قرار دهید آنگاه آن‌ها خودشان را می‌بینند. در خصوص خلقت نیز چنین چیزی است. در ابتدا خودتان و سپس تمام دنیا را به‌عنوان خویش ببینید.

مرید: پس به اینجا می‌رسیم که من باید همیشه به درون بنگرم.

باگوان: بله

مرید: پس یعنی اصلاً نباید به دنیا نگاه کنم؟

باگوان: به شما این‌طور تعلیم داده نشده است که چشم‌هایتان را از دنیا بردارید. شما فقط باید در ابتدا خودتان و سپس تمام دنیا را به‌عنوان خویش ببینید. اگر خودتان را به‌عنوان بدن در نظر بگیرید دنیا به‌عنوان چیزی بیرونی ظاهر می‌شود. اگر شما خویش هستید دنیا به‌عنوان برهمن (حقیقت مطلق) ظاهر می‌گردد.

@razeshadmani باز کردن / نظر دهید

2022-05-23 18:20:11 هنگامی که خود را به صورت آن هوشیاری که جلوه ی جهان در آن شکل می‌گیرد، بشناسید ، از وابستگی به شکل ها آزاد می شوید و از جستجو در پی وضعیت ها، مکان ها و شرایط رها می شوید.

به بیان دیگر آنچه رخ میدهد یا نمیدهد،
دیگران هم برایتان مهم نیست.

در این حالت از سنگینی و جدیت در امور کاسته می شود.
نوعی بازیگوشی به زندگیتان وارد می‌گردد و درک می کنید که این جهان یک رقص کیهانی ست، رقص اشکال.

اکهارت تله
@razeshadmani باز کردن / نظر دهید

2022-05-22 13:52:04 سعی نکن و زندگی را دستورالعمل ذهن خود نگه ندار.
با بازیگوشی بپذیر.
بگذار زندگی کشف به لحظه به لحظه باشد.
زندگی را با برنامه‌ریزی‌ها آواره نکن ;
بگذار زندگی خود رازها و زیبایی‌های خودش را به تو نشان دهد.
حال وجود تو می‌تواند شکفته شود،
و ذهن و قلب تو ترس را پرورش نخواهد داد;
بلکه حکمت ، نور و شادابی را پرتوافکنی می‌کند.

موجی

@razeshadmani باز کردن / نظر دهید

2022-05-21 10:19:58 هیچ چیزی آنطور که به نظر میرسد نیست.


این دنیایی ‌که شما از طریق این ذهن ایگویی دیده و خلق می‌کنید
شاید مکانی بسیار ناکامل به نظر برسد، حتی زشت و پرآشوب.

اما هرچه که دریافت و ادراک میکنی، چیزی جز یک سمبل و نشانه نیست، مانند تصویری در یک خواب.

این، نحوه تفسیر و تعامل‌ آگاهی تو با رقص انرژی مولکولی این دنیاست. این انرژی، ماده خام این چیزی است که آنرا واقعیت فیزیکی می‌نامید.

شما آن را بر حسب بدن‌ها، و تولد و مرگ، یا بر حسب یک تقلا برای بقا، می‌بینید.

بی‌نهایت تفاسیر کاملا متفاوت و دنیاهای کاملا متفاوت، ممکن است، و درواقع وجود هم دارند - که تمام آن‌ها وابسته به آن آگاهی‌‌دریافت کننده هستند (آگاهی‌ای که آنها را ادراک می‌کند).

هر وجودی یک نقطه کانونی آگاهی است، و هر نقطه کانونی، دنیای خودش را می‌سازد؛ هرچند تمام آن دنیاها اتصال درونی با هم دارند.

یک دنیای انسانی وجود دارد، یک دنیای مورچه‌ای، یک دنیای دلفینی، و ... .

وجودهای بی‌شماری وجود دارند که فرکانس آگاهی آنها آنقدر با مال شما متفاوت است که شما احتمالا از وجود داشتن آنها خبر ندارید، و آنها هم از شما.

#اکهارت_تول
#آگاهی باز کردن / نظر دهید